ΑΡΘΡΟ

Του Captain Νικόλαου Κ. Μεταξά

ATPL

AIRLINE PILOT

B737NG AIRBUS 320

 

 

Το κείμενο αυτό θα διαβάζεται μετά τις εκλογές, γράφεται προ των εθνικών εκλογών και σε μια συναισθηματική φόρτιση λόγω του χαμού της μητέρας μου ΦΩΤΕΙΝΗΣ, ο πόνος μεγάλος η συντριβή αδυσώπητη και ο πρόσκαιρος χωρισμός οδυνηρός.

Πηγαίνοντας προς τις εκλογές θέλησα να γράψω αυτό το κείμενο νωρίτερα, απαλλαγμένο από κάθε είδους πολιτικές εντρυφήσεις με γνώμονα ότι ανέκαθεν το Έθνος μας ήταν ευλογημένο, αλλά στον ρου της ιστορικής του διαδρομής έχασε την ευλογία αυτή πολλές φόρες, εξαιτίας της αχαριστίας του αλλά και της ανιστορικότητας του που μαζί με την έκπτωση αξιών, ηθών και εθίμων, κατέληξε να είναι ένα ΕΘΝΟΣ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟ και από πάσης πλευράς καταστρατηγημένο.

Γνωρίζω ότι θα ταράξω πάλι τα νερά στην πισίνα, όπου ο καθείς από εμάς, όχι πνευματικά, αλλά σε φάση σουρεαλισμού πλασιέ με φαντασιοπληξία και σωματικά παράλυτος περιμένει όταν Άγγελος Κυρίου χρηματιστής ταράξει το ύδωρ να βρει κάποιον να τον σπρώξει και να πέσει στην ιαματική κολυμπήθρα του χρήματος και της εύκοπης ζωής, αδιαφορώντας παντελώς για το χάσιμο κάθε ικμάδας πνευματικής και κοινωνικής μετουσίωσης.

Δυστυχώς από τότε μέχρι και σήμερα αυτό το Έθνος απέδειξε, αλλά και αποδεικνύει στην πράξη ότι πότε δεν θέλησε να διορθωθεί, ούτε και να αποδεχτεί ανθρώπους πεφωτισμένους, που του έδειχναν σωστό και ευθύ δρόμο, αλλά αυτός τους αποκήρυττε και τους κατεδίωκε μέχρι θανάτου.

Στο κείμενο αναφέρονται από κάθε ιστορική χρονολογική ενότητα άτομα πεφωτισμένα τα οποία υπέστησαν τα πάνδεινα με γνώμονα ότι μίλησαν για το καλό αυτού του τόπου. ΠΑΜΕ ΛΟΙΠΟΝ, ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΔΕΜΕΝΟΙ ΜΕ ΤΙΣ ΖΩΝΕΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΑΤΑΞΕΙΣ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ Η ΕΛΟΧΕΥΣΗ ΤΟΥ ΚΑΚΙΣΤΟΥ ΕΓΩΠΑΘΟΥΣ ΕΓΩΙΣΜΟΥ,ΘΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΝ ΚΛΥΔΩΝΙΣΜΟΥΣ.

Πέρασαν οι Ευρωεκλογές, οι δημοτικές εκλογές και οδεύουμε προς τις εθνικές, ο Λαός επέλεξε αυτούς που ήθελε, ήδη έχασε το προνόμιο της θυμοσοφίας και του αλάθητου και επέλεξε και Άξιους αλλά και Λαμόγια.

Το Έθνος αυτό δεν θέλει να συμμαζευτεί με τίποτα, θέλει να ζήσει με πολύ καλή ζωή, η οποία ακολουθείται από άσχημη διαθήκη, δεν θέλει να δουλέψει, δεν θέλει να οργανωθεί, δεν θέλει να είναι νομοταγής, δεν θέλει να συνταχθεί ενάντια σε κάθε παραβατικότητα και ενάντια σε κάθε τι που είναι εις βάρος του συνανθρώπου του, δεν θέλει να αποτιμήσει το καλό και καθ’ μέθεξη βλέπει πλαγίως μιας και η κατά ευθεία ματιά τον τυφλώνει.

Ούτως ή άλλως έχει μάθει να πληρώνει το μάρμαρο για τις επιλογές του και την άκρατη μαλάκυνση που τον διακατέχει. Ποτέ σαν Λαός δεν ήμασταν ενωμένοι, το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα ύπαρξης μας ήμασταν χώρια και διηρημένοι και μόνο σίγουρο ήταν ότι ήμασταν διχασμένοι τα μάλα.

«Ουχί οι δέκα εκαθαρίσθησαν, οι δε εννέα που;» (Λουκ. ιζ 17). Το παράπονο του Χριστού μας για την αχαριστία μας το βλέπουμε αποτυπωμένο στο 12ο Αντίφωνο της Μεγάλης Πέμπτης:

Αγνώμων μη γίνου (Να μην είσαι αγνώμων), Ευριπίδης

Αν περιμαζέψεις έναν πεινασμένο σκύλο και τον ταΐσεις, δεν πρόκειται να σε δαγκώσει. Αυτή είναι η βασική διαφορά ανάμεσα στο σκύλο και τον άνθρωπο

Είναι ανθρώπινο να ακούς να σε κακολογούν μετά από μια ευεργεσία που έκανες, Μέγας Αλέξανδρος

