ΑΡΘΡΟ

Της Τόλης Καραγιαννίδου – Τσολπίδου

Συνταξιούχου τραπεζικής υπαλλήλου πρώην Α.Τ.Ε.

 

 

Αυτές τις μέρες ακούμε από τα τοπικά μας κανάλια και από τα κεντρικά πως οι νέοι μας για το μέλλον τους, πρέπει να διαλέξουν επαγγέλματα ή τεχνικά ή του πρωτογενή τομέα. Βέβαια οι ομιλούντες στέλνουν τα παιδιά τους για σπουδές στο εξωτερικό (αν δεν τους οδηγήσουν στο επάγγελμά τους, την πολιτική), αφού έχουν την οικονομική δυνατότητα και αφού θα μπορούν να τα «βολέψουν» κατόπιν επαγγελματικά. Ας δούμε τι συμβαίνει με τα επαγγέλματα του λαού.

Στη γεωργία παρατηρείται συρρίκνωση της μικρής αγροτικής παραγωγής, ενώ γιγαντώνεται η μεγάλη καπιταλιστική παραγωγή. Στόχος της Ε.Ε. είναι στα χέρια των λίγων η γεωργική γη και έρχεται σε αντίφαση με την αύξηση των γεωπόνων, που μάλιστα πρέπει και να προστατεύουν το περιβάλλον με τα φάρμακα που θα προτείνουν. Ψευδεπίγραφα επιχειρήματα, ποιότητα και καπιταλιστικό κέρδος δεν συμβαδίζουν. Γενετικά τροποποιημένα και μεταλλαγμένα οι ίδιοι της Ε.Ε. μαζί με τα κράτη – μέλη απελευθέρωσαν ομόφωνα τη χρήση τους. Όποιος λοιπόν πληρώνει μπορεί και να ρυπαίνει.

Στην κτηνοτροφία ο νέος που θα ασχοληθεί να ξέρει πως θα εισάγονται ζώα βαπτιζόμενα ελληνικά, όπως και εισαγόμενα κρέατα. Άρα ας μην περιμένει κέρδη.

Χειρωνακτικές εργασίας – δημιουργίες κτλ. Δεν μπορεί ο κόσμος να αγοράσει λόγω έλλειψης χρημάτων τα προϊόντα αυτά.

Δημιουργία μικρών επιχειρήσεων για οικοδομικές εργασίες που υπάρχει πληθώρα επαγγελμάτων και προϊόντων. Μα δεν χτίζονται οικοδομές! Δεν αναφέρω άλλα επαγγέλματα, αφού δεν αποδίδουν χρήμα. Έτσι μειώνεται η κατανάλωση του εμπορεύματος – εργατική δύναμη και αυξάνεται το Κεφάλαιο. Άρα η ανεργία πάει χέρι – χέρι με την καπιταλιστική συσσώρευση πλούτου.

Ταξικά εμπόδια στους νέους για την παραπέρα εκπαίδευσή τους και ως εναλλακτική των Πανεπιστημίων είναι η στρατηγική της Ε.Ε. για να διαμορφώνεται μισοκαταρτισμένο φτηνό εργατικό δυναμικό εναρμονισμένο στις ανάγκες των επιχειρήσεων. Θέλουν οι φιλελεύθεροι όχι την επιστημονική μόρφωση, αλλά άτομα με πολλές «δεξιότητες» διάρκειας βέβαια 4-5 ετών στον επαγγελματικό βίο. Γι’ αυτό οδηγούν τους φτωχούς νέους όχι σε ένα πρόγραμμα σπουδών Πανεπιστημίων, αλλά σε ένα ευέλικτο πρόγραμμα μικρής διάρκειας.

Με τα τεχνικά επαγγέλματα θέλουν τον εργάτη «εξάρτημα της μηχανής» για να προσλάβουν παιδιά που θα δουλεύουν με τις 960 ώρες πρακτικής, που σημαίνει παροχή απλήρωτου εργατικού δυναμικού, χωρίς κανένα πιστοποιημένο προσόν ή ειδίκευση, αφού ψάχνουν οι νέοι για εργασία.

Θα διώχνουν τους πατεράδες των παιδιών από τη δουλειά ως «ακριβούς» για να προσλάβουν τα παιδιά για να δουλεύουν τζάμπα.

Όσο για την τηλεργασία οι επιχειρηματικοί όμιλοι, γλυτώνουν δώρο Πάσχα, Χριστουγέννων, επίδομα αδείας, κατάργηση των ορίων ανάμεσα στον εργάσιμο και τον μη εργάσιμο χρόνο, απομόνωση του εργαζόμενου από τον εργασιακό του χώρο, ώστε να μην συνδικαλίζεται. Έτσι διαμορφώνεται η «επόμενη μέρα» για τους εργαζόμενους! Άρα στόχος της Κυβέρνησης «περισσότερα χέρια», λιγότερα μυαλά. Οι πολιτικοί της Ν.Δ. όταν μιλούσαν για παραγωγική ανασυγκρότηση και ανάπτυξη, εννοούσαν όχι για το καλό των νέων, αλλά για το καλό των εργοδοτών με φτηνά εργατικά χέρια που δεν θα βγάζουν ούτε τα προς το ζην και με τον κίνδυνο να τους απολύσουν. Γι’ αυτό και θα υπάρξει χρηματοδότηση των σχολείων με τους περισσότερους μαθητές ανά τάξη, μέσω των επιχειρήσεων! (Τσιριγώτης Δ., φυσικός).

Ας ξέρουν οι κύριοι της Κυβέρνησης πως ο άνθρωπος δεν απαξιώνεται γιατί οι ανάγκες των εργαζομένων δεν έχουν ημερομηνία λήξης (Δ. Κουτσούμπας).

Δυστυχώς για τους νέους που θα ‘ναι χωρίς σπουδές και χωρίς εργασία στο μέλλον!!!