ΑΡΘΡΟ

του Παναγιώτη Χατζηγεωργίου

Δικηγόρου

Γραμματέα Ν.Ε. Δράμας ΔΗΜΑΡ

Μέλους Ν.Ε. Δράμας ΚΙΝΑΛ

  • Κίνημα επαγρύπνησης εμείς, για την Ευρώπη των Λαών!

 

 

Πληροφορούμαστε από τον τύπο ότι ο Στηβ Μπάνον επικεφαλής της προεκλογικής εκστρατείας του Ντόναλτ Τράμπ και σύμβουλος του Νάιτζελ Φάρατζ στην εκστρατεία υπέρ της BREXIT αναλαμβάνει ως γκουρού να συντονίσει «τον ορμπανικό πόλο» στις Ευρωεκλογές του Μαΐου 2019.

Εργάζεται για το συντονισμό όλων των ακροδεξιών, αντιευρωπαϊκών, λαϊκίστικων και ρατσιστικών κομμάτων για την επικράτησή τους στις επόμενες Ευρωεκλογές. Ήδη έχουν συνταχθεί μαζί του το Λαϊκό κόμμα του Βελγίου, η Μαρίν Λεπέν και το κόμμα της, το ακροδεξιό UKIP της Βρετανίας, το μεταφασιστικό κόμμα Αδελφοί της Ιταλίας, οι Πολωνοί λαϊκιστές και πως ο Βίλντερς της Ολλανδίας είναι έτοιμος να προσχωρήσει.

Ο Μπάνον δηλώνει θαυμαστής του Βίκτορ Όρμπαν, Πρωθυπουργού της Ουγγαρίας. Επαίρεται ότι έπεισε τον Σαλβίνι να πουλήσει τη συμμαχία του με τον Μπερλουσκόνι και να σχηματίσει Κυβέρνηση με το Κίνημα των 5 Αστέρων στην Ιταλία. Ίδρυσε το «Κίνημα», όπου και προσχωρούν το ένα μετά το άλλο τα προαναφερόμενα ακροδεξιά και λαϊκίστικα κόμματα. Στόχος σε πρώτη φάση να εκλέξουν τόσους Ευρωβουλευτές τον Μάιο του 2019, ώστε να μπλοκάρουν τη λειτουργία της Ε.Ε. και την ατζέντα Μέρκελ – Μακρόν και σταδιακά να οδηγήσουν την ένωση σε διάλυση.

Απευθυνόμενος ο Μπάνον στους συνέδρους του Εθνικού Μετώπου (κόμμα της Μαρίν Λεπέν) δήλωσε: «Αφήστε τους να σας αποκαλούν ρατσιστές, ξενόφοβους, νατιβιστές. Φορέστε το σαν σήμα τιμής, διότι κάθε μέρα που περνά γινόμαστε πιο δυνατοί..». «Ο Μπάνον έδωσε σε μεγάλο μέρος των αμερικανών ψηφοφόρων και στην εκστρατεία του Τράμπ την άδεια να μισούν. Αυτό θα προσφέρει και στους ευρωπαίους ψηφοφόρους» έγραψε το γαλλικό Mediapart (Βήμα 16.09.2018).

Ποια όμως είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση που θα πρέπει να μισούμε κατά τον Στηβ Μπάνον και θα πρέπει να εργαστούμε για να διαλυθεί και να επιστρέψουμε και πάλι στο παλιό καλό παρελθόν του κράτους – έθνους, όπου περνάγαμε υποτίθεται καλύτερα;

Ας κάνουμε μια ιστορική αναδρομή, για να θυμηθούν οι παλιότεροι και να γνωρίσουν οι νεώτεροι. Γιατί όπως λέει και ο εθνικός μας τραγουδοποιός, όποιος δεν ξέρει ιστορία, δεν ξέρει που πατά και που πηγαίνει…

Η Ευρωπαϊκή μας ήπειρος θεωρείται και είναι κοιτίδα του ανθρώπινου πολιτισμού. Ο άνθρωπος στην Ευρώπη μεγαλούργησε σε όλους τους τομείς και εκφάνσεις της ανθρώπινης δραστηριότητας, στις τέχνες, στην επιστήμη, στον πολιτισμό.

Αυτήν όμως την Ευρώπη, την επονομαζόμενη και γηραιά ήπειρο, όταν δεν την αποδεκάτιζαν οι αρρώστιες, η πείνα και οι λοιμοί, την έριχναν στα τάρταρα και το έρεβος πόλεμοι και συρράξεις που συχνά έπαιρναν πανευρωπαϊκή ή και παγκόσμια διάσταση. Έτσι επί αιώνες η Ευρώπη αιματοκυλίστηκε με εκατομμύρια νεκρούς. Ακολούθησαν λιμοί και λοιμοί που αποδεκάτισαν τους λαούς της. Από τον εκατονταετή πόλεμο, τον τριακονταετή πόλεμο και τον Γαλλογερμανικό πόλεμο, φθάσαμε στους δύο Παγκόσμιους πολέμους, που ήταν και οι φονικότεροι της Ιστορίας. Δεν υπήρξε αιώνας που να μη αιματοκυλίστηκε η ήπειρός μας για δεκαετίες.

