ΑΡΘΡΟ
Του Γ.Κ. Χατζόπουλου
τ. Λυκειάρχη
ΨΗΦΙΔΑ ΣΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Αναμφίλεκτα ο καλός φίλος και συμμαθητής συμπολίτης μας Θέμης Καναράς προσέθεσε μια σημαντική ψηφίδα στην τοπική μας ιστορία με το πιο πάνω πόνημά του.
Ασφαλώς στα πλαίσια της σύνθεσης της ιστορίας συγκαταλέγεται κάθε πτυχή της ανθρώπινης δραστηριότητας είτε αυτή ανάγεται σε βίαιες συγκρούσεις είτε και σε ειρηνικές κοινωνικές εκδηλώσεις.
Με σαφή επίγνωση και προικισμένος με τη μακρά του εμπειρία γύρω από τη χιονοδρομία, παρουσιάζει μέσα στις 68 σελίδες του καλαίσθητου πονήματός του όλη τη μέχρι σήμερα πορεία του Χιονοδρομικού Κέντρου του Φαλακρού με σοβαρότητα, υπευθυνότητα και σεβασμό στην αλήθεια.
Ένας από μαχητές της καθιέρωσης του αθλήματος, που συγκεντρώνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον στο Εξωτερικό, ξεδιπλώνει όλη του την προσπάθεια, αλλά και την αγωνία του, ώστε το άθλημα αυτό να καθιερωθεί και στον τόπο μας, μαχόμενος παράλληλα και για τη δημιουργία κατάλληλων εγκαταστάσεων για τη διοργάνωση αγώνων με επίσημο χαρακτήρα.
Σεμνός δημιουργός ο Θέμης Καναράς δεν κρατάει όλη την επιτυχία για τον εαυτό του. Μνημονεύει και όλους εκείνους, που στάθηκαν ένθερμοι και ειλικρινείς συμπαραστάτες στην όχι και τόσο εύκολη προσπάθειά του. Και αυτή του η συμπεριφορά είναι εκείνη που τον τιμά ιδιαίτερα.
Το καλαίσθητο πόνημα, με το εντυπωσιακό εξώφυλλο, που εκδόθηκε με χρηματοδότηση της Εταιρείας Raycap, επιμέλεια της κ. Δήμ. Μήττα, σχεδίαση του Αλέξ. Κόντη και την ευαισθησία του Πέτρου Μπότσα είναι διανθισμένο, εύστοχα με αρκετές ασπρόμαυρες φωτογραφίες, αναγκαίες για τη σαφή αποτύπωση του περιεχομένου.
Άποψή μας είναι το πιο πάνω πόνημα, που προσφέρεται δωρεάν, να επανεκδοθεί σε πολύ περισσότερα αντίτυπα – η πρώτη έκδοση έγινε σε 500 αντίτυπα- και να διανεμηθεί πρώτιστα σ’ όλους τους μαθητές και τις μαθήτριες των σχολείων του Νομού, αλλά και σε κάθε Δραμινό, που περιβάλλει με αγάπη τον τόπο του, και ιδιαίτερα στους λειτουργούς του αθλητισμού.
Μια τέτοια ενημέρωση είναι εύλογο ότι θα προσφέρει πολλά και χρήσιμα οφέλη σ’ έναν τόπο, ο οποίος διαθέτει πηγές προβολής αξιόλογης, που όμως χρειάζονται ειλικρινές ενδιαφέρον από όλους εκείνους, που αυτόβουλα αναλαμβάνουν να διαχειρίζονται τις τύχες ενός τόπου προικισμένου με πολλές ευλογίες. Έχουμε χρέος να τις αξιοποιήσουμε.
Θα κλείσουμε τη σύντομη αναφορά μας στον συγγραφέα του πονήματος και να ευχηθούμε όπως η προσπάθειά του να επιφέρει καρπούς πολλαπλάσιους.
Και αυτό θα γίνει, αν δεν επιλέξει τον δρόμο της αποστρατείας, αλλά θα συνεχίσει απτόητος τον αγώνα τον καλό στις επάλξεις για την προκοπή της γενέθλιας γης του.
