ΑΡΘΡΟ

Της Χαράς Κεφαλίδου

Βουλευτού Ν. Δράμας

Τομεάρχη Παιδείας και Θρησκευμάτων του Κινήματος Αλλαγής

Σε μια εποχή, που οι παγιωμένες αντιλήψεις και οι βεβαιότητες που είχαμε έχουν ξεπεραστεί από τη ζωή, εμείς επιμένουμε ακάθεκτοι να λειτουργούμε και να πορευόμαστε με τα εργαλεία περασμένων δεκαετιών. Στον δημόσιο βίο μας, γαλουχημένοι με συνταγές πόλωσης, αφορισμών και απλουστευμένων, λες και στη ζωή ή στη φύση υπάρχουν μόνο το άσπρο και μαύρο, το μάτι μας παραμένει ανεκπαίδευτο στις αποχρώσεις. Πρώτη, η πολιτική ηγεσία της χώρας που καλείται να δώσει το παράδειγμα, να καλλιεργήσει τους νέους κανόνες συνύπαρξης, συνεργασίας και συγκλίσεων, αυτούς ακριβώς που συχνά πυκνά η ίδια επικαλείται, φαντάζει ανίκανη στην πράξη να υλοποιήσει αυτά που ευαγγελίζεται, γλιστρώντας εύκολα στην πεπατημένη της διχαστικής λογικής.

Πρόσφατο παράδειγμα κραυγαλέας και αχρείαστης διαίρεσης, η Έκθεση της Διακομματικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για την ανάπτυξη της Θράκης που διαφημίστηκε, πρόσφερε ελπίδα, για να καταλήξει άλλη μια έκθεση ιδεών και αφηρημένων ευγενών και φιλόδοξων προθέσεων που παρουσιάστηκε, υποτυπωδώς συζητήθηκε σε μια ωραία κοινοβουλευτική ατμόσφαιρα και από την επομένη εμπλούτισε τη μεγάλη συλλογή αντίστοιχου περιεχομένου κειμένων.

Η σχετική Επιτροπή συγκροτήθηκε για τη Θράκη -μετά τα όσα πέρασε η περιοχή τον Μάρτιο του 2020 ήταν το ελάχιστο που θα μπορούσε να κάνει μια κυβέρνηση- και ενώ η Έκθεση αναφέρεται σε αυτήν, για να τηρηθούν τα προσχήματα, καθώς η περιοχή της Θράκης είναι αναπόσπαστο κομμάτι της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας Θράκης, προστέθηκε σαν θλιβερή απόληξη ένας υπότιτλος «Στρατηγικός Αναπτυξιακός Σχεδιασμός Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης» με κάποιες διάσπαρτες αναφορές σε έργα στην Αν. Μακεδονία.

Στα αλήθεια ένας παράλογος, αχρείαστος ακρωτηριασμός με παράλειψη της Ανατολικής Μακεδονίας από κάθε συζήτηση, από κάθε πρόταση, από κάθε σχέδιο, συντελέστηκε διακομματικά, χωρίζοντας την ακριτική περιφέρεια σε κοινωνίες δύο ταχυτήτων σε πολίτες α’ και β’ κατηγορίας.

Κάπως έτσι, οι καλές προθέσεις, έστω και για λόγους εντυπωσιασμού, έστω και για μια ελπιδοφόρα είδηση σε μια σκοτεινή εποχή, μεταλλάχτηκε σε νέα πηγή ανισοτήτων και διχασμού, καταφέρνοντας με ευκολία να υποσκάψει τα θεμέλια μιας φαινομενικά σοβαρής προσπάθειας και δουλειάς.

Η εκπόνηση πολιτικών για την αναπτυξιακή ενίσχυση της περιοχής, μια ενίσχυση που τη χρειάζεται όχι μόνο η Θράκη, τη χρειάζεται η χώρα, πώς μπορεί να υλοποιηθεί αποσπασματικά, αποκόπτοντας – για την ακρίβεια εξαφανίζοντας – ένα βασικό αναπόσπαστο κομμάτι της Περιφέρειας;

Πώς προσεγγίζεται η ανάγκη κοινωνικής ενδυνάμωσης και ανάπτυξης με όρους ακρωτηριασμού; H Θράκη αποτελεί «εθνικό στόχο». Αλλά μόνο η Θράκη, έτσι σκέτη και ξεκομμένη;

Το πόσο ανεπίδεκτοι μαθήσεως παραμένουμε, προδόθηκε από την καταφυγή στη συνταγή επένδυσης στη διαφωνία, παρά το κλίμα συναίνεσης κατά τη διάρκεια εργασιών της επιτροπής. Στο τέλος, τέσσερα διαφορετικά πορίσματα γι’ αυτά που όλοι συμφωνούν! Έτσι θα πορευτούμε; Καλλιεργώντας την κουλτούρα εθνικής ενότητας, με σπόρο διχόνοιας, διαφωνώντας και σε αυτά που συγκλίνουμε;

Και ποιον θα πείσουμε, ότι η ελληνική πολιτεία σκύβει, έστω με χρονοκαθυστέρηση δεκαετιών, πάνω στην ανάγκη για πολυεπίπεδη ανάπτυξη της ακριτικής περιοχής, όταν οι ίδιοι δεν καταφέρνουμε να ξεπεράσουμε τις κομματικές τακτικές του περασμένου αιώνα; Πώς όταν ευαγγελιζόμαστε ανάπτυξη δια του ακρωτηριασμού;

Μέχρι εμείς οι ίδιοι να πιστέψουμε σ’ αυτά που διατυμπανίζουμε στους πολίτες, η ΑΜΘ θα παραμένει από τις φτωχότερες, από τις λιγότερο αναπτυγμένες περιοχές της χώρας, εξαιτίας της δικής μας ανεπάρκειας και αδιαφορίας.

Η δημιουργία προσδοκιών ανάκαμψης χωρίς στρατηγικό σχεδιασμό, χωρίς ξεκάθαρη στόχευση, χωρίς δεσμεύσεις, κυρίως χωρίς συμπερίληψη μιας ολόκληρης περιοχής που στενάζει από ανέχεια, απομόνωση, έλλειψη βασικών υποδομών, μπορεί να είναι αμφίβολης αποτελεσματικότητας εργαλείο για τις κομματικές επισκέψεις μέχρι τις επόμενες εκλογές, αλλά εκεί εξαντλείται και η χρηστικότητά τους. Τόσο σκληρά πληρώσαμε τη διχόνοια, τη διαίρεση, τη σύγκρουση και ακόμη μυαλό δεν βάλαμε;

 

*Τα άρθρο της κυρίας Κεφαλίδου δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα powergame.gr