«Στέρεες βάσεις εμπιστοσύνης με την κοινωνία»

ΕΦ’ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΥΛΗΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ Ν. ΔΡΑΜΑΣ ΧΡ. ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΙΔΗ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΑΝΑΔΕΙΞΗΣ ΤΟΥ ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ΩΣ ΠΡΩΤΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΕΛ ΣΤΙΣ 25 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2015

• «Εκείνος ο Γενάρης θα μείνει ως η απαρχή πραγματοποίησης πολλών ονείρων και σχεδιασμών αλλά ταυτόχρονα κι η διάψευση αρκετών από αυτά»
• «Παλέψαμε όλο αυτό το χρονικό διάστημα και διαπραγματευτήκαμε με γνώμονα την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη υπεράσπιση των αδυνάτων»
• «Το δημοψήφισμα ήταν η μεγαλύτερη ανάταση του λαού μας μετά την πτώση της Χούντας»
• «Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. φυσικά και θα γυρίσει το τιμόνι πιο αριστερά από τον Αύγουστο του 2018 επειδή το ζητάει η κοινωνία»
• «Αν ήταν στο χέρι της Ν.Δ. θα μας έβαζε σε μνημόνιο μέχρι να σβηστούμε από το χάρτη»
• «Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. αποτελεί την πλέον μεταρρυθμιστική δύναμη που πέρασε ποτέ από τη χώρα. Και οι μεταρρυθμίσεις του έχουν ως επί το πλείστον θετικό πρόσημο»
• «Η προσπάθεια μας πλέον έγκειται πως εφόσον βγαίνουμε από την κρίση με την Αριστερά στο τιμόνι θα ήταν επικίνδυνη η παράδοση αυτή της πορείας στο παλαιό πολιτικό καθεστώς»
• «Εμφανίζονται τώρα όλοι οι νεκροθάφτες της Δράμας ως τιμητές και κριτές. Οι ίδιοι που με την κολοσσιαία ανικανότητα που τους χαρακτήριζε στα χρόνια της παντοκρατορίας τους δεν κατάφεραν να κάνουν ούτε αγροτικό δρόμο»
• «Εφόσον υπάρχουν τα χρήματα για την ολοκλήρωση των μελετών είμαστε αισιόδοξοι ότι το 2019 θα ξεκινήσει η δημοπράτηση του κομματιού Δράμα-Αμφίπολη»
• «Επίλυση προβλημάτων μπορεί να υπάρξει όταν ο Περιφερειάρχης ασχολείται με όλη την Περιφέρεια κι όχι μόνο με την Περιφερειακή Ενότητα της καταγωγής του»
• «Αν ο Δ. Κυριαζίδης αφιέρωνε τον χρόνο και την ενέργεια που αφιερώνει για να εξοντώσει τους εσωκομματικούς του αντιπάλους για τη Δράμα ίσως αυτό να βοηθούσε και λίγο τον τόπο του»
• «Δεν υπάρχει λειτουργία του Άτυπου Συντονιστικού από την στιγμή που ο κύριος Κυριαζίδης δεν κατάφερε να διοριστεί ως Δραμάρχης»
• «Το κακό ριζικό αυτού του τόπου ήταν ο πολιτικός πρωταθλητισμός διαφόρων που στο όνομα της δικής τους προσωπικής επιτυχίας τορπίλιζαν ακόμα και τις θετικές προσπάθειες άλλων»
• «Κατά τη διάρκεια της μέχρι τώρα θητείας μου πορεύτηκα – και αυτό θα συνεχίσω να κάνω – έχοντας κατά νου την πλειοψηφική κοινωνική εναντίωση σε πελατειακά δίκτυα που είχαν στήσει τα προηγούμενα χρόνια όσοι/ες κυβέρνησαν»
• «Είμαστε απολύτως έτοιμοι να οδηγήσουμε τη χώρα σε ένα ασφαλές περιβάλλον όπου οι πολίτες θα μπορούν να δοκιμάσουν να κάνουν τα όνειρά τους πράξη»

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

ΣΠΥΡΟΣ ΛΑΤΣΑΣ

Η σημερινή ημερομηνία, Πέμπτη 25 Ιανουαρίου 2018, έχει σημαδιακό χαρακτήρα στην πρόσφατη ιστορία της χώρας, καθώς πριν από 3 χρόνια, στις 25 Ιανουαρίου 2015, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ήρθε πρώτο κόμμα στις εκλογές και προχώρησε στο σχηματισμό Κυβέρνησης μαζί με τους ΑΝΕΛ.

Η εφημερίδα «Εργασία… συν», με αφορμή αυτή την επέτειο (η οποία και προφανώς για άλλους έχει θετικό πρόσημο και για άλλους αρνητικό) φιλοξενεί συνέντευξη του Βουλευτή ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Ν. Δράμας κ. Χρήστου Καραγιαννίδη, ο οποίος απαντά τόσο σε ερωτήσεις για την κεντρική πολιτική σκηνή όσο και για την τοπική.

«Με το κλείσιμο του προγράμματος τον Αύγουστο του 2018 θα έχουμε πολύ μεγαλύτερο περιθώριο να υλοποιήσουμε σχέδια δικής μας έμπνευσης κι όχι μνημονιακά»

κ. Καραγιαννίδη, κατ’ αρχήν σας ευχαριστώ για τη συνέντευξη που παραχωρείτε στην εφημερίδα «Εργασία… συν». Τι σηματοδοτεί για εσάς η 25^η Ιανουαρίου 2015;

