- «Όλοι στην Απεργία στις 10 Ιούνη 10:30 π.μ. στην κεντρική πλατεία»
- «Να μην περάσει το αντεργατικό έκτρωμα!»
- «Κάτω τα χέρια από το 8ωρο! Δούλοι τον 21ο αιώνα δε θα γίνουμε!»
Σε ανακοίνωση του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων & Εμποροϋπαλλήλων Ν. Δράμας αναφέρονται τα εξής:
Η Κυβέρνηση της Ν.Δ. δημοσιοποίησε το αντεργατικό τερατούργημα, ικανοποιώντας και τα πιο τρελά όνειρα των μεγαλοεπιχειρηματιών. Το αντεργατικό νομοσχέδιο δίνει νέα όπλα στην εργοδοσία και το κράτος για την ολομέτωπη επίθεση στη ζωή και στα δικαιώματά μας. Αφορά όλους τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, πλήρης ή μερικής απασχόλησης.
Αξιοποιώντας τις κατευθύνσεις της Ε.Ε. και τα αντεργατικά μέτρα που διατήρησαν και επέκτειναν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, η σημερινή Κυβέρνηση ετοιμάζεται να νομοθετήσει κυριολεκτικά τις «ανατροπές του αιώνα» στα εργασιακά δικαιώματα και τη συνδικαλιστική δράση.
Κλιμακώνουμε τους αγώνες μας! Οι απεργίες του Νοέμβρη και της 6ης Μάη απέναντι στο αντεργατικό έκτρωμα όταν η ηγεσία της ΓΣΕΕ τις χαρακτήριζε γελοίες, οι μεγάλες κινητοποιήσεις εν μέσω πανδημίας για την προστασία της υγείας, η κατά μέτωπο σύγκρουση με τους επιχειρηματικούς ομίλους και το πολιτικό προσωπικό τους, είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να αποτρέψει σχεδιασμούς, να φέρει νίκες, είναι ο δρόμος της ελπίδας! Οι εργαζόμενοι και τα σωματεία τους, να προσπεράσουν την ηγεσία της ΓΣΕΕ που βρίσκεται σε διατεταγμένη υπηρεσία στη διάθεση της κυβέρνησης και των εργοδοτικών ενώσεων, που βλέπει θετικά σημεία στο νομοσχέδιο. Όλους αυτούς τους μήνες έχει δώσει τον καλύτερο εαυτό της για να στηρίξει τα κυβερνητικά μέτρα, για να περάσει το αντεργατικό νομοσχέδιο σε συνθήκες νηνεμίας!
Να μην επιτρέψουμε τη ραγδαία επιδείνωση της ζωής μας!
Να μη μείνει εργαζόμενος ανενημέρωτος για το περιεχόμενο του αντεργατικού εκτρώματος! Όσα ψέματα κι αν χρησιμοποιούν η κυβέρνηση και οι εργοδοτικές ενώσεις, όσο φτιασίδωμα προσπαθεί να του ρίξει η ηγεσία της ΓΣΕΕ, το νομοθετικό έκτρωμα ΔΕΝ ΔΙΟΡΘΩΝΕΤΑΙ!
Πιο συγκεκριμένα:
-Καταργείται το 8ωρο και θεσμοθετείται η 10ωρη και μέχρι 13ωρη ημερήσια εργασία, χωρίς πρόσθετη αμοιβή. Διαλύεται ο σταθερός ημερήσιος χρόνος δουλειάς. Ο εργαζόμενος καλείται να είναι διαθέσιμος όποτε και όσο απαιτεί ο εργοδότης. Αυξάνεται ο απλήρωτος χρόνος εργασίας προς όφελος της κερδοφορίας των εργοδοτών, με σκοπό την ένταση του βαθμού εκμετάλλευσης. Η λεγόμενη «διευθέτηση» του εργάσιμου χρόνου, η οποία θα γίνετε με ατομικές συμβάσεις εργασίας και κάτω από την απειλή της απόλυσης, οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, διαλύουν τις ζωές των εργαζομένων. Αυτές οι πολιτικές δεν είναι καινούργιες, είναι στρατηγική επιλογή του ΣΕΒ, της Ε.Ε. Υπηρετήθηκαν πιστά από όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις, με την θέσπιση της 12ωρης εργασίας στους νοσοκομειακούς γιατρούς, με τις ελαστικές σχέσεις εργασίας να τσακίζουν κόκκαλα, στο εμπόριο, στους εκπαιδευτικούς, στους ΟΤΑ με τους χιλιάδες αναπληρωτές και συμβασιούχους.
-Γενικεύεται η εργασία τις Κυριακές, εντάσσοντας περισσότερους κλάδους που θα δουλεύουν Κυριακές. Εξαφανίζεται στην πράξη η μοναδική μέρα ξεκούρασης κάθε εργατικής – λαϊκής οικογένειας. Παίρνοντας την σκυτάλη από την προηγούμενη κυβέρνηση, που νομιμοποίησε τη δουλειά 32 Κυριακές το χρόνο στο εμπόριο, η σημερινή δίνει παραπέρα χτύπημα.
