ΑΡΘΡΟ

του Παναγιώτη Χατζηγεωργίου

Δικηγόρου Δράμας

Διαπίστωσε ο κ. Υπουργός πρόβλημα στα εξωτερικά ιατρεία των Νοσοκομείων μας. Δεν μπορεί λέει να έχουμε αναμονή 9 και 10 ώρες για να εξεταστεί ένας που ψήνεται με 40 πυρετό. Και να μην του δίνει κανείς σημασία. Να τον ρωτήσει τι έχει. Αν θέλει ένα καφέ, ένα τσάι μια τυρόπιτα. Απαράδεκτα πράγματα εν έτει 2025.

Και είχε τη φαεινή ιδέα. Βρήκε τη λύση. Για να μην είναι όλοι αυτοί οι ασθενείς αόρατοι. Με το που πηγαίνει κάποιος στα ΤΕΠ, τσουπ θα του φοράνε βραχιολάκι. Έτσι νοσηλευτές και γιατροί θα τον παρακολουθούν στις οθόνες τους. Πότε ήρθε. Πόσες ώρες περιμένει. Αν έχει ξεπαγιάσει. Αν τον πήρε ο ύπνος, έτσι όπως κείτεται σωριασμένος τόσες ώρες σε μια καρέκλα.

Είναι πράγματι πολλές οι 9 – 10 ώρες. Μόλις αντιληφθούν ότι πέρασαν 5 – 6 ώρες θα του δίνουν προτεραιότητα. Να εξεταστεί ο άνθρωπος. Μην πάθει και κάνα κακό και μετά οι συγγενείς του μας τρέχουν στα δικαστήρια. Αυτός είναι λέει ο στόχος. Εντός της χρονιάς να μειώσουμε το χρόνο εξυπηρέτησης στις 5-6 ώρες. Που είναι σύνηθες. Είναι κανονικότητα.

Γιατί όχι; Κάθε μέτρο που βοηθά στην πιο γρήγορη εξυπηρέτηση καλό είναι. Και μην ακούσω τίποτε δικαιωματιστές, να διαμαρτύρονται πάλι πως έτσι με το βραχιολάκι παραβιάζονται τα προσωπικά δεδομένα του ασθενούς. Το ψάξαμε λέμε. Δεν τίθεται θέμα. Το εφαρμόζουν και στο Ισραήλ. Από εκεί το ξεπατίκωσε ο Άδωνις.

Κάθε έξυπνη και πρακτική ιδέα καλοδεχούμενη. Μήπως όμως λέω κι εγώ ο αδαής, μήπως να βλέπαμε και μερικά άλλα πρακτικά μέτρα, που εφαρμόζουν κάποιες άλλες χώρες; Όχι ότι ξέρω περισσότερα από τον Υπουργό μας. Εγώ ένας απλός δικηγόρος είμαι. Που δίνει νομικές συμβουλές στο Σωματείο Εργαζομένων του Νοσοκομείου μας. Που ακούει κάποια πράγματα από την κόρη του, που είναι γιατρός. Που ως ενεργός πολίτης ψάχνει λίγο και διαβάζει ότι του τύχει.

Μήπως λέω λοιπόν:

  1. Να έχουμε νοσηλευτές και γιατρούς, γιατί άλλως – δίχως αυτούς – και με βραχιολάκια πάλι αόρατοι θα παραμένουν οι ασθενείς.
  2. Να υπάρχει τηλεφωνική εφημερία νοσηλευτή σε κάθε Κέντρο Υγείας, δηλαδή Κέντρο Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, όπου θα τηλεφωνεί ο καθείς, θα λέει το πρόβλημά του και θα τον συμβουλεύουν αναλόγως (σημ. αλλαχού μέχρι και το 50% παραμένει μετά σπίτι του).
  3. Αν απαιτηθεί παρόλα αυτά επίσκεψη, να πάει ο ασθενής στο Κ.Υ., όπου εκπαιδευμένος νοσηλευτής θα συνομιλήσει μαζί του, θα του πάρει ιστορικό, θα το αξιολογήσει κι αν χρειάζεται θα τον παραπέμψει στον Γενικό Ιατρό του Κ.Υ. για μια πρώτη εξέταση.
  4. Να υπάρχει εξειδικευμένος νοσηλευτής για τα απλά περιστατικά (πίεση, μέτρηση οξυγόνου, τσιμπίματα κουνουπιών ή μέδουσας –σημ. ναι και τέτοια περιστατικά πηγαίνουν στα νοσοκομεία μας-), αλλά και γραφειοκρατικές διαδικασίες, όπως συνταγογράφηση.
  5. Αν εν τέλει απαιτηθεί επίσκεψη στο Νοσοκομείο, να πάει στον Ειδικό Γιατρό με πλήρες ιστορικό, ορθή αξιολόγηση, μια πρώτη εξέταση και να προχωρήσει σε περαιτέρω εξετάσεις.

Κάτι μου λέει πως έτσι θα επιτυγχάναμε, όπως και σε άλλες χώρες, ραγδαία μείωση χρόνου αναμονής. Και πάλι δεν θέλω να είμαι δογματικός. Αφού το είδε ο Άδωνις στο Ισραήλ και βοηθάνε και τα βραχιολάκια, ας τα βάλουμε κι αυτά.

Μήπως όμως και οι Ισραηλινοί κάνανε πρώτα όλα τα προηγούμενα και μετά φθάσανε στα βραχιολάκια; Αυτό δεν μας το είπε ο κ. Υπουργός… Και κάτι μου λέει, πως δεν πρόκειται να μας το πει!!!