Είναι η ημερομηνία που άλλαξε την πορεία της χώρας και της κοινωνίας προσωπικά θεωρώ προς το καλύτερο, αν και υπάρχουν συμπολίτες που πιστεύουν το αντίθετο. Τον Γενάρη του 2015 η Αριστερά για πρώτη φορά αναλαμβάνει κυβερνητικές ευθύνες σε συνεργασία βέβαια με ένα κόμμα που δεν είναι ιδεολογικά συγγενές της, με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Μετά από πολλά χρόνια θεωρητικής και πρακτικής αντιπαράθεσης με τις κυβερνήσεις της Ν.Δ. και του Πα.Σο.Κ. βρίσκεται μπροστά στην μεγαλύτερη ευθύνη από τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο και έπειτα. Και βρίσκεται σε αυτή τη θέση ίσως στην πιο κρίσιμη καμπή για την χώρα και την οικονομία της. Για 6 μήνες οι συνθήκες στις οποίες λειτουργεί η Κυβέρνηση είναι από εντελώς ανορθόδοξες έως απολύτως εχθρικές μέσα κι έξω από τη χώρα. Όχι όμως από την πλευρά της κοινωνίας, αλλά από το παλιό σύστημα που χάνει την επαφή με την εξουσία και κάνει τα πάντα για να αποτελέσει η Κυβέρνηση αυτή μία μικρή παρένθεση. Τρία και πλέον χρόνια μετά γνωρίζουμε όλοι κι όλες ότι αυτό δεν πέτυχε. Εκείνος ο Γενάρης λοιπόν θα μείνει ως η απαρχή πραγματοποίησης πολλών ονείρων και σχεδιασμών αλλά ταυτόχρονα κι η διάψευση αρκετών από αυτά. Ταυτόχρονα όμως και ο συμβιβασμός ως σκαλοπάτι για να δοθούν οι επόμενες μάχες με καλύτερους συσχετισμούς και προϋποθέσεις.

Ο πολιτικός χρόνος φαίνεται να έχει προχωρήσει με ταχύτατους ρυθμούς από εκείνη την εποχή. Μόνο και μόνο ανατρέχοντας σε μερικά από τα πρόσωπα που πρωταγωνίστησαν στην Κυβέρνηση που προέκυψε από εκείνη την εκλογική διαδικασία, μεταξύ άλλων ο κ. Βαρουφάκης, η κ. Κωνσταντοπούλου, ο κ. Λαφαζάνης, αλλά και ο κ. Σακελαρίδης, προκύπτει αβίαστα το συμπέρασμα ότι σήμερα τίποτα δεν είναι ίδιο με τον Ιανουάριο του 2015. Θεωρείτε ότι στην «Πρώτη Φορά Αριστερά», όπως έμεινε γνωστή εκείνη η περίοδος διακυβέρνησης, μέχρι τις εκλογές του Σεπτεμβρίου, έγιναν λάθη; Μόνο επιλογής προσώπων ή και πολιτικής στρατηγικής;

Θα ξεκινήσω ανάποδα. Έγιναν λάθη και στην επιλογή ορισμένων προσώπων και πολιτικής στρατηγικής. Βέβαια όποιος υποστηρίζει ότι μπορεί να κυβερνήσει χωρίς να κάνει λάθη είναι απατεώνας. Οι επιλογές προσώπων πολλές φορές γίνονται με κριτήρια που δεν αφορούν απλώς τις ικανότητες, αλλά και τους κομματικούς συσχετισμούς. Πέραν της κ. Κωνσταντοπούλου, που ξεπέρασε τα όρια ακόμα και του γραφικού, δεν θα ήθελα να μιλήσω για κανέναν εκ των προαναφερθέντων. Να σας πω μόνο τούτο. Με εξαίρεση τον Γαβριήλ Σακελαρίδη δεν έχω κοινές αφετηρίες ή πορείες με κάποιον από τους υπόλοιπους-ες που προαναφέρατε. Τώρα, σίγουρα δεν είναι τίποτα το ίδιο από τον Ιανουάριο του 2015 και όντως το πρώτο διάστημα ο πολιτικός χρόνος ήταν εξαιρετικά πυκνός. Χοντρικά το δίλλημα εντός του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. το 2015 ήταν το εξής: η πρώτη άποψη έλεγε πως ο χρόνος κυλά υπέρ μας κι άρα εμμένουμε στις θέσεις μας χωρίς να υποχωρούμε πολύ και η δεύτερη έλεγε πως η χρόνος μας λιγοστεύει τις επιλογές και θα βρεθούμε σε ασφυξία με την κοινωνία απέναντι μας. Παλέψαμε όλο αυτό το χρονικό διάστημα και διαπραγματευτήκαμε με γνώμονα την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη υπεράσπιση των αδυνάτων. Άλλοτε χάναμε κι άλλοτε κερδίζαμε πιστεύω όμως πως με το κλείσιμο του προγράμματος τον Αύγουστο του 2018 θα έχουμε πολύ μεγαλύτερο περιθώριο να υλοποιήσουμε σχέδια δικής μας έμπνευσης κι όχι μνημονιακά.

Ως ορόσημο σε αυτή την τριετή παραμονή του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στη διακυβέρνηση της χώρας ήταν το καλοκαίρι του 2015, αρχικά με το Δημοψήφισμα, τις έντονες διαπραγματεύσεις, αλλά και με τη ψήφιση νέου Μνημονίου, παραμονή Δεκαπενταύγουστου. Θεωρείτε ότι αυτή ήταν η ενδεδειγμένη λύση; Ήταν μονόδρομος;

Το καλοκαίρι του 2015 είναι το πιο σημαντικό και κρίσιμο διάστημα για την Αριστερά τα τελευταία 50 χρόνια γιατί συσσώρευσε συγκρούσεις κι αποφάσεις που μέχρι τότε τις συζητούσαμε σε θεωρητικό επίπεδο και με την άνεση του παρατηρητή ή του κριτικού που στεκόταν απέναντι στην εξουσία. Από την άλλη το δημοψήφισμα ήταν η μεγαλύτερη ανάταση του λαού μας μετά την πτώση της Χούντας, γιατί έδωσε την ευκαιρία στους απλούς ανθρώπους να δηλώσουν την θέση τους κόντρα σε όλη τη μιντιακή προπαγάνδα, αλλά και κόντρα σε διάφορους εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ και κυρίως κόντρα στη νεοφιλελεύθερη συμμαχία που προσπάθησε να τρομοκρατήσει τον κόσμο ανεπιτυχώς.

Στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων φτάσαμε στο συμβιβασμό ως αποτέλεσμα μιας ήττας που είχαμε υποστεί στη σύγκρουση μας με τους θεσμούς. Πράγματι μια δύσκολη απόφαση και μια δύσκολη ψηφοφορία που έφερε αρκετούς κι αρκετές από εμάς στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στα όρια της αντοχής μας. Η επιλογή της παραμονής και της συνέχισης της προσπάθειας ήταν αποτέλεσμα μίας ίσως απλοϊκής, αλλά προσωπικά ιδιαίτερα σημαντικής, σκέψης πως η Αριστερά δεν θα έπρεπε να πέσει για ακόμα μια φορά ηρωικά μαχόμενη αφήνοντας το πεδίο ελεύθερο στον αντίπαλο και δικαιώνοντας την θεωρία ότι δεν μπορούμε να τα καταφέρουμε στα δύσκολα και αποτραβιόμαστε στην άκρη.

Σε προσωπικό επίπεδο, εκείνες τις ημέρες του Αυγούστου, αμφιταλαντευτήκατε για τη στάση που θα κρατούσατε στην κρίσιμη ψηφοφορία;

Δεν θα το έλεγα αμφιταλάντευση, αλλά μία συνεχή μάχη των ιδεών και αξιών με την πραγματικότητα. Του εφικτού και ταυτόχρονα αριστερού με την θεωρητική ανάλυση και τις επιπτώσεις αυτής της πολιτικής πράξης. Όλοι κι όλες ήμασταν στην πολύ δύσκολη θέση μιας απόφασης που ήταν σκληρή και στις δύο της επιλογές. Δεν σκέφτηκα όμως την καταψήφιση. Εξάλλου στις διαδοχικές ψηφοφορίες ψήφισα και «παρών» και θετικά. Παρόλα αυτά η εσωτερική σύγκρουση ήταν αδιανόητη γιατί οι επιλογές είχαν επιπτώσεις ιδιαίτερα σημαντικές για τη χώρα, για την Κυβέρνηση και τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α..

Και οι τότε σύντροφοι σας που διάλεξαν άλλο δρόμο έκαναν λάθος;

Σε εκείνη την τόσο κρίσιμη περίοδο κάθε απόφαση είχε μεγάλο κόστος, είτε για εκείνους που έφυγαν από το ΣΥ.ΡΙΖ.Α., είτε για όσους από εμάς παραμείναμε. Για να παραμείνω σημαίνει πως θεώρησα ότι αυτή η επιλογή ήταν σωστή όχι όμως με όρους καταδίκης όσων δεν συμφώνησαν μαζί μου. Εκείνο που στοιχειοθέτησε τον πυρήνα της απόφασης είναι πως με τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. θα μπορέσουμε να αποσοβήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερα νεοφιλελεύθερα μέτρα λιτότητας για την κοινωνική συμμαχία στην οποία έχει αναφορά η Αριστερά. Η λύση της εξόδου από το ευρώ, ιδιαίτερα αφού δεν την είχαμε επεξεργασμένη και την ίδια στιγμή δεν είχαμε τέτοια εντολή από την κοινωνία, θεωρώ πως δεν θα ευνοούσε την κοινωνική μας συμμαχία. Σε κάθε περίπτωση τονίζω τη δυσκολία, την κρισιμότητα της περιόδου και την έλλειψη συμμαχιών σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

«Τρία χρόνια τώρα κανένα σκάνδαλο δεν μολύνει αυτή την περίοδο διακυβέρνησης»

Επί του πρακτέου, όμως, πόσο αριστερή είναι η πολιτική που εφαρμόζει σήμερα ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α., π.χ. στο ζήτημα των απεργιών ή και στων πλειστηριασμών κατοικιών; Για να αναφέρω δύο περιπτώσεις που η κριτική που δέχεται η σημερινή Κυβέρνηση είναι εντονότερη από τα αριστερά της παρά από τα δεξιά της.

Ως πολίτης που πάντα είχα αναφορά στην Αριστερά κατανοώ απόλυτα αυτές τις κριτικές και συμμερίζομαι την αγωνία και την επιτακτικότητα για λύσεις που θα προστατεύσουν την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Έτσι κι αλλιώς μεγάλη μερίδα πολιτικών μας επιβάλλονται από τους θεσμούς αφού δεν μπορούμε να έχουμε χρηματοδότηση από τις αγορές. Με αυτήν την έννοια δεν θα τις επιλέγαμε. Όμως, ας μην μπούμε σε μια συζήτηση μαύρου – άσπρου διότι οι θεματικές αυτές όπως και πολλές άλλες είναι πολυπαραγοντικές.

Για παράδειγμα, στο ζήτημα των πλειστηριασμών η Κυβέρνησή μας είναι διαθέσιμη νομοθετικά να προστατεύσει την πρώτη κατοικία των λαϊκών στρωμάτων, όμως δεν είναι διαθέσιμη – και το θεωρώ ταξικά σωστό – να προστατεύσει ακίνητα μεγαλοοφειλετών. Σε σχέση με την απεργία αν δεν μας επιβάλλονταν από τους θεσμούς η συγκεκριμένη ρύθμιση δεν θα την επιλέγαμε αλλά ας δούμε λίγο και την απεργιακή εμπειρία στην Ελλάδα. Απεργίες προκηρύσσονται στη χώρα μας κυρίως σε δευτεροβάθμιο ή τριτοβάθμιο επίπεδο και όχι σε πρωτοβάθμιο. Η συγκεκριμένη διάταξη δεν αφορά σωματεία πανελλαδικής εμβέλειας και δεν αφορά αυτό το 50% που αναφέρει των αριθμό όλων των εργαζόμενων σε μια επιχείρηση. Αυτή η συζήτηση έχει βεβαίως προεκτάσεις και στο συνδικαλιστικό κίνημα και την αδυναμία του να διεκδικήσει ακηδεμόνευτα όσα θεωρεί δίκαια.

