ΑΡΘΡΟ
Του Captain Νικόλαου Κ. Μεταξά
ATPL
AIRLINE PILOT
B737NG AIRBUS 320
O John Swinton, ο διακεκριμένος Σκοτσέζος οικονομολόγος, δημοσιογράφος, αρθρογράφος και διευθυντής σύνταξης στην εφημερίδα New York Times (1860-1870) και της προοδευτικής εφημερίδας The New York Sun (1875-1897), είχε την τύχη να πάρει συνέντευξη από τον Karl Marx τον Αύγουστο 1880, η οποία δημοσιεύτηκε στην προοδευτική εφημερίδα Sun στις 6 Σεπτεμβρίου 1880.
Ο John Swinton μια νύχτα του 1880 σε μια σύναξη δημοσιογράφων, όταν κάποιος έκανε μια πρόποση «στο ανεξάρτητο του Τύπου», απάντησε:
«Δεν υπάρχει κάτι, μέχρι τη σημερινή ημέρα στην Αμερική, που να χρίζει τον τίτλο “ανεξάρτητος Τύπος”. Το γνωρίζετε και το γνωρίζω. Δεν υπάρχει ούτε ένας από εσάς που να τολμάει να γράψει την ειλικρινή του γνώμη, και αν το κάνετε, ξέρετε εκ των προτέρων ότι δεν θα τυπωθεί ποτέ.
Πληρώνομαι για να κρατάω τις έντιμες απόψεις μου έξω από την εφημερίδα με την οποία συνδέομαι. Άλλοι από εσάς λαμβάνετε παρόμοιους μισθούς για παρόμοια θέματα και όποιος από εσάς φανεί τόσο ανόητος ώστε να γράψει ειλικρινείς απόψεις, θα βρεθεί στον δρόμο να ψάχνει για άλλη δουλειά. Αν επέτρεπα στις ειλικρινείς απόψεις μου να εμφανιστούν στην εφημερίδα μου, πριν περάσουν 24 ώρες, θα έχανα τη δουλειά μου.
Η δουλειά του δημοσιογράφου είναι να καταστρέφει την αλήθεια, να ψεύδεται κατάφωρα, να διαστρεβλώνει, να διαβάλλει, να κολακεύει τον θεό του χρήματος και να πουλάει τη χώρα του και τους συνανθρώπους του για το καθημερινό του ψωμί. Το γνωρίζετε και το γνωρίζω και δεν μπορώ να καταλάβω τι ανοησία είναι αυτή η πρόποση στον “ανεξάρτητο Τύπο”.
Είμαστε υποτελείς και εργαλεία των πλουσίων ανθρώπων που βρίσκονται στο παρασκήνιο. Είμαστε μαριονέτες, εκείνοι τραβάνε τα κορδόνια και εμείς χορεύουμε. Τα ταλέντα μας, οι δυνατότητες και οι ζωές μας είναι όλα ιδιοκτησία άλλων ανθρώπων. Είμαστε διανοούμενες πόρνες».
Από τη φύση του φιλομαθής ο άνθρωπος επιθυμεί έντονα να γνωρίζει ό,τι συμβαίνει στο κοντινό και ευρύτερο περιβάλλον. Στο παρελθόν η γνώση αυτή ήταν περιορισμένη, αφού σχηματιζόταν βάσει πληροφοριών, που από στόμα σε στόμα μεταδίδονταν αλλοιωμένες και αφορούσαν κυρίως τα συμβάντα των τοπικών κοινωνιών. Πληρέστερη ενημέρωση διέθετε μόνο η εξουσία, που επιλεκτικά μετέδιδε στο λαό όσες πληροφορίες εξυπηρετούσαν τα συμφέροντα και δυνάμωναν την ισχύ της. Αναπόφευκτα, ο άνθρωπος του παρελθόντος είχε μια λειψή εικόνα για τον κόσμο, οι γνώσεις του περιορίζονταν στο στενό πλαίσιο της μικρής κοινωνίας και έξω από αυτό υπήρχε το άγνωστο. Για τον τρόπο ζωής, τα προβλήματα και τα επιτεύγματα των άλλων ανθρώπων δε γνώριζε παρά μύθους και διαδόσεις. Επομένως, η έλλειψη πληροφόρησης στένευε τους γνωστικούς του ορίζοντες, διατηρούσε το πνεύμα του στη δουλεία της άγνοιας και επιβοηθούσε τη χειραγώγησή του από κάθε λογής εξουσία.
