ΑΡΘΡΟ
Του Captain Νικόλαου Κ. Μεταξά
ATPL
AIRLINE PILOT
B737NG AIRBUS 320
(συνέχεια από το προηγούμενο)
Η υποκρισία και ο φαρισαϊσμός της τρόικας του εσωτερικού, εκτός από τον παραπάνω βασικό ισχυρισμό περί «σωτηρίας της χώρας», έχει και πολλές άλλες εκφάνσεις. Μια από τις πιο «χτυπητές» είναι οι δηλώσεις των αρχηγών περί «κόκκινων γραμμών» από τις οποίες δηλώνουν επί μέρες και εβδομάδες ότι δεν πρόκειται να υποχωρήσουν, και όταν έρχεται η στιγμή της τελικής απόφασης οι ίδιοι, που τις προβάλλουν, τις αποσύρουν πανικόβλητοι, υποτασσόμενοι στην εκβιαστική απειλή του Υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας ότι η μη υπακοή στις εντολές του συνεπάγεται τη μη καταβολή της επόμενης δόσης (παραδείγματα το χαράτσι και η συνέχιση επιβολής του και οι απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων).
Φαρισαϊσμός όμως και υποκρισία είναι οι «οδυρμοί» τους για την κατάσταση και τα προβλήματα που «κληρονόμησαν» στη δημόσια διοίκηση, στις δημόσιες επιχειρήσεις, στα ασφαλιστικά ταμεία κλπ., λησμονώντας ότι τα κόμματά τους είναι εκείνα τα οποία δημιούργησαν τα προβλήματα αυτά τα προηγούμενα 38 χρόνια, στα οποία κυβέρνησαν τη χώρα. Στη διάρκεια όλων αυτών των ετών, όχι μόνο δεν αντιμετώπισαν τα προβλήματα αυτά, αλλά και τα διόγκωσαν, με την αλόγιστη διαχείριση του δημόσιου χρήματος, την κομματικοποίηση των πάντων, την αναξιοκρατία και την ανεξέλεγκτη διαφθορά κορυφαίων στελεχών τους καθώς και ορισμένων από εκείνους που διόρισαν σε καίριες θέσεις.
Φαρισαϊσμός και υποκρισία είναι, επίσης, τα όσα έχουν δηλώσει ο Πρωθυπουργός, οι Υπουργοί της Κυβέρνησης και οι αρχηγοί των δύο άλλων κομμάτων που στήριζαν την τρικομματική Κυβέρνηση για την απάνθρωπη εκμετάλλευση και την απόπειρα δολοφονίας δεκάδων μεταναστών από μπράβους των ιδιοκτητών των φραουλοχώραφων στη Μανωλάδα, επειδή, ζώντας κάτω από άθλιες συνθήκες, διεκδικούσαν τα δεδουλευμένα 6 μηνών για τα μεροκάματά τους στα χωράφια αυτά. Τόσο η τότε Κυβέρνηση όσο και οι προηγούμενες γνώριζαν, ανέχονταν και δεν έκαναν τίποτε για να αντιμετωπίσουν την απαράδεκτη αυτή κατάσταση. Το ίδιο ισχύει και για άλλες «Μανωλάδες» και, συνολικά, για το μείζον θέμα της μετανάστευσης.
Θα μπορούσε κανείς να συνεχίσει για πολύ ακόμα για την τρόικα εσωτερικού. Αρκούν, όμως, τα παραπάνω. Οι αρχηγοί των τριών κομμάτων που στήριζαν την Κυβέρνηση δεν είναι δυνατόν να μην έβλεπαν τόσο τα αποτελέσματα της καταστροφικής πολιτικής που εφάρμοζαν όσο τη διάσταση των λόγων και έργων τους, δηλαδή τον φαρισαϊσμό και την υποκρισία τους. Παρ’ όλα αυτά, παρέμειναν «γαντζωμένοι» στην εξουσία με συνεχείς δηλώσεις για τη «σωτηρία της χώρας», ο καθένας για τους δικούς του λόγους. Ο Πρωθυπουργός, που το κόμμα του ουσιαστικά κυβερνούσε, δεν θέλησε να διακινδυνεύσει την απώλεια της εξουσίας, ενώ από τους δύο άλλους αρχηγούς ο ένας φοβόταν την παραπέρα μείωση της ήδη πολύ χαμηλής δύναμη του κόμματός του και ο άλλος το κόμμα του μπορεί να μείνει εκτός Βουλής σε ενδεχόμενες πρόωρες εκλογές.