Πολύς λόγος γίνεται για το «ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς». Τελικά, αυτό αφορά μόνο το επίπεδο διαχείρισης της εξουσίας; Θεωρείτε ότι ως αριστερός πλεονεκτείτε ηθικά σε σχέση με τους συναδέλφους σας από άλλους πολιτικούς χώρους

Το ηθικό πλεονέκτημα έχει αντικειμενική, εμπειρική βάση που δε μπορεί να αμφισβητηθεί. Η Αριστερά δεν κυβέρνησε τη χώρα ποτέ πριν το 2015 και με αυτήν την έννοια και να ήθελε να διαφθαρεί δεν θα μπορούσε. Από την άλλη, έχουμε και πολιτισμικούς, ιδεολογικούς λόγους γιατί αυτός ο χώρος είναι περισσότερο αρραγής σε τέτοια ζητήματα από τις άλλες παρατάξεις. Η κοινωνική του αναφορά δεν επιτρέπει τέτοια πολιτικά ατοπήματα, ενώ ο εσωκομματικός έλεγχος είναι αρκετός. Δεν λέω πως η μακροχρόνια παραμονή στην εξουσία δεν θα μπορούσε να στρεβλώσει τα παραπάνω. Όμως, πάλι έχει μια αντικειμενική βάση πως τρία χρόνια τώρα κανένα σκάνδαλο δεν μολύνει αυτή την περίοδο διακυβέρνησης. Θυμάστε πότε άλλοτε Κυβέρνηση είχε τέτοια έξωθεν καλή μαρτυρία σε αυτά τα ζητήματα για τόσο μακρό χρονικό διάστημα;

Και για την κριτική που δέχεστε και ως πολιτικός χώρος, αλλά και προσωπικά ότι ψηφίζετε τα πάντα, για να παραμείνετε στην καρέκλα, τι έχετε να απαντήσετε;

Θεωρώ την κριτική αυτή κάπως μπαγαπόντικη. Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. πήγε σε εκλογές το Σεπτέμβριο του 2015 με ανοιχτά τα χαρτιά του έπειτα από τη διαπραγμάτευση, το δημοψήφισμα και την ψήφιση του τρίτου μνημονίου. Επιλέχθηκε από την κοινωνία ξανά να διεκπεραιώσει το έργο του, να βγάλει τη χώρα από την κρίση. Και αυτό κάνει, διαδικασία που όσο πλησιάζουμε προς το 2019 θα είναι φανερότερη στην καθημερινότητα του πολίτη.

Ο κύκλος που άνοιξε για τον, ας μου επιτραπεί η έκφραση, μνημονιακό ΣΥ.ΡΙΖ.Α. τον Αύγουστο του 2015 θεωρείτε ότι θα κλείσει τον φετινό Αύγουστο; Ή η λήξη της μνημονιακής επιτήρησης δεν σηματοδοτεί αλλαγή κεφαλαίου, αλλά απλά αλλαγή σελίδας, με ήδη αποφασισμένες δεσμεύσεις για πολλές δεκαετίες ακόμη;

Είναι υπό συνεχή διακύβευση η κατεύθυνση που θα πάρει ένα κόμμα, μια κοινωνία κ.ο.κ.. Γενεσιουργός παράγοντας της κοινωνικής εξέλιξης, ισχυρότατος ανάμεσα σε άλλους είναι και η ταξική πάλη που φτάνει στο επίπεδο κομμάτων και Κυβερνήσεων. Αν αυτά ισχύουν, θεωρώ πως οι ιδεολογικές καταβολές του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και η στήριξη της μερίδας της κοινωνίας που απολαμβάνει δεν αφορά αντιλαϊκές πολιτικές αλλά το αντίθετο. Βεβαίως από τον Αύγουστο του 2018 και έπειτα οι βαθμοί ελευθερίας που θα κατακτάμε από την άρση της σκληρής επιτροπείας θα μας επιτρέπουν να αλλάξουμε το ισοζύγιο υπέρ των λαϊκών τάξεων. Προφανώς δεν μπορεί κάτι τέτοιο να γίνει μονομιάς αφού θα βρισκόμαστε σε ευρωπαϊκή επιτήρηση για πολλούς οικονομικούς δείκτες μας όπως και πριν τα μνημόνια, όπως κάθε χώρα της Ε.Ε.. Όμως πράγματι μπορούμε να αλλάξουμε την ατζέντα, να οικοδομήσουμε πιο στέρεες, υλικές βάσεις εμπιστοσύνης με την κοινωνία. Από τον Αύγουστο του 2018 δεν θα υπάρχουν τόσες δικαιολογίες για καθυστερήσεις απόδοσης κοινωνικής δικαιοσύνης. Αισιοδοξώ πως θα τα καταφέρουμε και η κοινωνία θα μας το πιστώσει.

Ως μέλος της ομάδας των «53+» έχετε παρουσία με θέσεις που προσπαθούν νε οδηγήσουν την κυβερνητική πολιτική σε ακόμη πιο αριστερό δρόμο… Μήπως τελικά αυτό είναι ένα άλλοθι για το αριστερό ακροατήριο του κόμματός σας;

Δεν μπορούμε να μιλάμε με τέτοιους όρους. Δηλαδή κάποια άλλη ιδεολογική τάση στο ΣΥΡΙΖΑ κάνει το δεξιό άλλοθι; Η καφενειακή αυτή συζήτηση πόρρω απέχει από την πραγματικότητα του κόμματός μας. Φυσικά και το ρεύμα ιδεών στο οποίο εντάσσομαι έχει προτεραιότητες και ιεραρχεί συγκεκριμένες θεματικές πάνω από άλλες. Όμως αυτός είναι ο τρόπος λειτουργίας υγειών, ανοιχτών εσωκομματικών ομαδώσεων που έχουν πρόνοια για την κοινωνία. Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. φυσικά και θα γυρίσει το τιμόνι πιο αριστερά από τον Αύγουστο του 2018, όχι επειδή το λέει μια τάση του, αλλά επειδή το ζητάει η κοινωνία.