Η κατάσταση αυτή άλλαξε ριζικά στην εποχή μας. Η ανάπτυξη της τεχνολογίας στον τομέα της επικοινωνίας προσφέρει στον σύγχρονο άνθρωπο τη δυνατότητα της άμεσης πρόσβασης σε γνώσεις και πληροφορίες που προέρχονται από όλα τα μέρη του κόσμου. Αυτή η κοσμογονική επανάσταση στην πληροφόρηση καταργεί τα σύνορα των κρατών και ευνοεί την προσέγγιση και συνεργασία τους σε παγκόσμια κλίμακα. Πάνω από όλα, όμως, επιδρά στον ψυχισμό του ανθρώπου, ο οποίος αντιλαμβάνεται τις τεράστιες δυνατότητες προόδου που του παρέχει η πληροφόρηση, παράλληλα, όμως, νιώθει παγιδευμένος, εφόσον είναι υποχρεωμένος να αφομοιώσει τον τεράστιο όγκο αυτών των πληροφοριών.
Στην εποχή μας το δικαίωμα των πολιτών στην αντικειμενική και ολόπλευρη ενημέρωση είναι κοινωνικά κατακτημένο και θεσμικά κατοχυρωμένο. Η δημοκρατική πολιτεία δεν ανέχεται τη λογοκρισία και δεν επιτρέπει την αυθαίρετη επέμβαση της εξουσίας στην πληροφόρηση της κοινής γνώμης. Ανώτερη αρχή της είναι η πνευματική ελευθερία και αυτή αναγκαία προϋποθέτει την ελευθερία στη μετάδοση των πληροφοριών και τη διακίνηση των ιδεών. Προϋποθέτει, με άλλα λόγια, την απρόσκοπτη λειτουργία των μέσων ενημέρωσης. Φαινόμενα, λοιπόν, ασφυκτικού κρατικού ελέγχου στα έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα πληροφόρησης δεν υπάρχουν πια στις σύγχρονες αναπτυγμένες κοινωνίες . Είτε είναι ιδιωτικά είτε κρατικά, τα μέσα αυτά λειτουργούν σε καθεστώς ελευθερίας, που εγγυάται την ανεπηρέαστη άσκηση της ενημερωτικής αποστολής τους . Και ενώ θα έπρεπε να προσφέρεται καλύτερη , πληρέστερη και αντικειμενικότερη πληροφόρηση, όλο και περισσότερο διαπιστώνουμε πως ορισμένοι παράγοντες έρχονται να επηρεάσουν αρνητικά τη λειτουργία των μέσων αυτών, να νοθεύσουν την ποιότητα της παρεχόμενης ενημέρωσης και να γεννήσουν φαινόμενα παραπληροφόρησης και παραπλάνησης της κοινωνίας.
Υπόθεση του Ναρκοπλοίου NOOR 1, και όλων ένθεε και ένθεε που εμπλέκονται με τον ένα η τον άλλο τρόπο στην υπόθεση η οποία βρωμά δυσωδία χιλιόμετρα μακριά.
Παίζονται παίγνια πολιτικά, εφοπλιστικά, συμμοριών καρτέλ και κάθε κατακαθιού. Έτσι με αυτόν τον τρόπο πλουτίζουν και αναρωτιέσαι εσύ ο κακόμοιρος μα εγώ μια ζωή δουλεύω και τι έκανα; Υπάρχει μια ειδοποιός διαφορά μεταξύ ημών, εμείς όλοι προσπαθούμε να είμαστε τίμιοι, οι άλλοι, τα λαμόγια, προσπαθούν να επιβάλλουν την αλητεία σε τιμιότητα.
Παίρνω κομμάτια από άρθρο του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου:
«Θέλω να πω με λίγα λόγια σε όλους τους ωραιοπαθείς τύπους και αυτούς του περιοδικού UNFOLLOW, οι οποίοι προσφάτως ανέλαβαν την υπεράσπιση του Βαγγέλη Μαρινάκη, ότι δε χρειάζεται με παραληρηματικού τύπου απολογίες να υπεραμύνονται της αντικειμενικότητας και της ελευθερίας τους. Αντί να το διαλαλούν αριστερά – δεξιά, μπορούν να περιμένουν. Θα έχουν πολλές ευκαιρίες να το αποδείξουν.
Οφείλω, επίσης, να επισημάνω μία παράγραφο όπου οι έντιμοι αυτοί άνθρωποι αναφέρονται στο πρόσωπό μου, γράφοντας ότι είναι γνωστό πως έχω απασχολήσει τη δημοσιότητα για σχέσεις με επιχειρηματίες και πράξεις που ευνοούν συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα. Την ανοησία δεν έχει σημασία ποιος τη γράφει αλλά γιατί τη γράφει και πρέπει να θυμίσω στον αγαπητό συνάδελφο Χαραλαμπόπουλο, τον οποίο είχα την τύχη να γνωρίσω κάποτε στα γραφεία της “Ζούγκλας” ότι μετράω πάνω από πενήντα παραιτήσεις για να μην υπηρετώ κανένα συμφέρον. Παραιτήθηκα από τον ALPHA, από το STAR, από τον ΣΚΑΪ, από τα ΝΕΑ από τον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ και από δεκάδες άλλες δουλειές για αυτόν ακριβώς τον λόγο.
