ΑΡΘΡΟ
Του Γ.Κ. Χατζόπουλου
Τ. Λυκειάρχη
- Repetio est mater Studorium (= Η επανάληψη είναι μήτηρ μαθήσεως) (Ρήση Λατίνων)
Αναφέρθηκα διεξοδικά στο παρελθόν στην ανάγκη ύπαρξης προγραμματισμού εκδηλώσεων σε ετήσια βάση. Κάτι τέτοιο θα πρέπει να είναι έργο του Δήμου και της Περιφέρειας, που θα πρέπει να συνεργάζονται για τον καταρτισμό του προγράμματος των ποικίλων εκδηλώσεων.
Βέβαια για να είναι όσο το δυνατόν εφαρμόσιμος ο προγραμματισμός, θα πρέπει έγκαιρα να ζητηθεί από τους Συλλόγους να καταθέσουν τον τίτλο της εκδήλωσης, αλλά και τον χρόνο, που αυτή θα πραγματοποιηθεί, προσδιορίζοντας και τον τόπο πραγματοποίησης.
Για να είναι επιτυχής ο προγραμματισμός, θα πρέπει να ζητηθεί από τους Συλλόγους σχετική αίτηση, η οποία θα πρέπει να υποβληθεί κατά τον μήνα Αύγουστο, ώστε από τον Σεπτέμβριο να ξεκινήσει η εφαρμογή του προγράμματος.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να τονισθεί με αυστηρότητα ότι μη ανταπόκριση στην υπόδειξη του Δήμου – Περιφέρειας ή και μη έγκαιρη ανταπόκριση από τους Συλλόγους, δεν δεσμεύονται οι πιο πάνω φορείς να στηρίξουν υλικά και ηθικά την εκδήλωση.
Τις αιτήσεις για συμμετοχή στον προγραμματισμό θα πρέπει να τις χειρίζεται ειδικό Γραφείο, επιφορτισμένο με τον ετήσιο προγραμματισμό, λαμβάνοντας υπ’ όψη το επίκαιρο της εκδήλωσης.
Για την επιτυχή τέλεση μιας εκδήλωσης μπορούν να συνεργασθούν Σωματεία και Σύλλογοι, που κινούνται στον ίδιο σκοπό. Μια τέτοια συνεργασία θα εξασφάλιζε σε μεγάλο βαθμό τη μεστότητα της εκδήλωσης, θα ήταν λιγότερο δαπανηρή, θα ικανοποιούσε σε μεγάλο βαθμό τους συνδιοργανωτές, θα απάλλασσε Φορείς και κοινό από το δίλημμα της παρουσίας τους στην εκδήλωση, αλλά και θα οδηγούσε στην προσέγγιση για γόνιμη μελλοντική συνεργασία των Φορέων, που εθελοντικά προσφέρουν έργο, το οποίο προάγει τον πολιτισμό.
Συνεργασία μπορεί να επιτευχθεί από τους Συλλόγους εκείνους, οι οποίοι τιμούν σταθμούς ιστορικούς του Ελληνισμού της Ανατολής. Δεν αντιλαμβάνομαι για ποιο λόγο να τιμούν σε διαφορετικές ημερομηνίες τη Γενοκτονία ορισμένοι Σύλλογοι. Και τούτο, γιατί η Γενοκτονία αφορά συλλήβδην τον Ελληνισμό της Ανατολής (Ποντίους, Μικρασιάτες, Θρακιώτες) και συνεπώς κοινός είναι ο πόνος για το ολοκαύτωμα, το οποίο, συνεργεία των Δυνατών της Ευρώπης, υπέστη ο Ελληνισμός της Ανατολής. Θα πρέπει να επανακαθορισθεί μια ημερομηνία της τιμής της μνήμης όλων εκείνων, οι οποίοι έμειναν αλειτούργητοι και άταφοι στις ρεματιές, στα βουνά και στους κάμπους της Ανατολής. Και τέλος, γιατί να μην συσταθεί ενιαίος Φορέας για να τιμηθεί ο Ελληνισμός της Ανατολής; Μήπως ενδεχόμενη άρνηση θα στερούσε κάποιους φιλόδοξους την καρέκλα του Προέδρου; Μια τέτοια άρνηση δεν θα ήταν καθόλου τιμητική. Άλλωστε η ενασχόληση με ένα τέτοιο έργο ανήκει στο χώρο της εκούσιας προσφοράς, απαλλαγμένης από κάθε ταπεινή υστεροβουλία.
Ο υπεύθυνος του καταρτισμού του τελικού προγράμματος των εκδηλώσεων θα πρέπει να μεριμνήσει για την ύπαρξη κάποιων κενών ημερομηνιών για την αντιμετώπιση έκτακτων και με εξαιρετικό ενδιαφέρον εκδηλώσεων.
Εξάλλου με τη συνδιοργάνωση από κοινού κάποιων εκδηλώσεων μπορούν να εξασφαλισθούν αυτές οι κενές ημερομηνίες.
Βέβαια τόσο από την πλευρά του Δήμου, όσο και της Περιφέρειας επιχειρείται κάθε χρόνο ένας τέτοιος προγραμματισμός, ο οποίος, δυστυχώς, δεν εφαρμόζεται επακριβώς. Η ευθύνη βαρύνει όλους τους εμπλεκόμενους.
Είναι λυπηρό να χάσκουν σε ορισμένες εκδηλώσεις τα εδώλια των χώρων. Κάτι τέτοιο μοιραία απογοητεύει τους εθελοντικούς εργάτες – διοργανωτές.
Ας ευχηθούμε ότι κάποτε θα οδηγηθούμε σ’ έναν σοφό προγραμματισμό, αλλά και την πιστή εφαρμογή του.
