ΑΡΘΡΟ

Του Captain Νικόλαου Κ. Μεταξά

ATPL

AIRLINE PILOT

B737NG AIRBUS 320

Μέσα σε ένα πόλεμο το μόνο που δεν θα χρειάζετο είναι οι αντιπαραθέσεις και οι κάτω της τραπέζης κριτικές και χτυπήματα.

Για άλλη μια φορά η Δράμα μέσω διάφορων που και σε αυτήν την δύσκολη στιγμή, τόσο για την χώρα όσο δε και για την πόλη μας, προσπαθούν να δημιουργήσουν καταστάσεις, αντιπαραθέσεις, που ο λόγος και η ύπαρξή τους είναι παντελώς αδιευκρίνιστη και τα μάλα ανόητη.

Διαβάζω πολλά, ακούω περισσότερα και διαπιστώνω ακόμη περισσότερα ότι γενικά ως βαλκάνιος λαός είμαστε στο άκρον επιπόλαιοι, ανυπάκουοι και γλωσσάδες σε τέτοιο βαθμό που καταντάμε να τρώμε τις σάρκες μας.

Εν καιρώ πολέμου οι ιθύνοντες και οι επιτελείς ασχολούνται με τον πόλεμο και όχι με καταλογισμούς ευθυνών, διαπιστώσεις, και κριτικές. Και το λέγω αυτό μιας και μέσα στην πανδημία του κορωνοϊού, αυτοί που αγωνίζονται αγώνα ζωής, έστω με λάθη, παραλείψεις, που υπάρχουν μέσα στις ανθρωπινές αδυναμίες της φύσης μας, και ότι ουδείς από αυτούς δεν γνωρίζει τι σημαίνει διοίκηση και διαχείριση κίνδυνου, είναι το Ιατρικό και Νοσηλευτικό προσωπικό και οι εμπλεκόμενοι φορείς.

Το να μιλούν όλοι και να μοστράρονται σε κάθε μέσο προβολής οι μη έχοντες ουσιαστικό λόγο μέσα στον πόλεμο, το θεωρώ εντελώς απαράδεκτο, μαζί και τυχοδιωκτικό, και φυσικά όπως το λέγει και η θυμόσοφη λαϊκή παροιμία «ο λύκος την αντάρα χαίρεται». Το ίδιο και αυτοί μέσα στον πόλεμο βρήκαν την ευκαιρία να προβούν και να προβάλουν τον άτυπο εγωισμό τους οικειοποιούμενοι τα πάντα.

Δεν είναι η ώρα καταμερισμού ευθυνών ή αλληλοκατηγοριών, λάθη έγιναν πολλά σε όλα τα επίπεδα τόσο πολιτικά, με υπαναχωρήσεις και ασφυκτικές πιέσεις από πολυεθνικές του τουρισμού, μεταφορών, ιατρική χαλάρωση μέτρων, και άνοιγμα συνόρων.

Ατομική ευθύνη που πήγε περίπατο και συνεχίζει να πηγαίνει και έτσι φθάσαμε να μπούμε στο δεύτερο κύμα της πανδημίας σχεδόν εν μακαριότητα και εφησυχασμό και ιδού τα αποτελέσματα.

Αυτοβαυκαλισμός και κατ’ ιδίαν αντίληψη το που κολλάει και με ποιον τρόπο ο φονικός ιός, δημιουργώντας διαφορετικές και δαιδαλώδης απόψεις, θεωρήσεις που έγιναν τρόπος χλευασμού, αλλά και αναντιστοιχίας σε όλα τα Μ.Μ.Ε. και τα κοινωνικά δίκτυα επαφών.