Επομένως το να εργάζεσαι στα έντυπα ενός ολιγάρχη δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην ότι καθίστασαι και υπάλληλός του, αρκεί να έχεις τα κότσια να το αποδείξεις την ώρα που πρέπει. Το πότε θα έρθει αυτή η ώρα είναι θέμα χρόνου, γιατί βέβαια άλλο πράγμα να είσαι εργαζόμενος στην εφημερίδα του Μαρινάκη και άλλο του καφετζή του. Έχει κι αυτό μία σημασία.
Κανονικά οφείλω να τραβήξω μία μήνυση στους συγκεκριμένους κυρίους για να αναγκαστούν να μου απαντήσουν ποίων επιχειρηματιών υπηρέτησα τα συγκεκριμένα συμφέροντα, επειδή όμως θεωρώ ποταπό ο πολιτικός και ο δημοσιογράφος από το βήμα που διαθέτουν να καταφεύγουν σε μηνύσεις, θα περιμένω με… αγωνία να μου εξηγήσουν τι εννοούν.
Έπειτα τόσο η κα Ψαρά, η οποία αγνοεί τη ροή των πραγματικών γεγονότων, απ’ ότι διάβασα στο ρεπορτάζ της, όσο και οι λοιποί κύριοι μεταφέρουν ανακρίβειες σε σχέση με ό,τι συνέβη και με ό,τι διημείφθη μεταξύ εμού, του Πάνου Καμένου και του πρωταγωνιστή ισοβίτη Μάκη Γιαννουσάκη.
Η άγνοια των πραγματικών γεγονότων από τους εκπροσώπους του Τύπου είναι κάτι που δε με εντυπωσιάζει πλέον. Σ’ ένα τροχαίο οι νεκροί γίνονται τρεις, πέντε, οκτώ αναλόγως με τα κέφια του συντάκτη και να φανταστείτε ότι πρόκειται για ανθρώπινες ζωές και όχι για την τιμή και το ήθος του κ. Βαγγέλη Μαρινάκη, των Συριζαίων, των Ανεξαρτήτων Ελλήνων και των λοιπών τεθλιμμένων συγγενών και φίλων.
Βρε μαϊμούδες της ενημέρωσης αυτός είναι ο λόγος που ονόμασα “Ζούγκλα” την εκπομπή μου, τη μία από τις δύο, γιατί η άλλη έγινε “Κίτρινος Τύπος” πάλι εξαιτίας σας.
Αρκεί μία μόνο ερώτηση για να πάτε στα αζήτητα όλοι μαζί. Χθες ο Μαρινάκης κατέθεσε μηνυτήρια αναφορά κατά του Πάνου Καμένου, του λιμενικού ανακριτικού υπαλλήλου και κατά του κίτρινου Τύπου γενικώς, υπονοώντας προφανώς εμένα.
Θέτω λοιπόν τον εξής απλό προβληματισμό. Λογικό ένας αθώος άνθρωπος και το εννοώ τώρα αυτό γιατί ο Βαγγέλης Μαρινάκης δεν μπορεί να θεωρηθεί ένοχος ή αθώος επειδή ο Τριανταφυλλόπουλος κάνει ρεπορτάζ, επαναλαμβάνω για να μη χαθεί η ροή, ένας αθώος άνθρωπος που αναφέρεται ότι συμμετείχε στη διακίνηση της ηρωίνης χωρίς να έχει καμία σχέση μηνύει τον Καμμένο. Λογικό. Μηνύει τον λιμενικό. Λογικό. Μηνύει τον Τριανταφυλλόπουλο. Παράλογο γιατί έχει άλλες 2.345 μηνύσεις.
Τον Γιαννουσάκη, ο οποίος επί τρεις μήνες μου περιέγραφε την εμπλοκή του Μαρινάκη με το NOOR 1, γιατί δεν τον μήνυσε;
Λογικό;».
Εάν υπήρχε λογική και ευθιξία, και τιμιότητα σε αυτόν τον τόπο ίσως βαίναν καλώς τα περισσότερα εκ των ζητημάτων-προβλημάτων που απασχολούν τον τόπο, αλλά επειδή παντού μιας και από το κεφάλι βρώμα το ψάρι είναι διάχυτη η βρώμα και η λαμογιά και πρυτανεύει, γι’ αυτό και έχουμε γενική αποσάθρωση και διάλυση κάθε εννοίας τιμιότητας και χρηστής διοίκησης.
Καλά να πάθουμε και εις χειροτέρα.
