ΑΡΘΡΟ
Της Τόλης Καραγιαννίδου – Τσολπίδου
Συνταξιούχου τραπεζικής υπαλλήλου πρώην Α.Τ.Ε.
- Μετά την Μεταπολίτευση Δραμινοί πολίτες που αγαπούσαν την 7η Τέχνη δειλά ξεκίνησαν προβολές ταινιών πρώτα στον κινηματογράφο Ολύμπιο και χωρίς θέρμανση κάθε Τρίτη στις 21.30 με εισιτήριο 40 δρχ. Έτσι ίδρυσαν την Κινηματογραφική Λέσχη και για περισσότερη εξοικονόμηση χρημάτων προπωλούσαν εισιτήρια με 50 δρχ.
27-10-1976. Αρχή προβολών. Άτομα 129. Έπειτα οι προβολές γινόταν στον κινηματογράφο Απόλλων και γέμιζε η αίθουσα. Ήταν ένα κοσμικό γεγονός. Οι ταινίες ξεσήκωναν μεγάλη πολιτική συζήτηση. Και βέβαια κατέφθανε η Αστυνομία.
Δυστυχώς ήρθε η πτώση της Λέσχης λόγω οικονομικών, αλλά έπαιξε ρόλο στη δημιουργία για την εξέλιξη του Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους που άρχισε από το 1977 και παιζόταν στον κινηματογράφο Αστέρια και αργότερα στο Ολύμπιο. Οι προβολές κρατούσαν μέχρι την 1 η ώρα και παρακολουθούσαν και άτομα της Ασφάλειας για ευνόητος λόγους…
Από το 1985 το Φεστιβάλ περιήλθε στα «χέρια» του Δήμου.
Ιδρύθηκε, λοιπόν, από λίγα άτομα, αλλά πολλά υποσχόμενα με πρωινές προβολές –Κυριακή- και αγκαλιάστηκε από τους Δραμινούς.
Αναφέρω μερικά μόνο ονόματα πρωτοστατών που πολλοί εξ αυτών σήμερα δεν είναι μαζί μας, αλλά κάθε Σεπτέμβριο τους θυμόμαστε και αξίζει να τους αναφέρουμε και να τους τιμούμε που ξεκίνησαν από την Λέσχη και δημιούργησαν το Φεστιβάλ.
Θωμάς Γεωργόπουλος, Αλέξης Δερμεντζόγλου, Κουτσούρης Ιορδάνης, Χρύσανθος Χρυσανθόπουλος, Τσολπίδης Βασίλειος, Καραγιώργης Τάσος κ.α. που ο καθένας από το πόστο του προσέφερε εθελοντικά για το καλύτερο αποτέλεσμα με πενιχρά μέσα, αλλά με κόπο και πολλές ώρες δουλειάς. Δυστυχώς δεν υπάρχουν αρχεία των πρώτων χρόνων των θεσμών αυτών. Όμως οι παλιοί Δραμινοί τους θυμούνται, ενώ τους αναφέρουν και οι τοπικές μας εφημερίδες της εποχής εκείνης. Οι άνθρωποι αυτοί πήγαν κόντρα στο κατεστημένο της εποχής, τότε που υπήρχαν πολλές πιέσεις.
Η Λέσχη και το Φεστιβάλ δεν ήταν μόνο Ιστορία, αλλά πνευματική ανάπτυξη, γνώση, παιδεία και νυχτερινή έξοδος και αντάμωμα φίλων.
Έτσι το Φεστιβάλ έγινε θεσμός με αξία, προοπτική και συνεχίζεται ως ένδειξη πολιτισμού στην πόλη μας.