ΑΡΘΡΟ

Της Τόλης Καραγιαννίδου – Τσολπίδου

Συνταξιούχου τραπεζικής υπαλλήλου πρώην Α.Τ.Ε.

 

Γ. Συνεφάκης, Πανεπιστημιακός Α.Π.Θ.. Διαβάζω: Όλοι σχεδόν οι Σύλλογοι που ασχολούνται με τα κοινά έχουν επιθετικό ή επεξηγηματικό προσδιορισμό το Πολιτιστικός. Αρκετοί μάλιστα εκβιάζοντας ή βιάζοντας από άγνοια την Ελληνική Γλώσσα, προσθέτουν και το Εκπολιτιστικός. Δίκην ιεραποστόλων που εκπολιτίζουν άξεστους άγριους ή υποδεέστερους πολιτιστικά ανθρώπους.

Έναυσμα λοιπόν για να ασχοληθώ με Συλλόγους που υπάρχουν πολλοί σ’ όλη την Ελλάδα, καθώς και στην πόλη μας με οργάνωση και δράση της κοινωνίας μας.

Σύλλογος είναι μια οργανωμένη ομάδα ανθρώπων που αποβλέπει στην πραγματοποίηση κοινών στόχων, έχοντας και καταστατικό, καθ’ όλα νόμιμα, με τουλάχιστον 20 άτομα που αποβλέπουν σε σκοπό μη κερδοσκοπικό. Ας αριθμήσουμε μερικούς Συλλόγους: Πολιτικοί, επαγγελματικοί, αθλητικοί, επιστημονικοί, καλλιτεχνικοί, μορφωτικοί, ψυχαγωγικοί, κοινωνικοί, φιλανθρωπικοί, παραδοσιακοί. Έχουν δράσεις που εκφράζουν τη βούληση του Συλλόγου με αποφάσεις που λαμβάνει η Γ. Συνέλευση των μελών, η οποία εκλέγει και τα μέλη της Διοίκησης. Η ανάπτυξη των Συλλόγων έγκειται στην διακριτική ευχέρεια όλων των μελών. Θα πω για τους Παραδοσιακούς.

Παράδοση είναι ότι αναπτύσσεται ιστορικά, μεταδίδεται και μεταβιβάζεται (στο πλαίσιο μιας ομάδας της κοινωνίας) σχεδόν αναλλοίωτα από την μια γενιά στην άλλη, σε σχέση με συμπεριφορές, αντιλήψεις, ιδέες, έθιμα, δραστηριότητες πρακτικές ή τεχνικές με ανάδειξη αξιών. Δηλαδή συνείδηση ύπαρξης του παρελθόντος μέσα στο παρόν.

Παράδοση όταν δεν έχει ένας λαός είναι σαν τον άνθρωπο που έχασε τη μνήμη του, δέντρο χωρίς ρίζες. Το Σήμερα τρέφεται από τα Περασμένα και τα Μελλούμενα από το Σήμερα. Από την παράδοση αντλούμε τους χυμούς του πολιτισμού κι έτσι έχουμε Εθνική Υπόσταση. Άρα διάσωση και διάδοση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς στους νέους, με εκδηλώσεις, ώστε να μείνει ζωντανή η γλώσσα Λαϊκών και Δημοτικών χορών με μήνυμα ότι κάτι μένει σταθερό μέσα στις κοσμογονικές αλλαγές, μια ομορφιά διαχρονική. Έτσι διαμορφώνουμε έναν διαφορετικό τρόπο ζωής που θα μας βοηθά ν’ αντιστεκόμαστε και να επιλέγουμε σωστά ότι μας προσφέρει η σημερινή κοινωνία.

Βέβαια υπάρχουν πολλοί Σύλλογοι με τον ίδιο σκοπό, αλλά με διαφορετικές επωνυμίες και διαφορετικούς Προέδρους…

Χρειάζεται συνεργασία μέσα στον Σύλλογο, αγάπη και όχι εχθρότητα, όχι φιλοδοξίες, όχι προβολή του εγώ, ομαδικό έργο για να πάει ένας Σύλλογος μπροστά.