Τελικά ο ιός, μέσω καθαρά εσκεμμένης παραπληροφόρησης, μεταδίδεται, σε πολλές περιπτώσεις με το μήνυμα να είναι ξεκάθαρο ότι ο ιός δεν μεταδίδεται στα στοιβαγμένα καράβια, στους πασταδιασμένους αεροπορικούς επιβάτες κάποιων χωρών, στα μπιτσοπάρτι, στα μαγαζιά διασκέδασης και σε κάθε αχαλίνωτη διασκέδαση, από την άλλη όμως ο ιός μεταδίδεται και μάλιστα τάχιστα στα γυμναστήρια, στις Εκκλησίες, στα εστιατόρια κλπ. Δηλαδή ένα αλαλούμ, που κατέληξε έτσι ώστε το δεύτερο κύμα της πανδημίας να μας βρει αραχτούς και λάιτ και ιδού τα αποτελέσματα.

Σήμερα γίνονται καθημερινά εκκλήσεις ανά την επικράτεια για να συνδράμουν ιδιώτες Ιατροί – Νοσηλευτές και παραϊατρικό προσωπικό τα Νοσοκομεία και από ότι βλέπω, ακούω και διαβάζω, ελάχιστοι είναι αυτοί που ανταποκρίθηκαν έχοντας ως δικαιολογία το φόβο μην κολλήσουν τον ιό και τον μεταδώσουν στους πελάτες τους. Αυτή είναι η πρώτη ανάγνωση, μιας και η δεύτερη είναι πιο ξεκάθαρη και δείχνει ότι θα χάσουν το παραδάκι..

Στο γίγνεσθαι μπήκε και ο τοπικός Ιατρικός Σύλλογος Δράμας ο όποιος εξέδωσε ανακοίνωση περί συμμετοχής και βοηθείας ιδιωτών Ιατρών στο Γ.Ν. Δράμας. Δυστυχώς η προσφορά ελαχίστη, οι δικαιολογίες πολλές. Και τις επόμενες ημέρες βλέπω ανακοινώσεις τόσο από το Γ.Ν. Δράμας και ανταπαντήσεις σε άρθρο της εφημερίδας «Εργασία… συν» και όλο το σκηνικό καταδεικνύει εσωτερικό παραταξιακό πόλεμο, πράγμα που αυτήν την στιγμή το θεωρώ αδιανόητο από όποια πλευρά και αν προέρχεται.

Γνωρίζω από πρώτο χέρι ότι η Ιατρική Κοινότητα είναι, ήταν και θα είναι διχασμένη, μιας και υπάρχει πολλών ταχυτήτων ιατρική λειτουργία, και αυτό προκαλεί από μόνο του πολλές και διάφορες αντιπαραθέσεις. Μονάχα που οι κύριοι αυτοί ξεχνούν από οπού και αν εργάζονται ότι ο στόχος και ο σκοπός του λειτουργήματός τους είναι ένας, κοινός και μοναδικός, η ανακούφιση και προσφορά προς τον πάσχοντα συνάνθρωπο μας.

Πιστεύω ακράδαντα ότι το να μάθεις να διοικείς δεν άγει με την ιατρική ιδιότητα μιας και ο προορισμός της είναι για αλλού. Η Διοίκηση είναι κομμάτι μάθησης, εκπαίδευσης ικανοτήτων και έρχεται στην επιφάνεια μετά από χρονιά παίδευσης. Το λέγει ούτως ή άλλως το αρχαίο ρητό «ΑΡΧΕΣΘΑΙ ΜΑΘΩΝ ΑΡΧΕΙΝ ΕΠΙΣΤΗΣΕΙ», όπως έλεγε προς τους Αρχαίους Αθηναίους ο νομοθέτης Σόλων και υπονοεί τον βασικό σκοπό της παιδευτικής αγωγής και τους υπενθυμίζει τη διαχρονική αξία της μάθησης μαζί με την πειθαρχία, ως βασικά εφόδια πριν διοικήσουν.

Αυτό δια το οποίο είμαι κάθετος είναι η στάση των ιδιωτών ανά την επικράτεια Ιατρών που βρίσκουν ως δικαιολογία και προτάσσουν ως εμπόδιο τον φόβο να κολλήσουν τον φονικό αυτόν ιό.

