ΑΡΘΡΟ

Της Δήμητρας Ευθυμιάδου

Πτυχιούχου του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών του Α.Π.Θ.

 

 

Σε περιόδους αναδιαμόρφωσης του κοινωνικού πλαισίου των ηθικών αξιών μιας κοινωνίας πρέπει να διατηρούνται ισορροπίες και η κοινωνία να ενώνεται υπό έναν κοινό σκοπό, την αλλαγή προς το καλύτερο. Αυτή την περίοδο αναδιαμόρφωσης βιώνει η Ελλάδα, το τελευταίο χρονικό διάστημα, με ισορροπίες εξαιρετικά λεπτές και εύθραυστες που ανά πάσα στιγμή κινδυνεύουν να χαθούν. Ο κύριος εχθρός των ισορροπιών που απαιτεί η συγκεκριμένη περίσταση είναι η άκρατη κομματικοποίηση θεμάτων αμιγώς ανθρώπινων.

Συγκεκριμένα, τείνουν να εργαλειοποιούνται για κομματικούς σκοπούς κοινωνικά ζητήματα, όπως για παράδειγμα οι τελευταίες εξελίξεις με την υπόθεση Λιγνάδη. Όσο αναμενόμενο, δυστυχώς, κι αν ήταν αυτό, δεν παύει να θεωρείται μια λαθεμένη προσέγγιση, η οποία υποσκάπτει τον υγιή πολιτικό διάλογο. Αυτά τα μείζονος σημασίας ζητήματα αφορούν την κοινωνία εν γένει και χρήζουν συλλογικής αντιμετώπισης, πέρα από κομματικές παρωπίδες.

Σε μια σύγχρονη φιλελεύθερη Δημοκρατία είναι ανεπίτρεπτο να χρησιμοποιείται μια πολυεπίπεδη υπόθεση σεξουαλικών κακοποιήσεων με σκοπό να πληγούν κομματικοί αντίπαλοι και να καρπωθεί πολιτικό όφελος το εκάστοτε πολιτικό κόμμα. Όσοι ένθεν κακείθεν του πολιτικού φάσματος έσπευσαν να αποκομίσουν κομματικά οφέλη, κάνοντας μια αντιδεοντολογική σύμμειξη νομικών, πολιτικών και αμιγώς ανθρώπινων θεμάτων, υπονομεύουν πρόδηλα την προσπάθεια των θυμάτων και κατ’ επέκταση της πλειονότητας των πολιτών για μια ριζική αναδιαμόρφωση των σαθρών θεμελίων της κοινωνίας.

Φυσικά, υπάρχουν πολλά ζητήματα για τα οποία μπορεί κάποιος να τοποθετηθεί πολιτικά και να τα εντάξει στον δημόσιο διάλογο βάζοντας ιδεολογικό πρόσημο. Τώρα δεν είναι μια τέτοια στιγμή. Τα όρια είναι πολύ λεπτά και τα περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης πρέπει να αντιμετωπίζονται με ευαισθησία, διότι διαφορετικά υποβιβάζονται τα όσα βίωσαν τα θύματα αλλά και η θαρραλέα απόφασή τους να τα καταγγείλουν.

Επιπλέον, αξίζει να σημειωθεί ότι για να διαφυλαχθεί ο θεσμός της Δημοκρατίας δεν αρκεί η «ελευθερία του λόγου». Απαραίτητη προϋπόθεση, για να μην καταβαραθρωθεί το θεμελιώδες αυτό δικαίωμα, είναι ο έλεγχος της αξιοπιστίας και η επαλήθευση των όσων διαδίδονται. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο θα πρέπει όλοι να είναι προσεκτικοί με πληροφορίες που αναπαράγουν και να τις κρατούν για τον εαυτό τους, εάν δεν είναι απολύτως σίγουροι ότι αληθεύουν.

Η άκριτη αναπαραγωγή μη επαληθευμένων πληροφοριών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, (όπως η εμπλοκή ή μη συγκεκριμένων ΜΚΟ σε σεξουαλικό σκάνδαλο) διαιωνίζει έναν ατέρμονο κύκλο παραπληροφόρησης, ενώ πολλές φορές αγγίζει ή ξεπερνά τα όρια της συκοφαντίας και του κιτρινισμού. Η υπόθεση είναι στα χέρια της Δικαιοσύνης, η οποία είναι αρμόδια να κρίνει τα γεγονότα και να αποφανθεί περί αυτών.

Επιβάλλεται να κρατηθούν οι ισορροπίες, για να μην χαθεί η ουσία της προσπάθειας των θυμάτων για έναν πιο φωτεινό κόσμο. Ας έχει στο μυαλό του τα παραπάνω όποιος επιχειρεί να λασπολογήσει χωρίς αποδείξεις, καθώς εκούσια ή ακούσια αναγάγει αυτό το μείζον κοινωνικό ζήτημα σε χαμηλού επιπέδου κομματική αντιπαράθεση!

 

*Το άρθρο της κ. Ευθυμιάδου δημοσιεύτηκε στο blog PoliticsToday.news.blog