ΑΡΘΡΟ
του Παναγιώτη Χατζηγεωργίου
Δικηγόρου Δράμας και μέλους της ΣΕ Δράμας της Νέας Αριστεράς
Έχουμε συνηθίσει στην Αριστερά. Έντονες διαμάχες. Διασπάσεις. Νέα Αρχή. Νέο κόμμα. Αυτή είναι η αδυναμία μας. Σε σχέση με τη Δεξιά που παραμένει πάντα ενωμένη. Δυνατή. Για να έχει το γκουβέρνο. Λάφυρο το κράτος. Να βολεύει τα δικά της παιδιά. Να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των ολιγαρχών και της μιντιοκρατίας που την στηρίζουν.
Αλλά αυτή είναι ταυτόχρονα και η δύναμή μας. Η δύναμη των ιδεών μας. Γιατί προτάσσουμε τις αρχές και τις αξίες μας. Την αξιοπρέπειά μας. Τον ιδεαλισμό μας. Ως εραστές της πολιτικής. Με αυτά τα εφόδια η ηττημένη Αριστερά είχε κερδίσει την Κοινωνία. Γιατί δεν παραδέχθηκε ποτέ την ήττα της. Γιατί έδινε τον αγώνα τον καλό. Για τους αδύναμους και τους ανήμπορους. Για τα λαϊκά στρώματα.
Η Αριστερά έχανε τις εκλογικές μάχες. Αλλά κέρδιζε στις τέχνες και στον Πολιτισμό. Στην Παιδεία και στην Κοινωνία. Κι αν υπήρχε γόνιμο έδαφος συνεννόησης κέρδιζε και στα συνδικάτα. Στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Και αν υπήρχαν συνθήκες ριζοσπαστικοποίησης κέρδιζε και εκλογές. Αν υπήρχε ένα μίνιμουμ συμφωνίας και συνεργασίας. Έστω κι αν δεν ήταν έτοιμη να κυβερνήσει. Έστω και με λάθη και παραλείψεις. Ποιος άλλωστε είναι πανέτοιμος. Ποιος δεν κάνει λάθη…
Και ναι δεν πρέπει να μένει η Αριστερά στο γωνιακό μαγαζάκι της. Αμόλυντη και άσπιλη. Να πετροβολά εκ του ασφαλούς το σύστημα. Που την ανέχεται, γιατί έτσι παραμένει ακίνδυνη. Και ναι έκανε και λάθη. Και ως Αντιπολίτευση. Και βεβαίως και ως Κυβέρνηση. Που τα πλήρωσε ακριβά. Και οφείλει να κάνει σκληρή αυτοκριτική. Για να βρει και πάλι το δρόμο της. Για να συνεχίσει την προσφορά της στην Κοινωνία και τη Χώρα.
Όχι για να πετάξουμε το ηθικό έρμα που κουβαλάμε. Τις πανανθρώπινες αξίες και αρχές μας. Για κοινωνική δικαιοσύνη. Για κοινωνική απελευθέρωση. Για Ειρήνη. Ισότητα. Αδελφοσύνη.
Αλλά για να αποτινάξουμε λάθη και παραλείψεις. Ιδεοληψίες. Λαϊκισμούς. Τοξικότητα. Για να ωριμάσουμε. Να εμβαθύνουμε. Να ξανακερδίσουμε την ηθική αναγνώριση. Να είμαστε καλύτερα προετοιμασμένοι. Να είμαστε ανοιχτοί σε συνεργασίες. Κουβαλώντας τα αριστερά μας μπαγκάζια. Τις δικές μας προτάσεις και αναλύσεις. Τη δύναμη των ιδεών μας. Γιατί μόνο μέσα από συνεργασίες της όλης Αριστεράς – Κεντροαριστεράς μπορούμε να προτείνουμε αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση προοδευτικής διακυβέρνησης.
Νέο κόμμα λοιπόν. Και το όνομα αυτού Νέα Αριστερά. Της ευθύνης και της ελπίδας. Υπεύθυνη και χρήσιμη για την κοινωνία και τη χωρά. Εμβρυουλκός και καταλύτης εξελίξεων.
Για να αφήσουμε πίσω ότι παλιό, τοξικό, ιδεοληπτικό. Ότι μας πληγώνει και μας στοιχειώνει. Για να δημιουργήσουμε την Αριστερά του αύριο. Του μέλλοντός μας. Που θα συσπειρώσει στις τάξεις της ανανεωτικούς και ριζοσπάστες αριστερούς, οικολόγους και αριστερούς σοσιαλδημοκράτες, προοδευτικούς κεντρώους και δημοκράτες.
Με στόχο και πρόγραμμα τον Σοσιαλισμό με Δημοκρατία και Ελευθερία. Τον Πράσινο Σοσιαλισμό και τη βιώσιμη ανάπτυξη. Με σταθερό ευρωπαϊκό προσανατολισμό για την ομοσπονδοποίηση της Ευρώπης. Όχι άκριτα όμως.
Γιατί η Ευρώπη έχει εκείνο το πολιτικοκοινωνικό, πολιτιστικό, πληθυσμιακό και οικονομικό μέγεθος που θα μπορούσε να χαράξει κατά το δυνατόν ανεξάρτητη πολιτική, με κοινωνική και σοσιαλιστική προοπτική. Μέσα σε ένα πολυπολικό. πολυπολιτισμικό και αλληλοεξαρτώμενο κόσμο. Για την Ευρώπη των Λαών. Της Κοινωνικής Δικαιοσύνης και Συνοχής. Της Ανάπτυξης και της Ευημερίας. Της Ειρήνης, της Φιλίας και της Συνεργασίας.