Μετά και τον 2ο Παγκόσμιο η Ευρώπη και οι μεγάλες δυνάμεις αυτής πέρασαν πλέον σε δεύτερη μοίρα. Νέες Υπερδυνάμεις κατέλαβαν την πρώτη θέση στην οικονομία και τη στρατιωτική ισχύ. Ήταν φανερό ότι αν δεν συνεργάζονταν μεταξύ τους οι ευρωπαϊκές χώρες, θα κατέληγαν στο περιθώριο της διεθνούς πολιτικής και οικονομικής ζωής.

Ακόμη και σήμερα η ισχυρή υποτίθεται Γερμανία από μόνη της μπροστά στις ΗΠΑ, τη Ρωσία, την Κίνα, αλλά και τις νέες ανερχόμενες δυνάμεις Ινδία, Βραζιλία, φαντάζει από άποψη ΑΕΠ, βιομηχανικής παραγωγής κλπ. ως μια μικρή περιθωριακή χώρα με πολύ μικρή δυνατότητα παρέμβασης στις διεθνείς εξελίξεις.

Κάποιοι τότε μετά το τέλος του μεγάλου πολέμου οραματίστηκαν τις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης. Στόχος που θα μπορούσε να επιτευχθεί με την ελεύθερη και δημοκρατική βούληση Λαών και Κυβερνήσεων. Όραμα που κατ’ αρχήν φαινόταν απλά ουτοπία. Και όμως: Σουμάν και Μονέ, Αντενάουερ και Ντε Γκώλ, Τσόρτσιλ και Σπινέλι υπήρξαν οραματιστές διανοούμενοι και πολιτικοί που έβαλαν τα θεμέλια και τη σφραγίδα τους στο να γίνει η ουτοπία πραγματικότητα.

Δημιουργήθηκε αρχικά μεταξύ λίγων κρατών η ΕΟΚ, που διευρύνθηκε στην πορεία με περισσότερα κράτη. Μετονομάσθηκε στην πορεία και μετεξελίχθηκε σε Ευρωπαϊκή Ένωση, που περιλαμβάνει σήμερα 28 ευρωπαϊκά κράτη, ενώ και άλλα κράτη είναι στο κατώφλι της και ετοιμάζονται να γίνουν πλήρη μέλη αυτής. Εν κατακλείδι το σύνολο των ευρωπαϊκών κρατών ζητούν να ενταχθούν στην Ε.Ε.

Αν η Ε.Ε. σήμερα ξεπεράσει τις εσωτερικές της αντιφάσεις και προβλήματα και είναι σε θέση να λειτουργεί ως μια ομοσπονδιακή δημοκρατία θα μπορούσε επάξια να σταθεί στο διεθνές σκηνικό πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά, στρατιωτικά.

Ακόμη όμως και με τις αδυναμίες της, ακόμη και σήμερα και παρά τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα που αντιμετωπίζει λόγω της οικονομικής κρίσης και τις πολιτικές λιτότητας που εφαρμόζει, παραμένει «ένας παράδεισος» και πόλος έλξης για μετανάστες και κατατρεγμένους όλης της γης. Διατηρεί ακόμη στην πλειονότητα των χωρών της, αλλά και «στις συνταγματικές της συνθήκες» ένα ζηλευτό ακόμη και για προηγμένες χώρες (π.χ. ΗΠΑ) κοινωνικό κράτος, σύστημα υγείας και παιδείας και προστατεύει επαρκώς τα κοινωνικά και ατομικά δικαιώματα των πολιτών.

Όπως επισημαίνει στο βιβλίο του «ΕΛΛΑΔΑ – ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΤΡΙΑ ΛΑΘΗ ΚΑΙ ΠΕΝΤΕ ΜΥΘΟΙ» ο καθηγητής ευρωπαϊκής ενοποίησης και πολιτικής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Ε.Κ.Π.Α. Παναγιώτης Ιωακειμίδης είναι μύθος πως η Ε.Ε. είναι νεοφιλελεύθερη. «Η Συνθήκη της Λισσαβόνας προσέδωσε ένα σαφή σοσιαλδημοκρατικό χαρακτήρα στην Ένωση».

Άλλωστε και μόνο το γεγονός ότι για πάνω από 60 χρόνια στην Ευρώπη επικρατεί πλέον Ειρήνη και πως η ίδια η Ε.Ε. λειτουργεί συχνά ως καταλύτης για Ειρήνη σε παγκόσμιο επίπεδο θα αρκούσε να αγωνιστούμε εμείς και οι επόμενες γενιές, για να διατηρήσουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση ως κόρη οφθαλμού ζωντανή και για να γίνεται διαρκώς πιο κοινωνική, ποιο αλληλέγγυα, πιο προοδευτική.

