ΑΡΘΡΟ

Του Captain Νικόλαου Κ. Μεταξά

ATPL

AIRLINE PILOT

B737NG AIRBUS 320

(συνέχεια από το προηγούμενο)

 

Από την κοινωνική θέση

 

Η Εκκλησία, σε ρόλο «πορτιέρη», επιβάλλει face control στους ναούς. Οι εποχές έχουν αλλάξει, οι ανόητοι αφορισμοί είναι ξεπερασμένοι και το ποίμνιο της Εκκλησίας έχει και φωνή και άποψη ότι δεν επιτρέπει και δεν περιμένει από την Ιερά Σύνοδο και τους Μητροπολίτες να πολιτεύονται ως γραφικοί κομματάρχες.

Συγχρόνως, με το να μην παραστούν ο Πρόεδρος και τα μέλη της ΔΙΣ στο γεύμα που παρέθεσει την Κυριακή της Ορθοδοξίας η Κατερίνα Σακελλαροπούλου, εκφράζουν και την αντίδρασή τους για τη στάση που είχε η ΠτΔ επειδή το ίδιο βράδυ της ψήφισης του νομοσχεδίου βρέθηκε ομοτράπεζη ομόφυλων ζευγαριών.

Ουσιαστικά, σύμφωνα με το σκεπτικό της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, αυτοί έχουν το δικαίωμα της ελεύθερης άποψης αλλά όχι η Κατερίνα Σακελλαροπούλου, η οποία απάντησε με μια ανακοίνωση, σημειώνοντας: «Ο πρόεδρος και τα μέλη της ΔΙΣ είναι πάντα ευπρόσδεκτοι στο Προεδρικό Μέγαρο, παράλληλα όμως είναι σεβαστή και η απόφασή τους ως προς το αν θα αποδεχθούν την πρόσκληση».

Είναι ξεκάθαρο ότι οι σύγχρονοι σταυροφόροι παλεύουν να βρουν μια θέση στα πρωτοσέλιδα των μέσων ενημέρωσης, εκτοξεύοντας κορόνες του τύπου, ουδείς υπάρχει ιερέας ομοφυλόφιλος μέσα στην εκκλησία, «η χριστιανική παραδοσιακή οικογένεια αποτελείται από πατέρα, μητέρα και παιδιά» και η αγάπη του Χριστού και η συγχωρετικότητά του ως παρακαταθήκη και παράδειγμα πάει περίπατο. Εκείνη την εποχή που κήρυττε ο Κύριος μας, κάθε αρρώστια την θεωρούσαν ως ανωμαλία και τιμωρία ένεκα των αμαρτιών τους και ήταν εκδιωκόμενοι από τις πόλεις τους και ζούσαν σε σπηλιές και σε ερήμους. Και όμως ο Κύριος μας τους αγκάλιασε, τους θεράπευε, τους συγχώρεσε, ενάντια σε όλους τους υποκριτές Πολιτειακούς και Θρησκευτικούς των χρόνων εκείνων.

Σπάζοντας τον ειρμό των σκέψεών μου, θυμάμαι ένα τωρινό τοπικό πολιτικό άνδρα ο οποίος πολλάκις μου έλεγε, αλλά μάλλον θα το ξέχασε πια, τι σημαίνει να φοράς παντελόνια και προσφάτως ότι «εμείς Καπετάνιε φοράμε και στολή και παντελόνια και έχουμε ανδρισμό και τιμή».

Γράφοντας αυτό το κείμενο, πολλάκις μου ερχόταν στο μυαλό πόσοι σωματικά άρρενες που φοράνε παντελόνια έχουν την ύψιστη ψυχική που…ά;

Οι εποχές έχουν αλλάξει, οι ανόητοι αφορισμοί είναι ξεπερασμένοι και το ποίμνιο δεν περιμένει από την Ιερά Σύνοδο και τους Μητροπολίτες να πολιτεύονται ως γραφικοί κομματάρχες.

Διαφορετικά, το μόνο βέβαιο είναι ότι αν συνεχίσει σ’ αυτόν τον ολισθηρό και δογματικό κατήφορο, η Εκκλησία, αντί να στείλει ένα ηχηρό μήνυμα στα πολιτικά πρόσωπα, θα οδηγείται συνεχώς σ’ όλο και μικρότερους ναούς που τελικά θα τους επισκέπτονται, κάθε φορά, όλο και λιγότεροι, όλο και λιγότεροι, έπειτα αυτά που κατηγορεί σήμερα είναι τα δικά της μορφωμένα και εκκλησιαστικά καλλιεργημένα παιδιά της, και θα πρέπει να λυπάται τα μάλα μιας και η κατήχησή της δεν έπιασε τόπο.

