ΑΡΘΡΟ

Του Δημήτρη Καρβούνη

Συντονιστή ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Ν. Δράμας

 

 

Διεξάγεται αυτές τις μέρες στη Βουλή, με τον τρόπο που διεξάγεται, ο κοινοβουλευτικός διάλογος για τον προϋπολογισμό του 2019, τον πρώτο μετά το τέλος των μνημονίων. Από πλευράς αντιπολίτευσης, μείζονος και ελάσσονος, ακούγονται, πέρα από τη γνωστή καταστροφολογία, διάφορες ατάκες.

Η πιο χαρακτηριστική αφορά τον κ. Σταϊκούρα της Ν.Δ., ο οποίος λέγοντας « [Α]πό τα 8 χρόνια που η χώρα ήταν σε προγράμματα, τα τέσσερα, τα μισά δηλαδή, κυβέρνησαν οι ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και ΑΝΕΛ. Από τα οκτώ, τα τέσσερα είστε εσείς και ήταν και αχρείαστα», επιχειρεί να κάνει το άσπρο μαύρο, να δείξει ότι όλοι είμαστε το ίδιο και μάλιστα οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι και χειρότεροι, γιατί τα δικά τους μνημόνια ήταν και αχρείαστα. Θυμίζει λίγο τη λογική «το μπουζούκι είναι όργανο, ο αστυνομικός είναι όργανο, άρα ο αστυνομικός είναι μπουζούκι»! Για να δούμε πώς έχουν τα πράγματα: Πράγματι ο ΣΥΡΙΖΑ μετά από τη σκληρή διαπραγμάτευση του 1ου εξαμήνου του 2015 αναγκάστηκε να υλοποιήσει μνημόνιο, εξέλιξη σίγουρα δυσμενής. Για να δούμε όμως τι κατάφερε η Κυβέρνηση από τις εκλογές του Σεπτέμβρη του 2015 ως σήμερα. Η ανεργία μειώθηκε από το 26,7% στο 18,6% και βαίνει μειούμενη, αν και εννοείται ότι παραμένει πολύ υψηλή. Εντός μνημονίου σε συνθήκες δημοσιονομικής προσαρμογής ο ΣΥΡΙΖΑ άρχισε να κτίζει κοινωνικό κράτος (ελεύθερη πρόσβαση στα νοσοκομεία για τους ανασφάλιστους, καθιέρωση της πρωτοβάθμιας υγείας, Κοινωνικό Επίδομα Αλληλεγγύης σε 600.000 ευάλωτους συνανθρώπους μας, χιλιάδες σχολικά γεύματα, μεταφορικό ισοδύναμο στα νησιά μας, κοινωνικό μέρισμα κάθε χρόνο). Το δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα όχι μόνο έχει σταθεροποιηθεί αλλά έχει καταστεί βιώσιμο, ο ΕΦΚΑ είναι πλεονασματικός και μάλιστα χωρίς να μειωθούν συντάξεις, εκδίδοντας παράλληλα χιλιάδες καινούριες που εκκρεμούσαν για χρόνια. Οι συλλογικές συμβάσεις επανήλθαν. Καθιερώθηκε και γενικεύεται η δίχρονη προσχολική εκπαίδευση. Τα σχολεία είναι πλήρως στελεχωμένα. Τα νοσοκομεία όλης της χώρας στελεχώνονται κι εξοπλίζονται συνεχώς, ενώ στο σύνολό τους σχεδόν έχουν πλεονασματικούς προϋπολογισμούς. Κι έπονται το 2019 η αύξηση του κατώτατου και η κατάργηση του ρατσιστικού υποκατώτατου, το επίδομα ενοικίου σε χιλιάδες οικογένειες, η μείωση του ΕΝΦΙΑ, η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών και της φορολογίας, οι προσλήψεις σε Δήμους, ειδική αγωγή και στο πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι» κλπ. Τέλος, η Κυβέρνηση κατάφερε να ρυθμίσει σε βάθος χρόνου το χρέος και να βγει με «καθαρό» τρόπο από τα μνημόνια και τη σκληρή δημοσιονομική προσαρμογή. Κανείς όμως δεν μιλά για success story, γιατί οι θυσίες του λαού μας ήταν δυσβάχταχτες.

Αλήθεια θυμάστε τι κάνατε Ν.Δ. και Πα.Σο.Κ. (ΔΗΣΥ-ΚΙΝΑΛ); Επειδή μάλλον έχετε μνήμη χρυσόψαρου σας θυμίζω μερικά: Πήρατε σε 4 χρόνια μέτρα 63 δις ευρώ (για να γίνει δημοσιονομική προσαρμογή 27 δις), η χώρα έχασε το 25% (!!!) του ΑΕΠ –ούτε πόλεμο να είχαμε, το εισόδημα μειώθηκε κατά 36%, τα εργασιακά δικαιώματα τα κάνατε σκόνη και θρύψαλα, κάνατε πάνω από 12 μειώσεις συντάξεων και παραδώσατε ασφαλιστικό με 1,5 δις. ευρώ χρέος και τεράστιο αριθμό εκκρεμών συντάξεων. Φερθήκατε ιταμά στους νέους οδηγώντας τους στο εξωτερικό και σε άθλιες συνθήκες εργασίας στο εσωτερικό. Ταυτόχρονα όχι μόνο δεν διαπραγματευτήκατε σωστά αλλά κάνατε τα πάντα για να δυσκολέψετε τη διαπραγμάτευση της δικής μας κυβέρνησης, καταστροφολογώντας και συντασσόμενοι πάντα με τους πιο ακραίους κύκλους των δανειστών. Τα δε μνημονιακά προγράμματά σας τα είχατε ρίξει στα βράχια καμωνόμενοι πως τάχα είχατε πετύχει success story! Να μην ξεχνάμε και την εμμονή σας με τις απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων και το 1:5 για τις προσλήψεις.

Δεν είναι ώρα για πανηγύρια. Υπάρχει πολύς δρόμος, οι πληγές είναι πολλές στο κοινωνικό σώμα. Η Κυβέρνηση καταθέτει τον πρώτο μεταμνημονιακό προϋπολογισμό, ο οποίος είναι ο πρώτος λελογισμένα επεκτατικός, μετά από 10 χρόνια, και με στοχοπροσήλωση στην κοινωνική πλειοψηφία. Τα πράγματα πάνε καλά σε όλους τους δείκτες, κάτι που έχει αντιληφθεί όλος ο πλανήτης και όλοι οι οίκοι αξιολόγησης, εκτός από σας. Η οικονομία αναπτύσσεται σταθερά και έχει ενταχθεί πάλι στο διεθνές οικονομικό σύστημα και ταυτόχρονα αλλάζει το παραγωγικό μοντέλο της. Δυσκολίες υπάρχουν και αντιμετωπίζονται. Καλό θα ήταν, αντί να πετάτε εξυπνακίστικες ατάκες, να ασκείτε ουσιαστική κριτική και να καταθέτετε προτάσεις που μπορούν να βοηθήσουν την κοινωνία. Η εμμονή σας στην καταστροφολογία θα γυρίσει μπούμερανγκ.