ΑΡΘΡΟ
Του Δημήτρη Καρβούνη
Συντονιστή ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Α.Μ.Θ.
Ο Δημοτικός Σύμβουλος του Δήμου Παγγαίου Πριονίδης Χρήστος, στέλεχος της Ν.Δ. Καβάλας, στο Δημοτικό Συμβούλιο της Παρασκευής 15-6-2018 παρακίνησε τους συμπολίτες του σε πράξεις βίας κατά συμπολιτών του, μελών και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ. Επί λέξει: «Είμαστε ένα σκαλοπάτι πριν τον εμφύλιο (…). Να σταμπάρουμε ποια είναι τα μαγαζιά των Αριστερών, να πάμε να τα σπάσουμε (…). Να σταμπάρουμε ποια είναι τα αυτοκίνητα των Αριστερών, να πάμε να τα σπάσουμε (… ). Να δούνε πόσα απίδια έχει ο σάκος». Παρακάμπτω φράσεις για π@@στράκια, κ@λόμαγκες κλπ. Κι όλα αυτά λόγω της αγανάκτησής του για την κατάπτυστη ή προδοτική ή ό,τι άλλο θέλετε συμφωνία Ελλάδας – FYROM. Το κακό δεν είναι ότι ζήλεψε τη δόξα του βουλευτή Μπαρμπαρούση (βέβαια αυτός ήταν ακόμα χειρότερος καθώς κάλεσε σε… πραξικόπημα!). Το κακό είναι ότι κάλεσε σε βία κατά συμπολιτών του. Το χειρότερο είναι ότι ΚΑΝΕΙΣ μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο δεν τον διέκοψε, να του πει τι λες, ηρέμησε, πού βρίσκεσαι…. ΟΛΟΙ άκουγαν ήσυχοι ένα μαινόμενο ταύρο να αγορεύει. Τέλος, το ακόμα χειρότερο είναι πως η Ν.Ε. Καβάλας της Ν.Δ. αντί να καταδικάσει τις δηλώσεις του και να τον διαγράψει τον κάλυψε απολύτως! Μάλιστα ζητά και τα ρέστα και καλεί τους Συριζαίους να ζητήσουν συγγνώμη για την… «εκχώρηση του Μακεδονικού ονόματος, της Μακεδονικής εθνότητας και της Μακεδονικής γλώσσας».
Το ίδιο έκανε και στη Δράμα η Ν.Ε. της Ν.Δ., όταν κάλυψε τις χυδαιότητες και τις απειλές που εκτόξευαν στελέχη της στα social media κατά του Βουλευτή ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Δράμας Καραγιαννίδη Χρήστου.
Φυσικά όταν όλες οι παραπάνω υποθέσεις πήραν, ως όφειλαν, το δρόμο της δικαιοσύνης, γιατί το δημοκρατικό πολίτευμα έχει κανόνες, όλοι ξαφνικά έχασαν τη μαγκιά τους! Όλοι… στο δρόμο του Μπαρμπαρούση. Παρασύρθηκα, ε, είπαμε και μια κουβέντα παραπάνω κλπ κλπ
Όλα μα όλα έχουν αρχή και τέλος ΟΧΙ τη συμφωνία που, όπως είπε ο Ζόραν Ζάεφ, είναι δίκαιη και σοφή, αλλά την κουτοπόνηρη και κοντόφθαλμη πολιτική του Μητσοτάκη, ο οποίος για να μη διασπαστεί το κόμμα του αποφάσισε ότι θα ήταν καλύτερα να διχάσει τον ελληνικό λαό. Του Μητσοτάκη που νομίζει, ο μωρός, ότι θα γίνει Πρωθυπουργός κάνοντας εμπόριο πατριωτισμού και ακολουθώντας εθνικιστικό κατήφορο. Ο κατήφορος αυτός όμως δεν βγάζει σε κανένα ξέφωτο εξουσίας αλλά οδηγεί σε ακρότητες, αφιονισμένα αλαλάζοντα πλήθη και δημοκρατική εκτροπή. Καλύπτοντας τις ακρότητες το μόνο που καταφέρνει είναι να ενισχύει ακόμα περισσότερο τα ακροδεξιά στίφη που ευθέως απειλούν τη Δημοκρατία. Και η Δημοκρατία είναι πολύ πιο σημαντική από τις φιλοδοξίες του μικρού Κ. Μητσοτάκη.