Έπειτα ποιος το περίμενε από τα δικά τους παιδιά, μιας και αυτά τα καμώματα, είναι ζητούμενα των αριστερών και των άθεων αναρχικών και εκεί εάν συνέβαινε επί των ήμερων διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ θα γινόταν της κακομοίρας το κάγκελο, έχοντας ως ασπίδα για λαοσυνάξεις την αθεΐα τους, ενώ τώρα που τα δικά τους παιδιά με συνδρομή την ψήφο της εκκλησίας τους φέρονται με αχαριστία. Άραγε έχει κάποιος από τον Αρχιεπίσκοπο μέχρι τον τελευταίο ρασοφόρο να βγει και να το πει ξεκάθαρα;

Ο έλεγχος είναι χρέος του κάθε Χριστιανού. Ο ίδιος ο Χριστός ήλεγχε συχνά τους Φαρισαίους και Γραμματείς, για την υποκρισία τους. Αλλά είχε αναγνωρίσει και τον έλεγχο ρητά, όταν ρώτησε «τίς ελέγχει με περί αμαρτίας;».

Και ο Απόστολος Παύλος στις επιστολές του, όχι μόνο προτρέπει τους Χριστιανούς των πρώτων εκκλησιών προς το αγαθό, αλλά και ελέγχει τις πτώσεις τους. Ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος θανατώθηκε από τον Ηρώδη επειδή τόλμησε να ελέγξει την άνομη σχέση του. Για το θάνατο του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού διαβάζουμε, από το συναξάρι του Μακαριστού π. Αυγουστίνου Καντιώτη, «και λοιπόν μην υποφέροντας πλέον να βλέπουν και να ακούουν τον Άγιον ελέγχοντα αυτούς, επήγαν εις τον Κουρτ Πασάν και του έδωσαν πουγγία πολλά διά να τον βγάλη από την ζωήν».

Δύσκολο πράγμα λοιπόν ο έλεγχος! Μπορεί να κοστίσει και την ίδια τη ζωή μας. Όμως είναι ελλιπής ο αγώνας μας, εάν δεν εξασκούμε τον έλεγχο. Είναι έκφρασης της αγάπης προς τον πλησίον, επειδή φανερώνει ειλικρινές ενδιαφέρον για τη σωτηρία του. Καταπολεμά την ανθρωπαρέσκεια και την υποκρισία, οι οποίες συχνά θέλουν να μας απομακρύνουν από τον έλεγχο ώστε να αποφύγουμε την αντιπαράθεση με τον άλλο.

Τότε ο διάβολος κερδίζει διπλά, διότι αφενός εμάς μας απομακρύνει από το καθήκον μας, αφετέρου τον πλησίον τον ασφαλίζει σε μία αμαρτωλή κατάσταση της οποίας δεν έχει επίγνωση.

Η αληθινή Χριστιανική ζωή είναι από μόνη της έλεγχος για τους ανθρώπους που ζουν στην αμαρτία. Μπορεί από τη ζωή μας κοντά στο Χριστό, να καρποφορήσουμε όχι μόνο τη δική μας σωτηρία, αλλά και τον επηρεασμό των άλλων προς μετάνοια, τη νουθεσία του πλησίον προς την αγιότητα .

Εγώ δεν θα μπω σε παιχνίδια τόσο νομικίστικα ή θρησκειολογικά που σε κάνουν να χάνεσαι μέσα από ερμηνείες κατά το δοκούν και σε πολλές παρερμηνείες και πάλι κατά το δοκούν, τα πράγματα είναι απλά από κάθε μεριά και όπως και αν τα δεις και τα διαβάσεις σε παιχνίδια ισότητας ή σε παιχνίδια του γάμου ή σε παιχνίδια του κάθε πονηρούλη ένθεν και ένθεν πλευρών, αλλά απλά μιας και μας έφαγε η πολύ επιστημοσύνη και η πολύ πάρλα επί παντός επιστητού, ότι όλοι είμαστε άνθρωποι Θεού και πάνω από όλα ίσοι στη ζωή και στον θάνατο.

Το μόνο παρά φύσιν έργο που ζούμε καθημερινά είναι η εξαθλίωση του γένους μας, η απώλεια κάθε παράδοσης και κάθε στοιχείου ηθικότητας που μας κληροδοτήσαν οι πρόγονοι μας, οι οποίοι είχαν φόβο πραγματικά Θεού, ομόφυλοι, ετερόφυλοι, γέροι, νέοι, όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε καμαρωτά και περήφανα και βρίσκουμε με πολύ μεγάλη ευκολία λόγους να διχαστούμε για να μη βλέπουμε τη συνολική κατάντια μας.

Δεν με πειράζουν, δεν με ενοχλούν οι άνθρωποι αυτοί, έχουν κάθε δικαίωμα να κάνουν αυτό που επιθυμούν αφής στιγμής δεν πειράζουν ουδένα, απλά, σταράτα και καθαρά.

Καλή μετάνοια και καλή Ανάσταση σε όλους σας.