ΑΡΘΡΟ
Της Τόλης Καραγιαννίδου – Τσολπίδου
Συνταξιούχου τραπεζικής υπαλλήλου πρώην Α.Τ.Ε.
Εμπειρία είναι το όνομα που καθένας δίνει στα λάθη του (Όσκαρ Ουάιλντ).
Γνώση = σπουδή, μάθηση που αποκτιέται μέσω της εμπειρίας, εξέλιξη του νου.
Πείρα = αναφέρεται συνήθως σε μεμονωμένα βιώματα.
Αυτές τις μέρες ακούσαμε σε τοπικό κανάλι άτομα, παλιούς αυτοδιοικητικούς να κόπτονται για το ότι έχουν εμπειρία και πρέπει να τους δώσουμε τη δυνατότητα να συνεχίσουν στο «διοικείν» γιατί ξέρουν… γιατί έχουν εμπειρία… Όταν όμως σε νέους να αναλάβουν δεν δίνουμε τη δυνατότητα να διοικήσουν, πώς θα αποκτήσουν εμπειρία;
Άρα παλιοί διοικούντες πρέπει οπωσδήποτε να αποχωρούν για να έρθουν νέα άτομα.
Μάλιστα οι παλαιοκομματικοί τόνισαν πως έκαναν λάθη, αλλά από τα λάθη τους έμαθαν και κατόπιν εμπειρίας τα κατάφεραν. Έκαναν μάλιστα και το πρόγραμμα του καλοκαιριού των διαφόρων εκδηλώσεων! Δώστε λοιπόν θέση, ώστε και άλλοι νέοι να διοικήσουν και που ίσως να μη χρειαστεί να κάνουν λάθη. Αν και είναι δύσκολο σε άτομα σε δημόσια θέση να απομακρυνθούν, γιατί η εξουσία είναι αντικείμενο του πόθου τους.
Εμπειρία: αρχαία ελληνική λέξη που σημαίνει προσωπικό βίωμα που καταγράφεται σαν ξεχωριστό γεγονός. Άρα στη Διοίκηση δεν χρειαζόμαστε άτομα με προσωπικά βιώματα. Άλλωστε το τραγικό με την εμπειρία είναι ότι την αποκτάς κατόπιν εορτής (Νίτσε). Η δε εμπειρία γέννησε περισσότερο άτολμους ανθρώπους παρά έξυπνους (ΣΩ. Χ.) Και εμείς σε κάθε είδος διοικητικών, θέλουμε και τολμηρούς και έξυπνους.
Πόσο μάταιο να κάθεσαι να εξαγγέλλεις, να γράφεις, να λες, όταν δεν έχεις σηκωθεί να τολμήσεις (Θορό). Και ο κόσμος δεν θέλει άτομα που θα μας διοικούν μόνο με γραβάτα να περιφέρονται, αλλά με σηκωμένα μανίκια να εργάζονται και η πείρα τους να ξεκινάει από προηγούμενες δύσκολες δουλειές (όχι μόνο σε γραφεία). Άραγε σε όλους αυτούς υπάρχει η κατάλληλη και σωστή γνώση πίσω από την εμπειρία που επικαλούνται ή μόνο ξέρουν να αλλάζουν κόμματα, συνδυασμούς για να την «περνούν ζάχαρη»;
Εμπειρία είναι αυτό που παίρνουμε, όταν δεν παίρνουμε αυτό που θέλουμε. Οπότε δεν μας κάνουν αυτοί που λένε πως έχουν εμπειρία, όταν κατά βάθος ενδιαφέρονται για τους εαυτούς τους και τη θέση που θα διατηρήσουν (και αν είναι και με μισθό…!!!).
Η εμπειρία είναι ο χειρότερος δάσκαλος. Σε εξετάζει πριν παραδώσει μάθημα. Άρα εμείς θέλουμε αυτοδιοικητικούς που να ξέρουν το μάθημα, πριν την εμπειρία. Διαφορετικά
μέχρι να μάθουν το μάθημα, το σύστημα (Δήμοι, Περιφέρειες, Κράτος) θα έχει καταρρεύσει. Και είναι πολύ εκνευριστικό να ακούμε: Εγώ, εμείς, έχουμε την εμπειρία… όλοι μαζί ενωμένοι… τάχα μου…
Μάλιστα οπαδοί φιλοσοφικού ρεύματος της Νοησιαρχίας δεν αποδέχονται την άποψη, εμπειρία, παρατήρηση και αντιτάσσουν στην εμπειρία την εκ των προτέρων γνώση, την επιδεξιότητα και εξειδίκευση.
Όλοι λένε πως η εμπειρία ενός αγώνα είναι το σημαντικότερο όλων. Δεν ξέρω γιατί, αλλά εγώ προτιμώ τη νίκη (ανώνυμος).
