ΑΡΘΡΟ
Του Δημητρίου Βασλή
Στην Ημερίδα για τη «λειτουργία των Λατομείων μαρμάρου στο πλαίσιο του Νόμου 4512/2018» που πραγματοποιήθηκε στη Δράμα (Σάββατο, 16 -06-2018) παραβρέθηκα και σημείωσα όλες τις θέσεις και απόψεις των αρμοδίων. Η Ημερίδα σημείωσα πως στέφθηκε με πλήρη επιτυχία. Στο τέλος των εργασιών της η Πρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Μαρμάρου Μακεδονίας – Θράκης κ. Κωνσταντίνα Λαζή με κάλεσε στο βήμα προκειμένου να αναπτύξω την πρόθεσή μου με σκοπό τη συγγραφή και έκδοση βιβλίου για τα λατομεία μαρμάρου της Δράμας – Καβάλας, Μακεδονίας και Θράκης με τη συνεργασία του Δήμου Δράμας.
Ανέπτυξα σε όλους τους συνέδρους το σκοπό του βιβλίου μου, ζήτησα από όσους επιθυμούν να μου στείλουν από ένα σύντομο βιογραφικό για την επιχείρησή τους. Ήδη έχουν ανταποκριθεί τρεις μεγάλες μονάδες επιχειρήσεων.
Η παραχώρηση του βήματος εκ μέρους της κυρίας Προέδρου οφείλεται στο ότι υπηρέτησα το Σύνδεσμο από τη θέση του Αντιπροέδρου επί 32 συναπτά έτη. Μ’ αυτήν μου την ιδιότητα και ως εκπρόσωπός του συμμετείχα σε Επιτροπές καθορισμού λατομικών ζωνών και εξέφραζα τις απόψεις μου προς τις υπηρεσίες προκειμένου να νομοθετηθούν και να εφαρμοστούν ορθολογικοί όροι εξόρυξης ογκομαρμάρων από τα λατομεία μαρμάρου.
Σκοπός του βιβλίου μου είναι να καταγράψω τον αρχαίο και παλιό τρόπο εξόρυξης καθώς και τον σημερινό σύγχρονο λόγω της πολυετούς εμπειρίας μου, και να αναφερθώ στις μνήμες του παρελθόντος και του παρόντος, μνήμες ευχάριστες μα και δυσάρεστες.
Αναμφισβήτητα τα λατομεία μαρμάρων προσέφεραν μεγάλη ανάπτυξη στη χώρα μας και ιδιαίτερα στη σημερινή οικονομική συγκυρία συμβάλλουν καθοριστικά στο εξωτερικό ισοζύγιο λόγω της εισροής αξιοσέβαστου συναλλάγματος, η δε λειτουργία τους προσφέρει επιπλέον και πολλές θέσεις εργασίας με αξιοπρεπές βιοποριστικό επίπεδο.
Επιθυμία μου μεγάλη είναι να «ταξιδέψει» ο αναγνώστης στο διάβα και το πέρασμα του χρόνου μέχρι τη σημερινή εξέλιξη και το σύγχρονο τρόπο εξόρυξης και επεξεργασίας μαρμάρου, επίσης δε να πληροφορηθεί σε ποιά σημεία τοποθετήθηκαν μάρμαρα του Μοναστηρακίου και γενικότερα της περιοχής Δράμας – Καβάλας. Προπαντός όμως να αναπτύξω τους βαθύτερους εσωτερικούς καημούς μου για τα ατυχήματα και δυστυχήματα που συνέβησαν στο παρελθόν και πρόσφατα, μνήμες δυσάρεστες, πένθος, λύπες, ορφάνια, δυστυχία, πόνο. Στην παλιά μαγική μέθοδο παραγωγής και διαμόρφωσης των ογκομαρμάρων, στον τρόπο αποκόλλησης από το μητρικό πέτρωμα, στον τρόπο φόρτωσης και μεταφοράς των όγκων, στα εργαλεία που χρησιμοποιούσαν οι λατόμοι με τα ροζιασμένα χέρια και που πολλές φορές εγκλωβίζονταν ανάμεσα στα ογκομάρμαρα και δεν επέστρεφαν στα σπίτια τους. Επίσης να καταγραφεί το μεγάλο πελατολόγιό μας και τα επίκαιρα σημεία του κόσμου που κοσμούν τα ελληνικά μάρμαρα και γι’ αυτόν τον λόγο εκτός της ανάπτυξης παράγουν και αναδεικνύουν τον πολιτισμό της πατρίδας μας.
Συμπερασματικά αξίζει να αναφωνήσουμε ένα μεγάλο Ζήτω στο λατομικό τομέα του ελληνικού μαρμάρου που χάρη σ’ αυτόν μέχρι σήμερα υπάρχουν ο Παρθενώνας, ο Ερμής του Πραξιτέλη, η Νίκη της Σαμοθράκης, η Κοιμωμένη, οι Στήλες του Ολυμπίου Διός και του Σουνίου, το Ερεχθείο, η Αφροδίτη της Μήλου, η Αμφίπολης, το θέατρο Ηρώδου του Αττικού, όλα τα αρχαία θέατρα της οικουμένης, χιλιάδες Μνημεία και Ηρώα, τα οποία δημιούργησαν και σμίλευσαν ελληνικά χέρια. Πολλά δε από αυτά βρίσκονται σε ξένα Μουσεία, αλλά δεν ιδιοποιούνται και παραμένουν ανεξίτηλα ελληνικά δοξάζοντας τη χώρα και τον πολιτισμό μας. Όλα αυτά βέβαια τα αριστουργήματα υπάρχουν χάρη στους εξορύχτες, σμιλευτές, γλύπτες, αρχιτέκτονες που φιλοτέχνησαν τα πιο πάνω ανθρώπινα θαύματα πάνω στο ελληνικό μάρμαρο της Πεντέλης, Διονύσου, Θάσου, Πάρου, Νάξου, Λυδίας, Κρηνίδων, Μοναστηρακίου Δράμας, του πωρόλιθου της Μαύρης Θάλασσας κ.ά.
Υπενθυμίζω ότι τα κείμενα του βιβλίου μου είναι έτοιμα, χρειάζονται να καθαρογραφούν και να ταξινομηθούν.
