ΑΡΘΡΟ

Του Γ.Κ. Χατζόπουλου

Τ. Λυκειάρχη

 

 

ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ

 

(συνέχεια από το προηγούμενο)

Η Αγγλία και η Γαλλία φοβούμενες την επιρροή της Ρωσίας στα ελληνικά πράγματα, που θα σήμαινε εκ μέρους τους την απώλεια ελέγχου στην πορεία του ελληνικού κρατιδίου, πράγμα, που θα έβλαπτε τα συμφέροντά τους, συμπράξανε με τους κοτζαμπάσηδες κι άρχισαν να ροκανίζουν τον θώκο του Κυβερνήτη σκάβοντας το λάκκο της Ελλάδας.

Στον αντιδραστικό χώρο εντάχθηκε και ο Τύπος. Οι εφημερίδες «Απόλλων» και «Γενική Εφημερίδα» άρχισαν με λυσσώδη άρθρα να αποικοδομούν το έργο του Κυβερνήτη, ενώ η σάτυρα καλά κρατούσε.

Μπροστά σε τέτοια λυσσώδη αντίδραση ο Κυβερνήτης άρχισε να χάνει την ψυχραιμία του. Πήρε σκληρά μέτρα για τον Τύπο και τους επικριτές του, οι οποίοι τον κατηγορούσαν φανερά πια για ανελεύθερη συμπεριφορά και για εγκαθίδρυση αστυνομικού κράτους. Έφτασαν μάλιστα στο σημείο να τον κατηγορούν ότι ενέταξε άτυπα στο χώρο της αστυνομίας τους ιερείς και τους Μητροπολίτες.

Το έργο του Κυβερνήτη υπονόμευσαν με τη σειρά τους φερόμενοι αντιλαϊκά οι αδελφοί του Αυγουστίνος και Βιάρος.

Στο σημείο αυτό οφείλει και ο πιο επιεικής μελετητής της συμπεριφοράς του Κυβερνήτη να τον επικρίνει, γιατί δέχτηκε να τους έχει ως Συμβούλους και, όταν άρχισε να καλλιεργείται το δυσμενές εις βάρος του κλίμα, δεν τους απομάκρυνε γρήγορα.

Και εδώ αρχίζει το άλλο πρόσωπο του Καποδίστρια.

Στο σημείο αυτό θα ήθελα να κάνω μια σύντομη σταχυολόγηση των θετικών και αρνητικών σχολίων, τα οποία εγράφησαν από τους μελετητές της προσωπικότητας και του έργου του Κυβερνήτη.

Έτσι ο Πανεπιστημιακός Αλέξανδρος Δεσποτόπουλος στο πόνημά του «Ο Κυβερνήτης Καποδίστριας και η απελευθέρωσις της Ελλάδος, Αθήνα 1954» σημειώνει:

«Φθάσας εις Ελλάδα ο Καποδίστριας το 1828 αναλαβών την διακυβέρνησιν της χώρας εξασφαλίζει κυβέρνησιν μεγίστου κύρους και σταθερότητας, ανατρέπων ούτω

άρδην το ισχυρόν επιχείρημα της εχθρικής προς την Ελλάδα διπλωματίας περί ανωριμότητος των Ελλήνων.

Στα της πρώτης οικονομικής περισυλλογής επιτυγχάνει εν τινι μέτρω την λύσιν του αγωνιώδους οικονομικού προβλήματος».

(συνεχίζεται…)