ΑΡΘΡΟ
Της Τόλης Καραγιαννίδου – Τσολπίδου
Συνταξιούχου τραπεζικής υπαλλήλου πρώην Α.Τ.Ε.
Δέκα χρόνια (17/4/2012) από τον θάνατο του ερμηνευτή Δημήτρη Μητροπάνου. «Χαμένη Πασχαλιά» ερμηνεία ενός ακόμη τραγουδιού και ο κόσμος να λέει «το τραγούδι του Μητροπάνου» σε μουσική Β. Κουμπή και στίχους του Δ. Ιατρόπουλου. Η τύχη του χασάπικου αυτού που ηχογραφήθηκε μία εβδομάδα πριν την εισβολή της δικτατορίας και απαγορεύτηκε, σχολίασε ο στιχουργός στο κρατικό κανάλι στις 28/5 σε αφιέρωμα στον Δ. Μητροπάνο.
Ήταν τα λόγια του τραγουδιού, καθώς και η ιδεολογία του τραγουδιστή που απαγορεύτηκε. Ο Δ. Μητροπάνος έλεγε: Είμαι από τη «Μικρή Μόσχα», από την «Αγία Μονή», συνοικία έξω από τα Τρίκαλα, όπου ήμασταν όλοι οι ίδιοι, οι αριστεροί αποκομμένοι από την κοινωνία λόγω της ιδεολογίας μας (ο πατέρας του κομμουνιστής, όπως και ο ίδιος).
Στις 30/5 έγινε αφιέρωμα στον σπουδαίο λαϊκό ερμηνευτή, στη Ν. Σμύρνη Αθήνας, από την οικογένειά του και τη διοργάνωση του Κ.Κ.Ε., όπου τραγούδησαν τραγούδια του σπουδαίοι ερμηνευτές.
Ας διαβάσουμε τι είπαν κάποιοι τραγουδιστές και άλλοι άνθρωποι της μουσικής για τον Δ. Μητροπάνο.
Τα τραγούδια του έχουν περάσει στη νέα γενιά, είναι σαν να τους μεταφέρεις τον πολιτισμό (Πέγκυ Ζήνα, λαϊκή τραγουδίστρια).
Είχε μέσα του αυτήν τη στόφα του απλού ανθρώπου με ραφιναρισμένες αξίες (Βαγγέλης Κορακάκης, λαϊκός συνθέτης).
Κατέθεσε τη ψυχή του στον λαϊκό πολιτισμό. Θα ξεχαστεί μόνο αν δεν τον τραγουδάμε (Μίλτος Πασχαλίδης, συνθέτης – στιχουργός – τραγουδιστής).
Όχι δέκα, αλλά και άλλα εκατό χρόνια να περάσουν δεν θα ξεχαστεί από τον Έλληνα (Λάκης Παπαδόπουλος, ερμηνευτής).
Ό,τι τραγούδαγε το έκανε μεγάλη επιτυχία και το αγάπησε ο κόσμος (Παντελής Θαλασσινός, έντεχνος τραγουδιστής).
Εξέφραζε πάρα πολύ το αίσθημα και αυτό ήταν αδιαπραγμάτευτο (Κώστας Τριανταφυλλίδης, τραγουδιστής).
Ένας απλός άνθρωπος ήταν, ποτέ δεν το έπαιξε σταρ (Δ. Ευαγγελάτος, ηχολήπτης).
Οι στίχοι του τραγουδιού «Χαμένη Πασχαλιά»
Καπνός, φωτιά και λάσπη
αχ τι δίκοπος καιρός
χειμώνας και καλοκαιριά
πήγε στα χαμένα και
και τούτη η Πασχαλιά
Καημός, ιδρώτας και αίμα
αχ τι ανάποδη ζωή
πλάκωσε πάλι η συννεφιά
πήγε στα χαμένα
και τούτη η Πασχαλιά
Μάνα μου, φως κι ελπίδα
αχ και να ‘ρθει ο πλερωμός
να μην κρυώνουν τα παιδιά
πήγε στα χαμένα
και τούτη η Πασχαλιά