«Αν ήταν στο χέρι μας δεν θα εφαρμόζαμε πολλές από τις πολιτικές λιτότητας»

Τελικά ζούμε το τέλος των ιδεολογιών; Αυτή η κουβέντα γίνεται τόσο για όσα συμβαίνουν σε πανελλαδικό επίπεδο, αλλά και σε ευρωπαϊκό. Μπορεί να σας πει κάποιος, καλοπροαίρετα ή ακόμη και κακοπροαίρετα, ότι οι ιδεολογικές διαφορές σας με τον βασικό πολιτικό αντίπαλό σας, τη Ν.Δ., τουλάχιστον σε θέματα οικονομίας, δεν είναι χαώδης…

Δεν συμφωνώ με αυτό που λέτε. Η επίπονη εξάμηνη διαπραγμάτευση έγινε ακριβώς για να μην εφαρμοστούν τέτοιες πολιτικές σαν και αυτές που θέλει η Ν.Δ. και μέχρις ενός σημείου τα καταφέραμε. Αν ήταν στο χέρι μας δεν θα εφαρμόζαμε πολλές από τις πολιτικές λιτότητας. Αν ήταν στο χέρι της Ν.Δ. θα μας έβαζε σε μνημόνιο μέχρι να σβηστούμε από το χάρτη. Οι επόμενες εκλογές πάντως σας υπόσχομαι πως θα γίνουν με εξαιρετικά φανερές τις διαφορές των δυο κομμάτων και με άξονα της αντιπαράθεσης την Αριστερά ενάντια στη Δεξιά. Θα έχουμε αφήσει πίσω την επιτροπεία και κάθε ημέρα θα είναι ένα βήμα πιο μακριά από μια περίοδο στην οποία η ελληνική κοινωνία υπέφερε. Και όλοι/ες θα γνωρίζουν ποιος την έβγαλε όρθια από αυτή την κρίση ενώ δεν ευθύνονταν σε καμία περίπτωση γι’ αυτή. Και αυτός είναι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α..

Αν θα έπρεπε να κάνετε έναν σύντομο απολογισμό για την Κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α., ποιες είναι οι κορυφαίες τομές που έγιναν επί των ημερών σας, αλλά και σε ποιους τομείς οι οπισθοχωρήσεις ήταν μεγάλες;

Οι εμφάσεις του ΣΥΡΙΖΑ αφορούν την επαναθεμελίωση του κοινωνικού κράτους (παιδεία, υγεία), τη μείωση της ανεργίας και την αλλαγή του ισοζυγίου θέσεων πλήρους και μερικής απασχόλησης, την αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου, τις μεγάλες θεσμικές τομές σε πολλούς τομείς (π.χ. απλή αναλογική, κτηματολόγιο), τον πολιτισμικό αναπροσανατολισμό της χώρας σε προοπτικές ανοχής, ανεκτικότητας, πολλαπλότητας. Αυτά συνιστούν ένα σώμα θεματικών που αφορούν τον συγκροτητικό πυρήνα της όποιας Αριστεράς αλλά είναι και πέραν από αυτή. Είμαι πεισμένος πως ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. αποτελεί την πλέον μεταρρυθμιστική δύναμη που πέρασε ποτέ από τη χώρα. Και οι μεταρρυθμίσεις του έχουν ως επί το πλείστον θετικό πρόσημο.

Οι οπισθοχωρήσεις ήταν λίγο ως πολύ γνωστές από την υπογραφή του τρίτου μνημονίου και έπειτα: μεγάλα πρωτογενή πλεονάσματα που εμποδίζουν την ανάπτυξη, υψηλή φορολογία για μια μερίδα της κοινωνίας, μείωση συνταξιοδοτικών δαπανών κλπ. Όμως υπήρξαν και ζητήματα στα οποία θα μπορούσαμε να τα πάμε πολύ καλύτερα και δεν αφορούσαν το μνημόνιο, όπως το Προσφυγικό. Την τελική «σούμα» όμως θα την κάνουμε στις εκλογές και εκεί θα συγκρίνουμε την καταστροφική 4ετία 2010-2014 με τη δικά μας έργα.

Το ζήτημα της ονομασίας της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας κυριαρχεί στην πολιτική ατζέντα. Είχαμε την περασμένη Κυριακή και ένα μεγάλο συλλαλητήριο στη Θεσσαλονίκη για τη μη χρήση του όρου Μακεδονία. Η άποψή σας ποια είναι;

Εδώ και χρόνια η βάση της διαπραγμάτευσης είναι μια σύνθετη ονομασία της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, ζητώντας την απαλοιφή όλων των αλυτρωτικών στοιχείων που μπορεί να υπάρχει στο Σύνταγμά τους ή στα ιστορικά τους βιβλία. Σε αυτή τη βάση γίνεται η διαπραγμάτευση. Θεωρώ ότι είναι ευκαιρία να λυθεί το ζήτημα αυτό για να φύγουμε από την απομόνωση που έχουμε πέσει τα τελευταία 25 χρόνια όσον αφορά το συγκεκριμένο θέμα. Οι πολιτικές της αδιαλλαξίας οδήγησαν 130 και πλέον χώρες να ονομάζουν αυτή τη χώρα ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας», χωρίς εμείς να μπορούμε να κάνουμε κάτι καλύτερο.

