ΑΡΘΡΟ
Της Χαράς Κεφαλίδου
Βουλευτού Δημοκρατικής Συμπαράταξης Ν. Δράμας
Ο καταιγισμός τίτλων στα Μ.Μ.Ε. για θέματα Παιδείας δημιούργησε μεγάλες προσδοκίες. Από τη νέα Κυβέρνηση, που επαίρεται ότι έχει ένα εμβληματικό εθνικό πρόγραμμα για την Παιδεία, περιμέναμε περισσότερα. Περιμέναμε, με το ξεκίνημα της νέας βουλευτικής περιόδου, το άνοιγμα ενός σοβαρού διαλόγου για την εκπαίδευσή μας.
Οι αποσπασματικές ρυθμίσεις που έφερε το Υπουργείο Παιδείας στον Νόμο πλέον «Επενδύω στην Ελλάδα και άλλες διατάξεις» πασπαλισμένες με χρυσόσκονη διαφήμισης, ήταν τελικά κατώτερες των περιστάσεων και προσδοκιών της κοινωνίας.
Πού πήγε το συγκροτημένο σχέδιο; Πού είναι οι άξονες, η ώθηση που χρειάζεται η εκπαίδευση για «ένα άλμα προς τα εμπρός»;
Η διόρθωση χρόνιων στρεβλώσεων, δεν γίνεται με πρόχειρα «μπαλώματα» που θα οδηγήσουν την αρμόδια Υπουργό (αν θεωρήσουμε ειλικρινή την πρόθεσή της για εθνικό διάλογο) να φέρει νομοσχέδια ξεψηφίσματος σε λίγους μήνες.
Στον νέο Νόμο με τον βαρύ κι ασήκωτο τίτλο «Επενδύω στην Ελλάδα», βρήκαμε διατάξεις για την Παιδεία, χαμένες σε πλήθος ετερόκλητων θεμάτων χωρίς σχέδιο, χωρίς εθνικό διάλογο.
Για παράδειγμα: η δυνατότητα στους παλιούς αποφοίτους, να επιλέξουν τη συμμετοχή τους στις φετινές Πανελλαδικές, είτε με το παλιό είτε με το νέο σύστημα, που τόσο διαφημίστηκε στα Μ.Μ.Ε., είναι πρόχειρη και προβληματική. Το ποσοστό επιτυχίας όσων επιλέξουν το παλιό σύστημα, θα αποφασίζεται από το Υπουργείο κατόπιν εορτής. Ουσιαστικά, η Κυβέρνηση νομοθέτησε την παγίδευση των αποφοίτων – υποψήφιων, καλώντας τους να επιλέξουν «στα τυφλά» για ένα άγνωστο ποσοστό θέσεων που θα μάθουν όταν θα είναι αργά.
Αυτό που υπερηφανεύεται η Υπουργός Παιδείας ως επίτευγμα, είναι ο λογαριασμός της ανικανότητας της Πολιτείας, τον οποίο στέλνει να πληρώσουν νέα παιδιά, στην πρώτη κρίσιμη αναμέτρηση με τον εαυτό τους, την προσπάθεια δώδεκα χρόνων εκπαίδευσης και το μέλλον τους.
Στα Πειραματικά και Πρότυπα Σχολεία («σημαία» της νέας Κυβέρνησης για ανάδειξη της αριστείας) το Υπουργείο ξεκίνησε με διατάξεις τριτεύουσας σημασίας, την ίδια ώρα που παραιτείτο σύσσωμη η Επιστημονική Επιτροπή τους. Περιμέναμε περισσότερη σοβαρότητα από μια κυβέρνηση που «η Παιδεία είναι προτεραιότητα».
Την ώρα που οι μισοί απόφοιτοι Λυκείου εμφανίζονται λειτουργικά αναλφάβητοι (έρευνα Ανεξάρτητης Αρχής Διασφάλισης Ποιότητας για την Α’ βάθμια και Β’ βάθμια Εκπαίδευση), το Υπουργείο Παιδείας συμπυκνώνει την αριστεία στο κράτημα της σημαίας στις παρελάσεις.
Στη χώρα που ο πληθωρισμός τυπικών προσόντων και Μεταπτυχιακών, έχει χτυπήσει κόκκινο, οι επιχειρήσεις δεν βρίσκουν εξειδικευμένα στελέχη και το εκπαιδευτικό σύστημα -ακόμη και στην καλύτερη εκδοχή του- εμφανίζεται παντελώς ακατάλληλο. Στη χώρα που τα Μεταπτυχιακά Προγράμματα είναι παραπάνω από ακριβά για το βαλάντιο του μέσου Έλληνα και ακριβότερα από άλλων ευρωπαϊκών χωρών, όπως π.χ. η Ολλανδία, η Υπουργός Παιδείας «απελευθερώνει τα Μεταπτυχιακά προγράμματα» και περιορίζεται στη ρύθμιση των οικονομικών απαιτήσεων των διδασκόντων (εύλογες σε έναν βαθμό).
Στο όνομα της ταχύτητας και του άγχους της νέας Υπουργού, να πιάσει τους στόχους και τους ρυθμούς που έχει θέσει ο Πρωθυπουργός, γίνονται λάθη. Λάθη που δεν ξεχνιούνται. Κάθε αστοχία, μπορεί σήμερα να μην φέρνει την καταστροφή, αθροίζεται όμως στον τελικό λογαριασμό, ο οποίος στους ταχείς πολιτικούς χρόνους που ζούμε δεν αργεί.
Βρισκόμαστε ακόμη στην αρχή. Οι συναινέσεις επιτυγχάνονται με διάλογο. Ο ουσιαστικός διάλογος όμως προϋποθέτει συζήτηση και ανταλλαγή απόψεων. Προϋποθέτει και η νέα ηγεσία να μπορεί και να θέλει «να σκεφτεί πάνω και πέρα από κόμματα». Πόσο έτοιμη είναι; Τα πρώτα δείγματα νομοθέτησης που ο πολιτικός κόσμος μαθαίνει από τους πηχυαίους τίτλους των Μ.Μ.Ε., θυμίζουν Ίψεν: «Το μεγάλο μυστικό της εξουσίας είναι να μη θέλεις ποτέ να κάνεις περισσότερα από όσα μπορείς να πετύχεις».
*Το άρθρο της κ. Κεφαλίδου δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» την Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2019