Έρχομαι, τώρα, στον φαρισαϊσμό της τρόικας εξωτερικού. Αυτό που κυριολεκτικά «βγάζει μάτι» είναι ο ισχυρισμός ότι παρέχεται βοήθεια στην Ελλάδα. Και είναι εξόφθαλμος ο φαρισαϊσμός και η υποκρισία τους, δεδομένου ότι αυτά που προσφέρουν δεν είναι βοήθεια αλλά, αντίθετα, είναι δάνεια με επιτόκια τα οποία αποφέρουν κέρδος στους δανειστές και που το μεγαλύτερο μέρος τους δίνεται για την εξόφληση προηγούμενων δανείων και μόνο ένα μικρό ποσοστό τους διατίθεται για κάλυψη δαπανών για τις οποίες δεν επαρκούν τα δημόσια έσοδα. Τα έσοδα, όμως, αυτά έχουν μειωθεί εξαιτίας της πρωτοφανούς ύφεσης την οποία προκαλούν τα μέτρα των Μνημονίων που έχουν επιβάλει στη χώρα μας οι ίδιοι. Επιπλέον ένα μέλος της τρόικας των δανειστών μας, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, έχει αποκομίσει κέρδη από την αγορά ελληνικών ομολόγων από τις διεθνείς αγορές σε χαμηλές τιμές και γι’ αυτό επιστρέφει ένα μέρος τους στην Ελλάδα. Τι υποκρισία!
Τον ισχυρισμό περί «σωτηρίας της χώρας» τον προβάλει και η τρόικα εξωτερικού. Σε στιγμές, όμως, ειλικρίνειας το κυρίαρχο «αφεντικό» της, δηλαδή η καγκελάριος Μέρκελ, έχει δηλώσει πολλές φορές ότι ενδεχόμενη χρεοκοπία έξοδος της χώρας μας από το ευρώ, εγκυμονεί τον πραγματικό κίνδυνο να ακολουθήσουν, δίκην ντόμινο, και άλλα κράτη που βρίσκονται σε παρόμοια κατάσταση, με αποτέλεσμα την διάλυση της Ευρωζώνης. Το ίδιο ακριβώς επιχείρημα χρησιμοποίησε και ο Υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας στη συζήτηση στη γερμανική Βουλή για την έγκριση της υπαγωγής της Κύπρου στον μηχανισμό «στήριξης», δηλαδή τον νέο «Αττίλα» οικονομικής και κοινωνικής καταστροφής του μαρτυρικού Νησιού.
Φαρισαϊσμός και υποκρισία της τρόικας εξωτερικού είναι και η ασφυκτική πίεση για την πώληση δημόσιων επιχειρήσεων και δημόσιας περιουσίας, δήθεν για τη μείωση του δημόσιου χρέους, ενώ ο πραγματικός σκοπός είναι η αρπαγή τους σε «τιμή ευκαιρίας» από τις μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις των δανειστριών χωρών, δεδομένου ότι τα έσοδα που θα προκύψουν από την πώλησή της, και αν ακόμα διατεθούν για τον σκοπό αυτό, είναι ελάχιστα όταν ληφθεί υπόψη το δυσθεώρητο ύψος του δημόσιου χρέους που προαναφέρθηκε.
Τέλος η μεγαλύτερη και προκλητικότερη υποκρισία και φαρισαϊσμός της τρόικας εξωτερικού είναι ο ισχυρισμός της ότι τις τελικές αποφάσεις για την πολιτική που εφαρμόζεται στη χώρα τις έπαιρνε η Κυβέρνηση, δηλαδή η τρόικα του εσωτερικού, όταν οι ίδιοι που προβάλουν τον ισχυρισμό αυτό, υπαγορεύουν τις αποφάσεις αυτές στην Κυβέρνηση και με εκβιαστικές απειλές επιτυγχάνουν την πιστή εφαρμογή τους από αυτήν.