Για να κλείσουμε τον κύκλο των ερωτήσεων σε ό,τι αφορά την κεντρική πολιτική σκηνή, είστε και εσείς της άποψης ότι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. πήρε την κυβέρνηση αλλά όχι την εξουσία, όπως ανέφερε σε πρόσφατη συνέντευξή της η κ. Μπαζιάνα; Τι σημαίνει όμως ότι ένα κόμμα παίρνει την εξουσία;

Πολλές φορές έχουμε την αίσθηση ότι η εξουσία παραμένει ίδια είτε μιλάμε για την περίοδο του Μεσοπολέμου, είτε για τώρα. Είναι κάτι που απέχει από την πραγματικότητα. Η εξουσία σε ένα κράτος καπιταλιστικό δεν βρίσκεται φυσικά μόνο στο κράτος. Ταυτόχρονα, για την Ελλάδα που είναι μέλος ενός υπερεθνικού οργανισμού η εξουσία απορρέει και από την Ε.Ε.. Παράλληλα, στο ίδιο το κράτος τα διάφορα υποσυστήματα εξουσίας και παραεξουσίας είναι τόσο εμπεδωμένα που πράγματι είναι εξαιρετικά δύσκολο να πει κανείς πως έχει «την εξουσία». Μολοταύτα το μερίδιο που αναλογεί σε ένα αριστερό κόμμα από αυτήν την πίτα αν θέλαμε να εικονοποιήσουμε την ερώτηση, οφείλει να το διαχειριστεί με τρόπο που να ανατροφοδοτεί τον πραγματικό κάτοχο της που δεν είναι άλλος από τους παραγωγούς του πλούτου, δηλαδή την ίδια την κοινωνία. Έργο κοπιώδες, μακροχρόνιο αλλά και το πλέον ευγενές αν θέλουμε να λεγόμαστε αριστεροί και αριστερές.

«Στο ζήτημα των οδικών αξόνων έχουν οικοδομηθεί καριέρες εδώ και δεκαετίες»

Σε τοπικό επίπεδο, θεωρείτε ότι τα χρόνια παραμονής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στη διακυβέρνηση θα καταγραφούν με θετικό πρόσημο για τη Δράμα;

Στο τέλος της κυβερνητικής θητείας μπορούμε να κάνουμε έναν απολογισμό και να δώσουμε το πρόσημο που θα βγει από τα αποτελέσματα. Θα ήθελα όμως να κάνω μερικές αναφορές σε μερικά ζητήματα είχαμε θετικές εξελίξεις. Στο ζήτημα των Φυλακών Νικηφόρου έχει ήδη δημοσιευθεί σε ΦΕΚ η ίδρυση οργανισμού φυλακών και βρίσκεται στη τελική ευθεία η ανακοίνωση του διαγωνισμού ΑΣΕΠ για τις προσλήψεις. Στην πολύπαθη σύνδεση του Νομού μας με την Εγνατία έχουμε ισχυρές ελπίδες ότι μέσα στο 2019 θα ξεκινήσει η δημοπράτηση του σκέλους Δράμα-Αμφίπολη. Μπήκε στο μηχανογραφικό των σχολών τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ξανά η σχολή Αρχιτεκτονικής Τοπίου που η προηγούμενη Κυβέρνηση είχε συγχωνεύσει με άλλη άσχετη σχολή στο Τ.Ε.Ι. Σερρών. Καταργείται ο νόμος που συγχώνευε το Φορέα Διαχείρισης Οροσειράς Ροδόπης με τον Φορέα Διαχείρισης Βιστωνίδας κι ήταν μόνιμη απειλή έως και σήμερα. Στο κομμάτι των υποδομών με συντονισμένες ενέργειες διεκδικούμε χρήματα για να λύσουμε προβλήματα δεκαετιών. Από πλευράς τοπικής αυτοδιοίκησης το Υπουργείο Εσωτερικών θα ανακοινώσει 4 μεγάλες προσκλήσεις που θα δώσουν μεγάλη ανάσα σε προβλήματα που αντιμετωπίζουν εδώ και χρόνια οι Δήμοι μας λόγω υποχρηματοδότησης. Δόθηκε οριστική λύση στη χρηματοδότηση του Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους με την εξασφάλιση ποσού 1,3 εκατομμυρίου ευρώ για τα επόμενα 4 χρόνια. Δημιουργήθηκε στο Δήμο Δράμας Κέντρο Κοινότητας που ουσιαστικά οργανώνει σε έναν ενιαίο χώρο την ενημέρωση και την βοήθεια σε συνανθρώπους μας που ζουν σε δύσκολες, οικονομικά και κοινωνικά, συνθήκες. Να μείνουμε σε αυτά κι εφόσον χρειαστεί θα επανέρθουμε στο σύνολο των πραγμάτων που έγιναν στο τέλος της τετραετίας όπου εκεί οι πολίτες θα έχουν τη δυνατότητα και το δικαίωμα φυσικά να μας κρίνουν. Πρέπει όμως να το τονίσω και κάτι ακόμα που για μένα προσωπικά έχει μεγάλη σημασία. Η ανεργία στο Νομό Δράμας το 2010 ήταν 16,3% οι Κυβερνήσεις Πα.Σο.Κ., Ν.Δ.-Πα.Σο.Κ. σε μια τετραετία 2010-13 την εκσφενδόνισαν στο 37,1% με Κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-ΑΝΕΛ η αποκλιμάκωση αυτής της καταστροφής την έχει κατεβάσει κάτω από 22% που είναι και ο μέσος όρος της χώρας. Απαράδεκτα υψηλό ποσοστό για ευρωπαϊκή χώρα αλλά όπως καταλαβαίνετε δεν αλλάζουν αυτά τα πράγματα με μαγικό τρόπο.