Κύριοι και κυρίες σας παραλληλίζω τα εξής.

Σε ένα πόλεμο ο κάθε Αξιωματικός πιστεύετε ότι θα μπορεί να αρνηθεί μήπως και σκοτωθεί, έτσι ώστε να μην πάει να πολεμήσει;

Σε μια τρικυμία, μεγάλη θαλασσοταραχή, ο Καπετάνιος θα αρνηθεί να την παλέψει και να βγάλει σώο το καράβι και το πλήρωμα και τους επιβάτες σώους; Δεν θα ακολουθήσει το ρηθέν ότι «ο καλός Καπετάνιος στην φουρτούνα φαίνεται» με γνώμονα να γλυτώσει την ζωή του; Ή με κάποιον άλλο τρόπο πηδώντας πρώτος του καραβιού;

Σε μια κατάσταση κίνδυνου, μιας έκτακτης ανάγκης, σοβαρής βλάβης ή μεγάλης μετεωρολογικής επιδείνωσης, ο Κυβερνήτης του αεροσκάφους θα αποποιηθεί των ενεργειών που οφείλει και πρέπει και γνωρίζει μιας και γι’ αυτό έχει εκπαιδευτεί και εκπαιδεύεται κάθε 6 μήνες να κάνει, με γνώμονα ότι αφού είναι να πέσει το αεροπλάνο, γιατί να το προσπαθήσει να το σώσει κα ας σκοτωθεί, συμπαρασύροντας και δεκάδες επιβάτες;

Οι Εναερίτες Τεχνικοί που επιδιορθώνουν πάσης φύσεως τεχνικά προβλήματα ή κάνουν τις καθιερωμένες συντηρήσεις, σε ανεμογεννήτριες, αιολικά πάρκα και πάσης φύσεως τεχνικές εργασίες ρεύματος και όχι μόνο, δεν θα τις κάνουν με την πρόφαση του κινδύνου, ότι μπορεί να πέσουν και να σκοτωθούν;

Έρχεστε λοιπόν εσείς Ιατροί και δη ιδιώτες που πρέπει να είστε δίπλα στον πάσχοντα. Αυτόν τον όρκο δώσατε, μήπως το ξεχάσατε; Σε οποιανδήποτε κατάσταση και μάλιστα όταν καλείστε να συνδράμετε στον ενσκήψα πόλεμο που έχει μπει η χώρα, που σας ζητούν ως με μεγάλη κραυγή, που έρχεται από τα βάθη της Ιστορίας «ΕΑΛΩ Η ΠΟΛΙΣ», να βοηθήσετε με κάθε τρόπο, έρχεστε και προτάσσετε ως φθηνή δικαιολογία το φόβο να μην κολλήσετε.

Πρώτα ως Πολίτης, δεύτερον ως Ένστολος, τρίτον ως Αρχιχειριστής Σμήνους, Κυβερνήτης, Πιλότος αερογραμμών, τέταρτον ως σύζυγος μαχόμενης και παντός καιρού και καταστάσεων Ιατρού, σας λέγω ότι πράττετε μεγάλο ατόπημα και το θεωρώ ως ντροπή στο λειτούργημα που επιτελείτε, κρυμμένοι πίσω από ανακοινώσεις του κάθε Ιατρικού Συλλόγου, οι οποίοι παρεμπιπτόντως ασκούν μια πολιτική αποστάσεων από κάθε κατηγορία Ιατρού, εν αντιθέσει με την πρέπουσα και ορθή στάση ενός και μοναδικού Ιατρικού Λειτουργήματος.

Το Λειτούργημα το επισυνάπτω γατί προ πολλού είχε χαθεί από τα χίλια μύρια αμαρτωλά που κατέκλυζαν τον ιατρικό κόσμο, αλλά να που χάρη σε Λευίτες Ιατρούς που με αυταπάρνηση παλεύουν πάνω στο καθήκον τους και στον κάθε πάσχοντα που έχει ανάγκη.