ΑΡΘΡΟ

Της Χαράς Κεφαλίδου

Βουλευτού Ν. Δράμας

Τομεάρχη Παιδείας του Κινήματος Αλλαγής

 

Τις τελευταίες ημέρες η ελληνική κοινωνία, όλοι εμείς, παρακολουθούμε με μεγάλη ευγνωμοσύνη και βαθιά συγκίνηση την υπεράνθρωπη προσπάθεια που καταβάλλουν οι ήρωες πίσω από τις μάσκες. Το ιατρικό, νοσηλευτικό και λοιπό προσωπικό που στελεχώνει το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Τον «μεγάλο ασθενή» όπως συνηθίζαμε να λέμε εδώ και πολλές δεκαετίες. Το ΕΣΥ που μέχρι πριν λίγες εβδομάδες το είχαμε ταυτισμένο στο μυαλό μας με τις τεράστιες ουρές αναμονής, την ταλαιπωρία, τη γραφειοκρατία, το «φακελάκι».

Οι άνθρωποι αυτοί που ένθερμα σήμερα χειροκροτούμε, υμνούμε, ευγνωμονούμε όλοι εμείς οι υπόλοιποι πολίτες για την αυτοθυσία, τον σκληρό αγώνα που δίνουν με τον αόρατο εχθρό, είναι οι ίδιο άνθρωποι που δεκαετίες τώρα απαξιώθηκαν, υπονομεύτηκαν και αρκετές φορές συκοφαντήθηκαν. Είναι οι ίδιοι που σήμερα βρίσκονται με συνέπεια και αυταπάρνηση στην πρώτη γραμμή της μάχης.

Πριν λίγες ημέρες συμπληρώθηκαν 35 χρόνια από την ημέρα εκείνη που ξεκινούσε η λειτουργία του πρώτου Κέντρου Υγείας στην Ελάσσονα. Ήταν η αρχή ενός μεγαλόπνοου σχεδιασμού για ένα πρότυπο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης, το οποίο θα παρείχε σε όλους τους πολίτες υπηρεσίες υγείας. Ένας θεσμός που ξεκίνησε με τις καλύτερες προθέσεις, με το όραμα να προσφέρει δωρεάν και ισότιμες υπηρεσίες υγείας σε όλους τους πολίτες. Δεν άργησε όμως να απαξιωθεί και να αποδυναμωθεί σημαντικά, ιδιαίτερα στα 10 χρόνια της οικονομικής κρίσης που βίωσε η Ελλάδα. Και όμως σήμερα, σε αυτήν την πρωτόγνωρη πανδημία που χτύπησε και τη χώρα μας, το δημόσιο σύστημα υγείας αποδείχθηκε ένας από τους σημαντικότερους πυλώνες που κρατά την κοινωνία όρθια, τους πολίτες ασφαλείς και που τελικά στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων παρ’ όλες τις διαχρονικές στρεβλώσεις και τις γνωστές παθογένειές του (έλλειψη σχεδιασμού, υποστελέχωση, ανεπαρκής διοίκηση, υποβαθμισμένη ποιότητα, υποχρηματοδότηση, κ.ά.).

«Μόνο με την υιοθέτηση ενός νέου συνολικού προτύπου με ριζικές τομές σε όλες τις υφιστάμενες παθογένειες θα μπορέσει το ΕΣΥ, από κακοδιοικούμενη και αναποτελεσματική δημόσια υπηρεσία, να μετατραπεί σε σύγχρονο και αποτελεσματικό δημόσιο οργανισμό, ικανό να εξασφαλίσει σε κάθε Έλληνα πολίτη την ελεύθερη επιλογή για την αναγκαία περίθαλψη και φροντίδα» διατείνονται οι ειδικοί.

Τα χειροκροτήματα και οι συγκινητικές πρωτοβουλίες είναι σημαντικές και προσφέρουν την πολύτιμη συναισθηματική ανάταση που τόσο έχουμε όλοι ανάγκη αυτές τις δύσκολες ώρες. Δεν αρκούν όμως. Το ΕΣΥ, οι άνθρωποι του, χρειάζονται πραγματική στήριξη την επόμενη ημέρα από την επίσημη πολιτεία. Δεν πρέπει να αφήσουμε να διολισθήσει και πάλι το σύστημα υγεία της χώρας στην παρακμή.

Ως λαός έχουμε μια τάση στη λήθη, ας μην την επαναλάβουμε και πάλι. Αυτό που σήμερα συμβαίνει με την πρόσληψη προσωπικού, αγορά νέου εξοπλισμού, ενίσχυση σε κλίνες ΜΕΘ, συστράτευση όλων σε έναν κοινό σκοπό «να αντέξει την πίεση της πανδημίας το ΕΣΥ», είναι η πολύτιμη προίκα που πρέπει να διατηρηθεί και να ενισχυθεί την επόμενη ημέρα. Όταν όλοι θα ξανασυστηθούμε και όλα θα έχουν αλλάξει η παρακαταθήκη αυτή που σήμερα «χτίζεται» πρέπει να αξιοποιηθεί και να διατηρηθεί.

Η προστασία της υγείας του πληθυσμού, θεμελιώδης υποχρέωση κάθε οργανωμένου κράτους του δυτικού κόσμου, προϋποθέτει την αποτελεσματική και αποδοτική λειτουργία του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Είναι η μέριμνα που πρέπει η πολιτεία να εξασφαλίσει για τον «μεγάλο ασθενή» του «χθες» που μέσα σε λίγες ημέρες αναδείχθηκε στον «αξιοθαύμαστο λατρεμένο ήρωα» του «σήμερα».

 

*Το άρθρο της κ. Κεφαλίδου δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα politicalbank.gr