Βεβαίως η κατάσταση δεν είναι ρόδινη. Η Ε.Ε. δεν είναι παράδεισος. Ασφαλώς και δεν πρέπει να κλείνουμε τα μάτια στην κρίση και τα προβλήματα που έπληξαν βεβαίως και την Ε.Ε.. Κρίση οικονομική, κρίση θεσμική, μεταναστευτικό πρόβλημα. Προβλήματα που αν δεν επιλυθούν και ξεπεραστούν κινδυνεύουν να τινάξουν στον αέρα το οικοδόμημα της ενωμένης Ευρώπης.

Αντί να επιλυθούν τα εν λόγω προβλήματα με βήματα προς τα εμπρός, δηλαδή με περισσότερη Ευρώπη (ομοσπονδιακή Ε.Ε.), περισσότερη δημοκρατία (περισσότερες εξουσίες στο Ευρωκοινοβούλιο και εκλογή των διοικούντων την Ε.Ε.), περισσότερη αλληλεγγύη (ευρωπαϊκό ομόλογο για στήριξη όσων χωρών έχουν οικονομικά προβλήματα, αύξηση προϋπολογισμού Ε.Ε. κλπ.), αλληλεγγύη και κοινή ευρωπαϊκή πολιτική στο μεταναστευτικό, επεκτατική πολιτική για ξεπέρασμα της οικονομικής κρίσης, ακολουθήθηκε το γερμανικό μοντέλο – πρόταση της λιτότητας και περιορισμού των δαπανών.

Αποτέλεσμα ήταν να περιοριστεί το κράτος πρόνοιας, να πληγούν η δημόσια υγεία και παιδεία, να κλονιστεί η βάση του οικοδομήματος της ΕΕ, να διογκωθεί το μεταναστευτικό πρόβλημα, να εκτιναχθεί η ανεργία στα ύψη, να φωλιάσει η ανασφάλεια στις ψυχές των ανθρώπων για το αύριο.

Ως γνωστόν όμως ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται. Οι συνθήκες αυτές ήταν βούτυρο στο ψωμί των πάσης φύσεως ακροδεξιών, φασιστών και λαϊκιστών σε όλες τις χώρες της Ε.Ε.. Υπόσχονται τα πάντα. Κατακεραυνώνουν την Ε.Ε., τους προοδευτικούς, αλλά και τους κεντροδεξιούς που οδήγησαν τα πράγματα σε αυτή την κατεύθυνση και άφησαν τις χώρες να πλημμυρίσουν με μετανάστες, γκέι, αριστερούς, ΜΚΟ, μουσουλμάνους, εβραίους και οτιδήποτε άλλο τους ενοχλεί και δεν γουστάρουν. Θέλουν «καθαρές κοινωνίες», διάλυση της Ε.Ε., εθνικά κράτη, επιστροφή στην παράδοση, στο παραδεισένιο υποτίθεται παρελθόν.

Κι ένας κόσμος που βιώνει την ανεργία, την ανασφάλεια και συχνά τις ακρότητες δήθεν προοδευτικών που κάνουν το λάθος να εκχωρούν αξίες (π.χ. φιλοπατρία, αγάπη για την παράδοση, δικαίωμα σε αίσθημα ασφάλειας, σεβασμός στη διαφορετικότητα του άλλου αλλά δίχως να προσβάλλεται η δική μου αξιοπρέπεια κλπ).

Ένας κόσμος που δεν έχει μνήμες από το παρελθόν και την ιστορία ή τις έχει ξεχάσει μπρος στα σημερινά του βιώματα και αδιέξοδα, είναι πρόθυμος να ακούσει τα ελκυστικά τους παραμύθια, δίχως να υποψιάζεται το λύκο που κρύβεται πίσω τα πολλά υποσχόμενα γελαστά τους πρόσωπα.

Τώρα όμως είναι η ώρα για κάθε φιλελεύθερο και προοδευτικό δημοκράτη πολίτη, να αφυπνιστεί και να ξεσηκωθεί.

Για να προστατέψουμε την Ιστορία μας, τις κατακτήσεις μας, το κοινό μας σπίτι, το χθες, το σήμερα και το αύριο το δικό μας και των παιδιών μας.

ΚΙΝΗΜΑ ΜΙΣΟΥΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΑΥΤΟΙ;

ΚΙΝΗΜΑ ΕΠΑΓΡΥΠΝΙΣΗΣ ΕΜΕΙΣ!!!

ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΜΑΣ ΣΠΙΤΙ, ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ!!!

ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, ΤΗΣ ΠΡΟΟΔΟΥ, ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ!!!