AΡΘΡΟ

του Μαργαρίτη Τζίμα

 

Η αξία της πραγματικότητας δεν μπορεί να αμφισβητηθεί όσο και αν δεν βολεύει μερικούς. Η πραγματικότητα στη ζωή και την επιστήμη φυσικά έχει μεγάλη σχέση με την αλήθεια που εκπέμπουν όλοι οι θεσμοί και όλοι οι θεσμικοί παράγοντες.

Όσο αδύναμη είναι μια εξουσία, όσο ανύπαρκτο είναι το έργο της, τόσο περισσότερο προσπαθεί να δημιουργήσει μια άλλη πραγματικότητα, μια εικονική πραγματικότητα. Δηλαδή μια ψεύτικη εικόνα. Το καλό είναι πως οι ψεύτικές εικόνες διαρκούν λίγο και στο τέλος αποκαλύπτεται η πραγματική εικόνα των δημιουργών της. Και μη νομίζει κανείς πως την εικονική πραγματικότητα την δημιουργούν μόνο οι εξουσίες.

Κυρίως την δημιουργούν και οι αντιπολιτεύσεις. Οι οποίες στην προσπάθειά τους να πείσουν το λαό και να γίνουν αυτές εξουσία, έχουν μεγαλύτερη τάση δημιουργίας εικονικής πραγματικότητας. Δημιουργούν μια ψεύτικη εικόνα. Ένα είδωλο εικονικό.

Τα είδωλα όμως είναι είδωλα. Δεν είναι πραγματικότητα. Έτσι τουλάχιστον ξέρουμε από τη Φυσική επιστήμη. Ο λαός όμως όσο και να τον υποτιμούν μερικοί αργά η γρήγορα αντιλαμβάνεται ποιο είναι το αληθινό και ποιο είναι το ψεύτικο. Ξέρει καλά ποιοι τον παραπλανούν με τις δημιουργικές πλαστές εικόνες και τα ψεύτικα διλλήματα.

Στη δημοκρατία βασικό στοιχείο της πρέπει να είναι η αλήθεια, η εντιμότητα και η αποτελεσματικότητα. Όλοι κρίνονται. Και κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Γι’ αυτό και στην πολιτική δεν πρέπει να κοιμάται ήσυχος. Όσο τα προβλήματα του λαού υπάρχουν, χρειάζεται εγρήγορση.

Με την εικονική πραγματικότητα δεν έλυσε κανείς ποτέ τα προβλήματα των πολιτών.