Πολλοί είχαν βιαστεί να μιλήσουν για το τέλος της Ιστορίας. Της Πολιτικής. Της Αριστεράς. Θεώρησαν πως ο νεοφιλελευθερισμός έχει επικρατήσει κατά κράτος. Οι εξελίξεις τους διαψεύδουν.
Το δίπολο Κεντροαριστερά – Κεντροδεξιά παραμένει. Και αλίμονο αν αντικατασταθεί από το δίπολο Κεντροδεξιά – Ακροδεξιά. Το δίλημμα Πρόοδος – Συντήρηση συνεχίζει να κινεί τα νήματα της Ανθρωπότητας και της Ιστορίας. Ναι με πισωγυρίσματα. Αλλά πάντα με ζωντανή την ελπίδα. Για έναν καλύτερο κόσμο. Που είναι εφικτός.
Ναι σήμερα το πολιτικοκοινωνικό γίγνεσθαι είναι ακόμη πιο πολυσύνθετο. Η πολιτική συγκυρία όμως δεν ακυρώνει την αριστερή προσέγγιση και προοπτική. Η επεκτατική λιτότητα και το Σύμφωνο Σταθερότητας έφεραν ύφεση, υπανάπτυξη και αποβιομηχάνιση. Η πανδημία αποκάλυψε τον όλως απαραίτητο δημόσιο τομέα υγείας. Το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας βοήθησε να μη καταρρεύσουν οι οικονομίες των χωρών της Ε.Ε. Απαιτείται γενναία ενίσχυση του κοινοτικού προϋπολογισμού. Σύμφωνο ανάπτυξης. Για να ξεπεραστεί η κρίση. Να συγκλίνουν οι οικονομίες των χωρών.
Η Νέα Αριστερά οφείλει να γίνει και ήδη έχει γίνει εμβρυουλκός και καταλύτης εξελίξεων στον ευρύτερο Προοδευτικό χώρο. Να φέρει στο ίδιο τραπέζι διαλόγου τις λοιπές δυνάμεις της Κεντροαριστεράς. Για να οδηγηθούμε σε συνεργασίες στα συνδικάτα και στην κοινωνία, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και στη Βουλή. Όπου αυτό έγινε κατορθωτό, ηττήθηκε η παντοδυναμία της Ν.Δ. Η ηγεμονία Μητσοτάκη.
Η Νέα Αριστερά οφείλει να ανοίξει το διάλογο για τα λάθη και τις παραλείψεις της Αριστεράς στην περίοδο 2015 -2019. Για τις στρατηγικού λάθους επιλογές των τότε κυβερνήσεων. Που οδήγησαν εν πολλοίς στην απώλεια του ηθικού της πλεονεκτήματος. Στη στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά και να αναδείξει βεβαίως και τα θετικά αυτής της περιόδου. Δίχως αυτή τη σε βάθος συζήτηση, δεν μπορεί να γίνει νέο ξεκίνημα. Δεν μπορούν να συζητήσουν και να συνεργαστούν οι δυνάμεις της Κεντροαριστεράς.
Η Νέα Αριστερά μπορεί και πρέπει να βάλει το δάκτυλο επί τον τύπον των ήλων. Να συμπαρασύρει και τις λοιπές δυνάμεις του χώρου. Να συγκροτηθεί ένα Μέτωπο Δημοκρατίας. Μια αποτελεσματική αντιπολίτευση σήμερα. Μια αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης αύριο.
Η Νέα Αριστερά είναι γέννημα – θρέμμα των καιρών. Κοινωνική ανάγκη. Απάντηση στο έλλειμμα αξιόπιστης, συγκροτημένης, σοβαρής και αξιόπιστης αντιπολίτευσης. Στο έλλειμμα πολιτικής εκπροσώπησης μιας κοινωνίας που αγκομαχά. Από την ακρίβεια, τα σκάνδαλα, την ανέχεια. Και δεν βρίσκει αποκούμπι. Δεν έχει διέξοδο.
Έρχεται για να εκφράσει όχι ως ένα άλλο ακόμη κόμμα της Αριστεράς, αλλά ως το νέο κόμμα της Αριστεράς αυτό τον κόσμο. Κρατώντας τις γνήσιες παραδόσεις της Ανανεωτικής και Ριζοσπαστικής Αριστεράς, της Οικολογίας και της Αριστερής Σοσιαλδημοκρατίας, του Προοδευτικού Κέντρου και της Κοινωνίας των Πολιτών.
Χιλιάδες μέλη και φίλοι σε όλη τη χώρα συστρατεύονται ήδη μαζί μας. Ελπίζοντας πως αυτό το τελευταίο ίσως ελπιδοφόρο εγχείρημα θα αποδώσει. Σε αυτό το ταξίδι καλούμε κάθε προοδευτικό πολίτη να προσέλθει. Να συνδιαμορφώσουμε το νέο φορέα της Αριστεράς.
Να σηκωθούμε όλοι λίγο ψηλότερα. Να αναδείξουμε τη χώρα στο βάθρο που της αξίζει.
Φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι, εύχομαι σε όλους μας καλούς, ελπιδοφόρους και νικηφόρους αγώνες.
Υ.Γ. Δεν τα κατάφερα να παραβρεθώ στη συνδιάσκεψη. Δημοσιεύω την παρέμβαση που είχα ετοιμάσει για προβληματισμό και ως συμβολή στον υπό διαμόρφωση νέο φορέα της Αριστεράς.
