Καθαριότητα στους Δήμους: Ένα δισεπίλυτο πρόβλημα (Μέρος Α’)

ΑΡΘΡΟ

Του Captain Νικόλαου Κ. Μεταξά

ATPL

AIRLINE PILOT

B737NG AIRBUS 320

Όταν εγώ πριν 20ετιας μιλούσα για εργοστάσιο διαχείρισης σκουπιδιών με Δήμαρχους από όλη την Ελλάδα στην τότε επίσκεψή τους στην Βιέννη, μιας και είχα την ανείπωτη ευτυχία να τους μεταφέρω, όπου ιδίοις όμμασι είδαν μέσα στο κέντρο της πόλης παλαιά αποχαρακτηρισμένη Μπυραρία που μετατράπηκε σε εργοστάσιο σκουπιδιών το 1968 και το οποίο απέδιδε και συνεχίζει έως σήμερα να αποδίδει ηλεκτρική ενεργεία -επιδιορθωμένο και τελειοποιημένο μιας και σήμερα δεν γνωρίζεις το τι είναι αυτό το μεγάλο κτήριο που βρίσκεται στην αντίπερα όχθη του καναλιού του Δούναβη – και η οποία χρησιμοποιείται από τους Δήμους της πρωτεύουσας Βιέννης, για χρήσεις των Δήμων. Όταν προσπάθησα να μεταφέρω την εμπειρία μου αυτή ως εικόνα και άκουσμα στον τότε Δήμαρχο Δράμας, των μαύρων σημαιών, όπως και περί της κατασκευής δημοτικού αεροδρόμιου αυτοχρηματοδοτούμενο, εξέλαβα την ρύση ότι μιας και συγγενεύω μετά του Εθνικού Ηγέτη – Πρωθυπουργού του ΟΧΙ ενάντια στον φασισμό Ιωάννη Μέταξα στο επώνυμο, έπρεπε και η απάντηση στο αίτημά μου να είναι ένα ηχηρό ΟΧΙ μιας και το είπε ο Νικόλαος Κ. Μέταξας.

Όσο δεν για την συνεχεία της ιστορίας η οποία επαναλαμβάνεται αυτή, το τι αποκόμισαν οι Δήμαρχοι από την επίσκεψη τους στην Βιέννη, μπορώ να σας το πω ευθαρσώς, καλό φαγητό, πλούσιες περιηγήσεις σε Ανάκτορα –εκεί η Βασιλεία δεν τους κάθεται στο στομάχι-, νυχτερινή διασκέδαση μετά φαγητού στο γνωστό κρασοχώρι Grinzing και μεταμεσονύκτια έξοδο σε γνωστά οφθαλμόλουτρα της αυστριακής πρωτεύουσας.

Τυγχάνω να έχω φίλους επίσημους ξεναγούς εκεί, οι οποίοι διηγούνται τις δραστηριότητες -ο Θεούλης να τις κάνει- αυτών που έχουν τις τύχες μας στα χέρια τους.

«Οι συνετοί άνδρες (περιλαμβάνοντα όλα τα πολιτικά φρούτα, πρώτου, δεύτερου και εθνικού πολιτικού βίου) προλαβαίνουν τα κακά πριν να γίνουν και οι ανδρείοι όταν συμβούν τα διορθώνουν» («συνετών ανδρών πριν γενέσθαι τα δυσχερή, προνοήσαι όπως μη γένηται∙ ανδρείων δε, γενόμενα ευ θέσθαι» – Πιττακός).

Στων δασών την ολόμαυρη ράχη περπατάει η οδύνη μονάχη, μετρώντας τους αδικοχαμένους νεκρούς της αδιαφορίας κράτους και πολλών πολιτών, που κλαίνε και οδύρονται πάνω στους νεκρούς και τ’ αποκαΐδια, που το ανίκανο κράτος, με την αβελτηρία του και την ιδιωτεία (ηλιθιότητα) του, μα που και οι ίδιοι προκάλεσαν, όπως και στον καιάδα των τόνων αμάζευτων σκουπιδιών, αλλά και με το φάσμα της μεταδόσεως μολυσματικών αρρωστιών κάτω από τις εκάστοτε κομματικές συνδικαλιστικές επιταγές του κάθε Προέδρου της περίφημης ΠΟΕ – ΟΤΑ α’ βαθμού.

