ΑΡΘΡΟ
Της Τόλης Καραγιαννίδου – Τσολπίδου
Συνταξιούχου τραπεζικής υπαλλήλου πρώην Α.Τ.Ε.
Όσο και να λέμε πως στα χρόνια μας εξασθένισαν οι Ιδεολογίες δεν αληθεύει. Μπορεί οι νέοι μας ν’ απαξιώνουν τις πολιτικές Ιδεολογίες, ίσως γιατί δεν γνωρίζουν τι πρεσβεύει κάθε μία. Ιδεολογία είναι μια ανιδιοτελής πίστη σε ιδέα ή ηθική αξία, όταν δηλ. κάποιος δεν αποβλέπει σε προσωπικό κέρδος (εξαιρούνται πολλοί διοικούντες που τρέχουν για το προσωπικό τους συμφέρον και το οικονομικό κέρδος και έχουν πλουτίσει, αφού έκαναν επάγγελμα το να βρίσκονται στην εξουσία συνέχεια).
Η Ιδεολογία είναι ένα σύνολο πολιτικών, κοινωνικών και φιλοσοφικών ιδεών που υποστηρίζει κάποιος ή κάποια ομάδα.
Σοσιαλιστής, Μαρξιστής, Αριστερή ιδεολογία, Κομμουνιστική ιδεολογία, Δεξιά ιδεολογία, Ναζιστική ιδεολογία.
Αυτή λοιπόν η ακλόνητη ριζωμένη πεποίθηση με βασικό στόχο να φέρει κάποιος αλλαγή στην κοινωνία, πως θα ‘πρεπε να ‘ναι ο κόσμος καλύτερος (Για να φτιάξουμε έναν κόσμο στο μπόι των ονείρων και των ανθρώπων. Ν. Μπελογιάννης).
Είναι ένας σχεδόν ιδανικός τρόπος ζωής για όλη την κοινωνία με θετικά χαρακτηριστικά, δύναμη, ζήλο, χωρίς διακρίσεις με όφελος για τους οικονομικά αδυνάτους για μια Κοινωνική Ανάπτυξη.
Επόμενο κάποιος που ασπάζεται μια Ιδεολογία να μην μπορεί ν’ ανεχθεί την γνώμη άλλων που δεν ανήκουν στη δική του. Συστατικό της Ιδεολογίας λίγο πολύ αποτελεί τον φανατισμό. Όχι Ιδεολογίες του συντηρητισμού, μετριοπαθείς φιλελεύθερες, οπαδοί ελεύθερης αγοράς στην οικονομία με συγκεκριμένη πολιτική για το καπιταλιστικό κέρδος και αφανισμό του λαού.
Και όλοι μας βέβαια μεταφέρουμε τις πολιτικές μας πεποιθήσεις στα παιδιά μας και στα εγγόνια μας, εμείς μάλιστα που στα πέτρινα χρόνια περάσαμε δύσκολα και δεν ξεχνιούνται.
Εγώ πάντως δεν μπορώ και ούτε θέλω να συγκλίνω γενικά στην ζωή μου για ο,τιδήποτε με κάποιον που δεν ταυτίζομαι. Για αυτό οι νέοι μας να ενημερώνονται για τις Ιδεολογίες των κομμάτων, ώστε να ξέρουν τι θα ψηφίσουν και προπαντός όχι τα ίδια και τα ίδια πρόσωπα που φεύγουν τάχα ή επανέρχονται και πάλι. Άλλωστε αυτοί δοκιμάστηκαν και ενδιαφέρθηκαν μόνο για το προσωπικό τους οικονομικό όφελος. Νέοι μη σας υπόσχονται θέσεις. Το Δημόσιο τελείωσε.
Διαλέξτε νέα πρόσωπα που δεν έχουν εκτεθεί και που στην μικρή μας κοινωνία γνωρίζετε την προσφορά τους από τη θέση εργασίας τους, από την συμμετοχή τους στην αγορά, από την συμμετοχή τους στα κοινά που ήταν διακριτική και αθόρυβη, χωρίς το παραμικρό κέρδος.
Όσο για την εμπειρία που δεν θα ‘χουν θα την αποκτήσουν και θα εργασθούν για τον Δραμινό λαό ουσιαστικά.