-Αυξάνεται το ανώτατο όριο των υπερωριών στις 150 ώρες το χρόνο (από 96 στην βιομηχανία και 120 συνολικά) και μειώνεται η αποζημίωση τους (από 60% στο 40%) δίνεται επιπλέον κίνητρο στις επιχειρήσεις, αντί για νέες θέσεις εργασίας, να ξεζουμίζουν με υπερεκμετάλλευση τους εργαζόμενους, την ώρα που η ανεργία αυξάνεται συνεχώς.
-Καθιερώνεται και γενικεύεται η τηλεργασία. Αυξάνεται στο έπακρο η εντατικοποίηση της εργασίας και γίνονται δυσδιάκριτα τα όρια μεταξύ του εργάσιμου και μη εργάσιμου χρόνου. Την πρώτη γεύση πήρανε οι εκπαιδευτικοί στην διάρκεια της καραντίνας.
-Απελευθερώνονται στην πράξη οι απολύσεις των εργαζομένων. Ακόμα και σε περίπτωση που μια απόλυση κριθεί δικαστικά παράνομη, μπορεί ο εργοδότης να απολύσει τον εργαζόμενο με μια μικρή πρόσθετη αποζημίωση.
-Καταργείται το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας. Υποβαθμίζονται οι όποιοι ελεγκτικοί μηχανισμοί υπήρχαν σε δήθεν «ανεξάρτητες αρχές» αφήνοντας την εργοδοσία να σμπαραλιάζει ελεύθερη τα πάντα.
-Βάζει περαιτέρω εμπόδια στη συνδικαλιστική δράση.
Διατηρείται η υποχρεωτική συμμετοχή του 50%+1 των εγγεγραμμένων μελών (ν. Αχτσιόγλου) για λήψη απόφασης για απεργία και γίνεται υποχρεωτική η παροχή δυνατότητας ηλεκτρονικής ψήφου στις Γενικές Συνελεύσεις και τις εκλογές των σωματείων. Επιπλέον η δράση των συνδικάτων μπαίνει ακόμα περισσότερο υπό τον ασφυκτικό έλεγχο του κράτους, με το «φακέλωμα» των σωματείων στο Γενικό Μητρώο Συνδικαλιστικών Οργανώσεων Εργαζομένων, όπου θα είναι και προϋπόθεση για να μπορούν τα συνδικάτα να διαπραγματεύονται και να υπογράφουν ΣΣΕ, όπως και να προκηρύσσουν απεργίες. Αυτό επιδίωξαν με το να επιβάλλουν την ηλεκτρονική ψηφοφορία για τα υπηρεσιακά συμβούλια σε μια σειρά χώρους του δημοσίου και απορρίφθηκε μαζικά από τους εργαζόμενους.
Ουσιαστικά επιδιώκουν να κυριαρχήσει «σιγή νεκροταφείου» σε κάθε κλάδο, να καταστήσουν «παράνομη» κάθε συλλογική διαδικασία. Απαγορεύεται στην πράξη η απεργία σε μια σειρά χώρους (υγεία, ενέργεια, ΟΤΑ κλπ). Προβλέπεται σε ημέρα απεργίας να διασφαλίζεται τουλάχιστον το 1/3 των παρεχόμενων υπηρεσιών, μετατρέποντας την απεργία σε «συμβολική πράξη». Απαγορεύεται η περιφρούρηση της απεργίας, η οποία μετατρέπεται σε ποινικό αδίκημα.
ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ ΤΕΡΑΤΟΥΡΓΗΜΑ!
Να αποσυρθεί άμεσα το αντεργατικό έκτρωμα που θέλει να φέρει η κυβέρνηση στη βουλή. Να καταργηθεί όλη η αντεργατική νομοθεσία και διατάξεις της διευθέτησης του χρόνου εργασίας και των ελαστικών εργασιακών σχέσεων.
Οι δυνατότητες της εποχής μας, η επιστημονική γνώση, η ανάπτυξη της τεχνολογίας και της παραγωγής, μπορούν να εξασφαλίσουν για το λαό καλύτερες συνθήκες εργασίας, λιγότερες ώρες δουλειάς, αυξήσεις στους μισθούς και καλύτερους όρους ζωής. Όλα όμως θυσιάζονται στο όνομα της «ανάπτυξης», της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων.
Τώρα είναι ανάγκη να διεκδικήσουμε:
-Σταθερό ημερήσιο χρόνο δουλειάς, με μείωση του εργάσιμου χρόνου.
-Ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις χωρίς καμία εμπλοκή του κράτους.
-Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας με αυξήσεις στους μισθούς και κατοχύρωση δικαιωμάτων.
-Προστασία της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων, με ευθύνη του κράτους και των εργοδοτών.
-Την κατοχύρωση της ελεύθερης και ανεμπόδιστης δράσης των συνδικάτων, κόντρα συνολικά στην κρατική, εργοδοτική παρέμβαση και καταστολή.