«Δεν είναι Κράτος αυτό», φωνάζουμε κάθε μέρα στην συναλλαγή με τις παντοειδείς υπηρεσίες του. «Πού είναι το Κράτος;», κραυγάζουμε απελπισμένα, όταν καιγόμαστε στις φωτιές ή πνιγόμαστε στις πλημμύρες, ή μας πνίγουν τα δυσώδη και επί πολλές ημέρες αμάζευτα σκουπίδια.

Η δουλειά του Κυβερνήτη, Περιφερειάρχη, Δήμαρχου και κάθε κρατικού αξιωματούχου, δεν είναι η καταγγελία, η διαπίστωση, η περιγραφή, αλλά η δράση, η αντιμετώπιση και η διόρθωση των κακώς κειμένων.

Το θέμα της καθαριότητας των κάθε Δήμων ανά την επικράτεια αποτελεί ένα μεγάλο και χρόνιο πρόβλημα πάνω στο οποίο τόσο Κυβέρνηση και Αντιπολίτευση από την μια όσο και από την άλλη οι Υπάλληλοι που απασχολούνται στον τομέα της καθαριότητος παίζουν ένα παιχνίδι βρώμικο στην πλάτη των Δημοτών ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΜΟΙΡΟΙ ΕΥΘΥΝΩΝ, ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΚΙΑ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ ΤΟΥΣ ΕΠΕΙΔΕΙΝΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΗΔΗ ΚΑΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ.

Δεν υπάρχει Δήμος, αλλά και υπαλληλικές ενώσεις εργαζομένων οι οποίες να μην αυτοκαταγγέλονται, αλλά και να καταγγέλλουν την κάθε Κυβέρνηση περί της αδιαφορίας της αλλά και της αδυναμίας της να κάνει κάτι ουσιαστικό πάνω στο θέμα αυτό.

Ποιος φταίει τελικά για το χάλι με τα σκουπίδια με την εν γένει καθαριότητα; Φταίει η γραφειοκρατία; Φταίει η ανικανότητα των Δημαρχαίων; Φταίει η δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία της μονιμότητας που αποκτούν μόλις ενταχθούν στο Δημόσιο ο κάθε υπάλληλος; Φταίει ο κάθε πολίτης που δεν προνοεί για την διατήρηση της καθαριότητας; Φταίει ο κακός μας εαυτός και το ότι «η ψείρα όταν χορτάσει βγαίνει στον γιακά»; Τελικά ποιος φταίει; Ποιος φταίει για το χάλι με τα σκουπίδια; Κανείς;

Ο Δήμος που δεν τα μαζεύει ή ο κακός μας χαρακτήρας και ο παρτακισμός που μας διακρίνει; Ο Δημότης που μετά θα κάνει μικροπολιτική με τα σκουπίδια του ή τα σκουπίδια του γείτονα;

Η αντιπολίτευση που θα φέρει το θέμα της καθαριότητας στο Δημοτικό Συμβούλιο και στο facebook και θα ζητά περισσότερη δουλειά από τους «σκουπιδιάρηδες» με καθαρούς κάδους, ενώ ξέρει ότι και εμείς οι ίδιοι, και εμείς οι δημότες δημιουργούμε την εικόνα αυτή;

Η μήπως ο «κακός» καιρός που μας έβρεξε και έκανε τα σκουπίδια, που βρήκαν την ευκαιρία να πετάξουν (στρώματα, ντουλάπια, είδη υγιεινής, τεράστια κουτιά από νέες αγορές κλπ) ασήκωτα από την βροχή, για τους εργάτες καθαριότητας;

ΟΧΙ. Ο μόνος που φταίει για το χάλι αυτό και όχι μόνο είναι ΕΝΑΣ, και τον ξέρεις.

ΕΣΥ ΠΟΥ ΚΑΤΑΝΤΗΣΕΣ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΜΑΣ ΕΤΣΙ, ΜΗΠΩΣ ΕΙΣΑΙ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ;

(συνεχίζεται…)