Οι οδικοί άξονες και η σύνδεση της Δράμας με την Εγνατία είναι ένα ζήτημα που παραμένει στην επικαιρότητα εδώ και δεκαετίες. Υπάρχει προοπτική επίλυσης;

Στο ζήτημα των οδικών αξόνων έχουν οικοδομηθεί καριέρες εδώ και δεκαετίες. Για 20 και πλέον χρόνια οι υποσχέσεις και τα παραμύθια ξεπέρασαν κάθε όριο. Να προσθέσω εδώ ότι ο Ε-61 είχε και τη μοναδική πανευρωπαϊκή πατέντα να μην είναι ενιαίος σε όλη του τη διαδρομή αλλά να έχει διαφορετικό πλάτος, λιγότερες λωρίδες ανά ρεύμα σε ορισμένα κομμάτια του, καμία έγκριση ΜΠΕ (Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων) με αποτέλεσμα το έργο να μην ωριμάζει ενιαία κι άρα να μην υπάρχει καμία πρόβλεψη ολοκλήρωσης ποτέ. Και φυσικά από την πλευρά του Νομού Σερρών και της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας να μην έχει γραφτεί ούτε μία σελίδα μελέτης. Κι εμφανίζονται τώρα όλοι οι νεκροθάφτες της Δράμας ως τιμητές και κριτές. Οι ίδιοι που με την κολοσσιαία ανικανότητα που τους χαρακτήριζε στα χρόνια της παντοκρατορίας τους δεν κατάφεραν να κάνουν ούτε αγροτικό δρόμο. Η επίλυση λοιπόν όπως ανέφερα και πριν έχει δρομολογηθεί και εφόσον υπάρχουν τα χρήματα για την ολοκλήρωση των μελετών είμαστε αισιόδοξοι ότι το 2019 θα ξεκινήσει η δημοπράτηση του κομματιού Δράμα-Αμφίπολη.

Πολύ κουβέντα έγινε για αυτό το θέμα με δημόσιες τοποθετήσεις το τελευταίο χρονικό διάστημα. Εσείς προσωπικά δύο φορές εκδώσατε ανακοινώσεις κατά του Περιφερειάρχη κ. Μέτιου. Μπορεί με αυτό τον τρόπο όμως να υπάρξει επίλυση προβλημάτων;

Οι ανακοινώσεις ασκούσαν κριτική στη αυτοδιοικητική πρακτική και αντίληψη του Περιφερειάρχη, κυρίου Μέτιου. Ο κύριος Μέτιος δεν ακολουθεί το δημοκρατικό δρόμο της διαβούλευσης και συναπόφασης με τους πολίτες, θεσμικούς και μη, και αποφασίζει και πράττει ατομικά. Κάτι τέτοιο έκανε και με την ανακοίνωση του προς τον πρωθυπουργό ότι δηλαδή η Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης έχει ως προτεραιότητα τη σύνδεση της Δράμας με την Εγνατία μέσω Καβάλας χωρίς να λάβει υπ’ όψιν την συντριπτική βούληση των Δραμινών που προκρίνουν κάτι εντελώς διαφορετικό. Επίλυση προβλημάτων πάντως μπορεί να υπάρξει όταν ο Περιφερειάρχης ασχολείται με όλη την Περιφέρεια κι όχι μόνο με την Περιφερειακή Ενότητα της καταγωγής του.

«Ο κύριος Κυριαζίδης δεν με έχει κατηγορήσει ακόμα για το προπατορικό αμάρτημα»

Γενικά, θα μου επιτρέψετε το χαρακτηρισμό, είστε συγκρουσιακός στην πολιτική σας παρουσία. Εκτός από τον κ. Μέτιο, έχετε ανταλλάξει δημόσιες δηλώσεις σε υψηλότατους τόνους και με τον συνάδελφό σας Βουλευτή κ. Κυριαζίδη. Είναι θέμα διαφορετικής πολιτικής οπτικής σε τοπικά ζητήματα, κομματικής – ιδεολογικής διαφοράς ή διαφορετικού χαρακτήρα;

Προσωπικά τονίζω τα πολιτικά επιχειρήματα έναντι των προσωπικών επιθέσεων κάτι που δυστυχώς ο συνάδελφος στη Βουλή δυσκολεύεται πολύ να το κάνει. Κι έτσι καταφεύγει σε ύβρεις και προσβολές. Σίγουρα δεν μπορώ να τον βοηθήσω στον εσωτερικό πόλεμο που έχει ξεσπάσει στη τοπική οργάνωση της Ν.Δ. ούτε θα πάρω μέρος στην εκστρατεία εκκαθάρισης που έχει ξεκινήσει σε σχέση με τα μέλη της Ν.Δ. εδώ στη Δράμα. Θα πω όμως κάτι που αφορά τη Δράμα για την οποία υποτίθεται ότι κόπτεται ο εν λόγω Βουλευτής, αν αφιέρωνε τον χρόνο και την ενέργεια που αφιερώνει για να εξοντώσει τους εσωκομματικούς του αντιπάλους για τη Δράμα ίσως αυτό να βοηθούσε και λίγο τον τόπο του.

Άποψη για την δικαστική εμπλοκή του κ. Πατακάκη και εν συνεχεία με την αφαίρεση αρμοδιοτήτων από τον κ. Περιφερειάρχη έχετε; Κατηγορηθήκατε στο παρελθόν από τον κ. Κυριαζίδη ότι με την στάση σας καλύπτετε αιρετούς της αυτοδιοίκησης…

Άποψη για δικαστική απόφαση που έχει πάει σε δεύτερο βαθμό εκδίκασης θα μου επιτρέψετε να μην κάνω γιατί είναι κάτι που δεν γνωρίζω κιόλας. Ο κύριος Κυριαζίδης δεν με έχει κατηγορήσει ακόμα για το προπατορικό αμάρτημα. Περιμένω κι αυτή την κατηγορία για να τοποθετηθώ συνολικά. Για την αφαίρεση αρμοδιοτήτων νομίζω πως αρμόδιο να απαντήσει είναι το Υπουργείο. Πάντως είμαστε σε μια θέση που νομίζω πως δεν έχει υπάρξει στο παρελθόν σε καμία Περιφερειακή Ενότητα της χώρας, έχουμε 4 Αντιπεριφερειάρχες και ο εκλεγμένος γι’ αυτή τη θέση παρακολουθεί από το γραφείο του τα τεκταινόμενα. Θα πρέπει να πούμε ένα μπράβο στον κύριο Μέτιο για την ικανότητά του να μας βυθίσει ακόμα περισσότερο στην απραξία ως Περιφερειακή Ενότητα Δράμας.

