Άρθρο

Της Χαράς Κεφαλίδου

Βουλευτή Ν. Δράμας

Τομεάρχη Παιδείας του Κινήματος Αλλαγής

 

 

Στις δημοκρατίες, οι πολίτες και τα κόμματα που τους αντιπροσωπεύουν έχουν έναν κοινό παρονομαστή. Τη συμφωνία σε ένα σύνολο αρχών, με διαδικασίες και δικαιώματα που τους επιτρέπουν να διαφωνούν, παρέχοντάς τους ταυτόχρονα τα μέσα να καταλήξουν σε συμφωνία. Έστω κι όταν αυτή, συχνά συμπυκνώνεται στη συμφωνία ότι διαφωνούν.

Στις δημοκρατίες, οι διαφορετικές απόψεις είναι για να ακούγονται ακόμα, και κυρίως, όταν φέρνουν συγκρούσεις. Δουλειά του κοινοβουλευτισμού είναι ο εκπολιτισμός αυτών των συγκρούσεων, όχι η καταστολή τους.

Αυτός ο εκπολιτισμός είναι η συζήτηση, η διαφωνία, η διαπραγμάτευση. Τελικά είναι η λύση, υπακούοντας στην κοινή δέσμευση όλων, της τήρησης της αρχής της πλειοψηφίας.

Έχουμε κατακτήσει με πολλούς αγώνες και θυσίες το προνόμιο να ζούμε τα τελευταία 40 χρόνια σε μια δημοκρατική Ελλάδα που μπορούμε να μιλάμε άφοβα και ανοιχτά. Που μπορούμε να είμαστε και να παραμένουμε διακριτά διαφορετικοί. Είναι ένας αγώνας διαρκής, επίμονος, επίπονος και για όλους όσοι πιστεύουμε στη δημοκρατία, απαράμιλλα γοητευτικός.

Οι «κρίσιμοι αρμοί της εξουσίας» που ονειρεύεται για τη δεύτερη φορά αριστερά ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κ. Τσίπρας και έκανε «σημαία» του στην πρόσφατη συνδιάσκεψη, είναι σήμα κινδύνου για τη δημοκρατία.

Με κάτι τέτοιες δηλώσεις υπενθυμίζει σε όσους βιάστηκαν να συγχωρήσουν την πρώτη φορά αριστερά και την περιπέτεια στην οποία έβαλε τη χώρα, ποιος είναι και τι οραματίζεται για την Ελλάδα.

Πόση σχέση έχουν οι συριζαικές επιδιώξεις με τις βασικές αρχές της σοσιαλδημοκρατίας;

Ποιος έμεινε να πιστέψει την ξαφνική μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ σε κάποιο σοβαρό δημοκρατικό κόμμα, μετά την τελευταία εμφάνιση του αρχηγού του στο ΤΑΕ ΚΒΟΝΤΟ, αβασάνιστα χωρίς ίχνος σεβασμού των αξιών και των θεσμών της σύγχρονης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας;

Ποιος δεν κατάλαβε τις απεγνωσμένες προσπάθειές του να ξεφύγει από μια πορεία φθοράς και απαξίωσης;

Τους διάσημους πλέον «αρμούς της εξουσίας» που ο ΣΥΡΙΖΑ ονειρεύεται να σφραγίσει, εμείς στο Κίνημα Αλλαγής τους θέλουμε υπαρκτούς και δυνατούς. Τους θέλουμε ισχυρούς και όχι απισχνασμένους. Για εμάς αποτελούν τα απαραίτητα θεσμικά αντίβαρα που αποθαρρύνουν τους επίδοξους «βιαστές» της δημοκρατίας.

Στη μακριά πορεία μας έχουμε μάθει να μπορούμε όλοι να μιλάμε και οι απόψεις μας να συντίθενται μέσα από τις αντιθέσεις μας. Προφανώς, καθώς δεν είμαστε ούτε Βρετανοί, ούτε Σκανδιναβοί, θα φωνάζουμε, θα αντιδικούμε, περισσότερο και εντονότερα από όσο χρειάζεται. Σε καμιά περίπτωση όμως, δεν θα φιμώνονται φωνές και δεν θα επιτρέψουμε να αλωθεί η δημοκρατία.

Όσοι διατηρούμε επαφή με την πραγματικότητα και συναίσθηση της κρισιμότητας της εποχής, αυτές τις ώρες ξεχωρίζουμε τα επείγοντα και τα σημαντικά, από τα λιγότερο σημαντικά. Ο δικός μας ιστορικός ρόλος είναι με εφόδια την εμπειρία, το παρελθόν σε θέσεις ευθύνης που τιμήσαμε, με όλα τα λάθη και τα σωστά, να προσφέρουμε εναλλακτικές προτάσεις για όλα τα μείζονα ζητήματα: τις μεταναστευτικές ροές – προσφυγικό, τα ελληνοτουρκικά, τα κόκκινα δάνεια, την ασφάλεια, την κοινωνική συνοχή.

Το Κίνημα Αλλαγής δεν υπηρετεί μια «παντομίμα» δημοκρατίας. Υπάρχει και παλεύει για τα πραγματικά προβλήματα των πολιτών από όποια θέση αποφασίζει το εκλογικό σώμα, αναδεικνύοντάς τα ώστε να φτάνουν στην κορυφή της πολιτικής πυραμίδας.

Αυτή η δημοκρατία για την οποία το ιστορικό Πα.Σο.Κ. και το Κίνημα Αλλαγής -οι χιλιάδες προοδευτικοί πολίτες, έχουν δώσει ψυχή και αγώνες, χρειάζεται τα κόμματα που εκπροσωπούν το δημοκρατικό τόξο όλα παρόντα, διακριτά, ξεχωριστά και δυνατά.

Αυτή η δημοκρατία δεν θα αφήσει χώρο σε φωνές κουκουλοφόρες ή ασκεπείς, χωρίς ονοματεπώνυμο και ευθύνη, που έχουν βαλθεί τελευταία να διαμελίσουν με τα λόγια τα ιμάτια του χώρου της σοσιαλδημοκρατίας, του προοδευτικού κέντρου και της κεντροαριστεράς, αδιαφορώντας για τον τόπο, τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει και το μέλλον του.

 

*Το άρθρο της κ. Κεφαλίδου δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα liberal.gr