Επακόλουθο της αχαριστίας είναι η αναισχυντία, Ξενοφών

Η απεχθέστερη αχαριστία είναι αυτή των παιδιών προς τους γονείς

Η αχαριστία είναι θυγατέρα της αλαζονείας, Πρόκλος

Η αχαριστία είναι παιδί της ευεργεσίας, Πολύβιος

Η αχαριστία αποξηραίνει την πηγή πάσης αγαθότητας, Ρισελιέ

Η αχαριστία είναι παραλογισμός. Είναι διαστροφή (Ανώνυμος)

Η γη δεν γεννά χειρότερο πλάσμα από τον αχάριστο

Η πιο μαύρη αχαριστία, αλλά και η πιο συνηθισμένη είναι η αχαριστία των παιδιών απέναντι στους γονείς, Λικ ντε Κλαπιέ ντε Βοβενάργκ

Κανένας πιο βέβαιος εχθρός από τον αχάριστο που ευεργετήθηκε, Καλλίμαχος

Μη ρίχνεις πέτρα στο πηγάδι που σε δρόσισε, Πολύβιος

Μια εκδήλωση ευγνωμοσύνης είναι και το να μην κακολογείς τον ευεργέτη σου (Ουγγρική Παροιμία)

Ο αχάριστος άνθρωπος μοιάζει με σπασμένο πιθάρι, στο οποίο ό,τι καλό κι αν ρίξεις θα πέσει στο κενό, Κλεόβουλος

Ο λαός είναι μια κοινωνία ανθρώπων πολύ αχάριστη, Ηρόδοτος

Οι κακοήθεις είναι πάντοτε αγνώμονες, Θερβάντες

Πικρή είναι η απογοήτευση όταν σπείρεις ευεργεσίες και θερίσεις ύβρεις

Πονηρός είναι κάθε αχάριστος άνθρωπος, Λυσίας

Πρέπει κανείς να συμπληρώσει το ευεργέτημα που έκανε, συγχωρώντας την αχαριστία του ευεργετηθέντος, Τεριέ

 

Η μεγάλη κατάρα του Έθνους

 

Ο Ικτίνος, ένας από τους δύο αρχιτέκτονες του Παρθενώνα, του έργου για το οποίο απαρτίζει από περηφάνια ολόκληρο το ελληνικό έθνος και κάθε επισκέπτης Έλληνας και ξένος που θαυμάζει για το αριστούργημα αυτό των αρχαίων ημών προγόνων, ήταν ένας από τους πολλούς που ο πέλεκυς της αχαριστίας της Πατρίδας ήταν βαρύς και αμείλικτος. Πέθανε στην εξορία, επιβεβαιώνοντας μια πικρή διαπίστωση που έχει καθιερωθεί στην αντίληψη του Έλληνα, ότι η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της!

Την κατάληξη του Ικτίνου δυστυχώς είχαν πολλές από τις εξέχουσες μορφές του αρχαίου ελληνικού πνεύματος. Φιλόσοφοι, καλλιτέχνες, πολιτικοί, ρήτορες, ιστορικοί, ακόμη και στρατιωτικοί που έλαμψαν διά της παρουσίας τους και διαφώτισαν το ανθρώπινο είδος. Αποτελούν αξιόλογες μορφές αναφοράς στις οποίες ανατρέχει όχι μόνο η σύγχρονη επιστημονική κοινότητα αλλά και όποιος αναζητά την ουσία και που έμελλε με την αδιαμφισβήτητη καθοριστική τους συμβολή να αλλάξουν τον ρου της παγκόσμιας ιστορίας.

Κατηγορήθηκαν, δικάστηκαν, καταδικάστηκαν και τέλος τιμωρήθηκαν, κάποιοι μάλιστα με την εσχάτη των ποινών. Μία όχι και τόσο γνωστή πτυχή της ελληνικής ιστορίας, αλλά που τη βαραίνει ως επαναλαμβανόμενη εθνική ντροπή.

Ο λόγος για τους επιφανείς εκείνους άνδρες τους οποίους, επαναλαμβάνω, η υφήλιος εξυμνεί για τα επιτεύγματά τους και υπό τη σκιά τους αναδύθηκε η περηφάνια του ελληνικού έθνους, αλλά, δυστυχώς, οι ομοεθνείς τους είχαν αντίθετη άποψη. Ενόσω ευρίσκονταν εν ζωή και για αρκετά χρόνια αργότερα, η στάση της Πολιτείας και της κοινωνίας έναντι τους ήταν κάθε άλλο παρά η αρμόζουσα, στο πλαίσιο της ανθρώπινης κοινής λογικής. Παρά το γεγονός ότι εκ των υστέρων δικαιώθηκαν και η μνήμη τους αποκαταστάθηκε, τη δεδομένη εκείνη χρονική περίοδο εκδιώχθηκαν κακήν κακώς!

Η «επιβράβευση» από την πατρίδα για την προσφορά τους σύνηθες… για τα ελληνικά δεδομένα. Αυτό που λίγο-πολύ συμβαίνει ακόμη σε αρκετές περιπτώσεις και στις μέρες μας! Η αχαριστία της Πατρίδας σε όλο της το μεγαλείο και μάλιστα εις διπλούν! Σε πρώτη φάση παρέλειψε να πράξει αυτό που όφειλε, να αποδώσει δηλαδή τα εύσημα και σε δεύτερη φάση ενήργησε ως τιμωρός έναντι αυτών… που έμελλε η ανθρωπότητα σήμερα να ευγνωμονεί!

(συνεχίζεται…)