ΑΡΘΡΟ
Της Τόλης Καραγιαννίδου – Τσολπίδου
Συνταξιούχου τραπεζικής υπαλλήλου πρώην Α.Τ.Ε.
Ακούμε, βλέπουμε, συζητούμε διάφορα γεγονότα που γίνονται στον καιρό μας, με σκέψεις που εκφράζονται ως εξής: Ό,τι και να έκανε ο γιός μου ή η κόρη μου, εγώ ως μητέρα θα συμπαρασταθώ στο παιδί μου με όποιο κόστος και με όποια κατακραυγή από την κοινωνία.
Έχουμε γίνει όλοι πιο ευαίσθητοι; Ή ακολουθούμε άλλα πρότυπα;
Και θυμήθηκα την αρχαία Σπαρτιάτισσα που για τους αρχαίους χρόνους ήταν παράδειγμα ελληνίδας μητέρας, η Θεανώ: Σύζυγος του Σπαρτιάτη Κλεόμβροτου, του αδελφού του ένδοξου βασιλιά Λεωνίδα Α’, ήρωα των Θερμοπυλών και μητέρα του ένδοξου στρατηγού Παυσανία, νικητή των Πλαταιών. Ωστόσο κατηγορήθηκε για προδοσία (Μηδισμό) και στη δίκη του αποκαλύφθηκε μυστική αλληλογραφία με τον Ξέρξη και καταδικάστηκε σε θάνατο. Για να διασωθεί, κατέφυγε και ζήτησε άσυλο στο Ναό της θεάς Αθηνάς στην Σπάρτη. Όμως μέσα στον ναό το να θανατωθεί εθεωρείτο μιαρή πράξη. Η μητέρα του Θεανώ έφτασε πρώτη και έχτισε μία πέτρα στην είσοδο. Έπειτα ακολούθησαν οι κάτοικοι που ο καθένας έβαζε και μια πέτρα κι έτσι έχτισαν την πόρτα, ώστε να μην μπορεί ο Παυσανίας να βγει. Έπειτα αφαίρεσαν την στέγη κι έτσι ο ένδοξος στρατηγός πέθανε από ασιτία και κρύο μέσα στο καταχείμωνο το 470 π.Χ.
Η Αγία Θεανώ: Είναι μία από τις αγίες 40 παρθένες που έζησαν την εποχή του βασιλιά Λικινίου στην Ανδριανούπολη της Θράκης. Ο ηγεμόνας της περιοχής τις συνέλαβε ως Χριστιανές και τις προέτρεπε να προσκυνήσουν τα είδωλα. Όλες τους βασανίστηκαν μαρτυρικά. Η μνήμη της Αγίας εορτάζεται την 1η Σεπτεμβρίου.
Έτσι για να ξαναθυμόμαστε, να προβληματιζόμαστε και να ενεργούμε.
ΥΓ. Καμία σχέση με το κείμενό μου. Συμπολίτες μας απευθύνονται σε μένα για να γράψω αν στην Αγ. Βαρβάρα υπάρχουν δένδρα έτοιμα να πέσουν και αν είναι επικίνδυνα και τι πρέπει να γίνει.