Με τόσο τεταμένες σχέσεις, μεταξύ τόσων πολλών προσώπων σε τοπικό επίπεδο, μπορεί να υπάρξει ομοθυμία και μια κοινή, ισχυρή, γραμμή διεκδίκησης για την επίλυση των προβλημάτων της Δράμας; Η λειτουργία του Άτυπου Συντονιστικού φαντάζει πλέον ως ανάμνηση…

Δεν υπάρχει λειτουργία αυτού του οργάνου από την στιγμή που ο κύριος Κυριαζίδης δεν κατάφερε να διοριστεί ως Δραμάρχης. Και να σας πω όμως και την αλήθεια έχουμε καταφέρει πολύ περισσότερα από την παύση λειτουργίας του και μετά γιατί μπήκαν στην άκρη οι μαυρογιαλούροι και πετύχαμε πράγματα χωρίς να τα ανακοινώνουμε με δελτία τύπου. Το κακό ριζικό αυτού του τόπου ήταν ο πολιτικός πρωταθλητισμός διαφόρων που στο όνομα της δικής τους προσωπικής επιτυχίας τορπίλιζαν ακόμα και τις θετικές προσπάθειες άλλων.

«Δεν έχω την υπεροψία να θεωρώ τον εαυτό μου αναντικατάστατο»

Σας ενδιαφέρει η επανεκλογή σας; Κατά τη διάρκεια της θητείας σας πολλές φορές φαίνεται ότι έχετε ανοίξει μέτωπα με κοινωνικές ομάδες, χωρίς να λογαριάζετε το πολιτικό κόστος…

Δεν έχω την υπεροψία να θεωρώ τον εαυτό μου αναντικατάστατο. Άλλωστε, ακόμα μια βαθιά διαφορά μεταξύ της Αριστεράς και των υπολοίπων παρατάξεων είναι πως η έμφαση δεν δίνεται στα πρόσωπα αλλά στη συλλογική προσπάθεια. Κατά τη διάρκεια της μέχρι τώρα θητείας μου πορεύτηκα – και αυτό θα συνεχίσω να κάνω – έχοντας κατά νου την πλειοψηφική κοινωνική εναντίωση σε πελατειακά δίκτυα που είχαν στήσει τα προηγούμενα χρόνια όσοι/ες κυβέρνησαν. Δεν έχω σκοπό λοιπόν να αλλάξω τίποτα από αυτή μου τη στάση.

Πολύς λόγος γίνεται, μέσω δημοσιευμάτων βεβαίως, για ανασχηματισμό της Κυβέρνησης από πλευράς Πρωθυπουργού. Εσείς οδεύετε στον 6^ο κοινοβουλευτικό σας χρόνο. Σας ενδιαφέρει το να ασκήσετε πολιτική μέσω μιας θέσης σε ένα Υπουργείο; Θεωρείτε ότι έφτασε η ώρα αξιοποίησής σας σε άλλο επίπεδο;

Θεωρώ ότι οι επιλογές που γίνονται κεντρικά είναι κάτι που αφορά τον συνολικό σχεδιασμό μιας Κυβέρνησης. Είτε ως Βουλευτής είτε ως κάτι περισσότερο είμαι εδώ για να προσπαθώ να βοηθήσω.

Πριν από χρόνια, όταν θέσατε για πρώτη φορά υποψηφιότητα ως Βουλευτής, σκεφτήκατε ποτέ ότι θα εισέλθετε στο Κοινοβούλιο και μάλιστα ότι το κόμμα στο οποίο ανήκατε θα ασκεί εξουσία;

Η προσπάθεια της δικής μας Αριστεράς δεν αφορούσε έναν μηχανισμό παραγωγής καταγγελιών για την εφαρμογή πολιτικών από τις Κυβερνήσεις άλλων κομμάτων. Εμείς προσπαθήσαμε αρκετά να πείσουμε τον ελληνικό λαό πως η Αριστερά μπορεί να κυβερνήσει και να είναι χρήσιμη. Η προσπάθεια μας πλέον έγκειται πως εφόσον βγαίνουμε από την κρίση με την Αριστερά στο τιμόνι θα ήταν επικίνδυνη η παράδοση αυτή της πορείας στο παλαιό πολιτικό καθεστώς. Αναλάβαμε την ευθύνη στην πλέον δύσκολη περίοδο. Είμαστε απολύτως έτοιμοι να οδηγήσουμε τη χώρα σε ένα ασφαλές περιβάλλον όπου οι πολίτες θα μπορούν να δοκιμάσουν να κάνουν τα όνειρά τους πράξη.

Ολοκληρώνοντας τη συνέντευξη, κι αφού σας ευχαριστήσω για αυτή, θέλω να σας ρωτήσω, πώς θέλετε να κλείσει ο κύκλος σας στην πολιτική; Θα αποφασίσει ο λαός για αυτό ή θα το ορίσετε εσείς;

Ελπίζω ότι θα μπορώ να το ορίσω εγώ. Ο κύκλος πάντως στην πολιτική δεν κλείνει με την αποχώρηση από μια θέση μια και συνεχίζουμε πάντα να ενδιαφερόμαστε για τα κοινά συνεισφέροντας κι από τα κάτω χωρίς αξιώματα και θέσεις ευθύνης. Στην Αριστερά εξάλλου οι συλλογικότητες διαμορφώνουν τα πλαίσια και «κινούν» τους αγώνες, τα πρόσωπα έχουν το ρόλο τους αλλά αυτό δε σημαίνει ότι είναι αναντικατάστατα. Σε κάθε περίπτωση θα είμαι μέσα στην κοινωνία όπως ήμουν και μέχρι να εκλεγώ Βουλευτής.

Σας ευχαριστώ πολύ.