ΑΡΘΡΟ
Του Γ.Κ. Χατζόπουλου
τ. Λυκειάρχη
«Κλείσε στην ψυχή σου την Ελλάδα και θα αισθανθείς να λαχταρίζει μέσα σου κάθε είδος μεγαλείου»
Η περισπούδαστη αυτή φράση του εθνικού μας ποιητή Δ. Σολωμού έρχεται σήμερα στη μνήμη μου, που τιμητικά καλούμαι να αναπτύξω το θέμα μου «Η Συμβολή των Θρακιωτών στον Ελληνικό πολιτισμό». Και Ελλάδα δεν είναι μόνο ο γεωγραφικός σημερινός χώρος, αλλά και η Ελλάδα των αλησμόνητων πατρίδων: της Θράκης, του Πόντου, της Καππαδοκίας. Η Ελλάδα όλης της υφηλίου, όπου ζουν και διακρίνονται 10 εκατομμύρια περίπου του αποδήμου Ελληνισμού, που, δυστυχώς, τον θυμόμαστε περιστασιακά!
Ομολογώ απερίφραστα ότι με διακατέχει ιδιαίτερη συγκίνηση, όταν καλούμαι να μιλήσω ή να γράψω για τις αλησμόνητες πατρίδες, γιατί από εκεί κρατεί η σκούφια μου.
Σήμερα όμως μου επιβάλλει το χρέος να εστιάσω την αναφορά μου στην ελληνικώτατη Θράκη. Στη Θράκη την αγιοτόκο, στη Θράκη του πνεύματος, της τέχνης, του πολιτισμού, της εργατικότητας, της λατρείας της θεόδοτης ελευθερίας.
Τρεις ολάκερες χιλιετηρίδες άνθισε ο ελληνικός πολιτισμός στην εριβώλακα Θράκη, όπως την αποκαλεί ο ποιητής των αιώνων Όμηρος ή την πολυάνθρωπη χώρα, όπως την αποκαλεί ο πατέρας της Ιστορίας Ηρόδοτος ή ο τόπος από τον οποίο προέρχεται η θρησκεία είτε αυτή ήταν παγανιστική είτε ορθόδοξη κατά τον τροβαδούρο της Θράκης Γ. Βιζυηνό.
Νέφος αγίων και οσιομαρτύρων εγκλείει στις αγκάλες της η Θράκη. Μορφές της ανεκτίμητης τέχνης φιλοξενεί στην αξεθώριαστη δέλτο της. Πιστούς λάτρεις του κερδώου Ερμή, αλλά και ιερουργούς του ανεξίτηλου από τον παντοκαταλύτη χρόνο πνεύματος έχει αποδελτιώσει στις σελίδες της παγκόσμιας γραφίδας.
Μορφή της Θράκης ο Αβδηρίτης Δημόκριτος, που το όνομά του δόθηκε δικαιολογημένα στο Πανεπιστήμιο της Θράκης που η θεωρία του για το άτομο αποτελεί σήμερα ευλογία, αλλά και κατάρα. Ιεροφάντες του ελληνικού γλωσσικού θησαυρού, όπως ο Στέφανος Κουμανούδης, ο μεγάλος αναστυλωτής του αρχαιολογικού της πλούτου αρχαιολόγος Χρίστος Τσούντας, ο μεγάλος μαθηματικός Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή, δάσκαλος του παγκοσμίου φήμης Αϊνστάιν, ο θεμελιωτής και προβολέας της θρακικής εθιμικής ζωής Πολύδωρος Παπαχριστοδούλου, στα περιοδικά «Θρακικά» και «Αρχείο του Θρακικού και Γλωσσικού θησαυρού», ο Αρχιμανδρίτης Νικόλαος Βαφείδης, πολλά Μέλη της Φιλικής Εταιρείας, αλλά και λάτρεις αθεράπευτοι της θεόδοτης ελευθερίας, όπως ο Αντώνιος Βισβίζης και η γυναίκα του Δόμνα Βισβίζη, η θρακιώτισσα Μπουμπουλίνα, που διέθεσαν τον στόλο τους στον αγώνα της εθνικής παλιγγενεσίας, εύλογα χαρακτηρίζονται το καύχημα της ελληνικότητας της Θράκης.
Όμως η συμμετοχή των Θρακιωτών στον αγώνα της εθνεγερσίας του ’21 πληρώθηκε με ποτάμια αίματος.
Ο κλήρος της διώχθηκε κατά τρόπο ανηλεή και επονείδιστο. Ο φωτισμένος Ιεράρχης Αδριανουπόλεως και Πατριάρχης της Κωνσταντινουπόλεως Κύριλλος ο ΣΤ’ πλήρωσε τη λατρεία του για την ελληνική παιδεία και τη διάδοσή της με την πιο απάνθρωπη θυσία του, κρεμασμένος από τα κάγκελα του παραθύρου της Μητρόπολης. Γι’ αυτό και εύλογα η Μητέρα Εκκλησία τον κατέταξε στη χορεία των Αγίων.
Ο απηνής διώκτης του χριστιανισμού και της ελληνικής παιδείας βάρβαρος Ασιάτης κατεδαφίζει τα ιερά τεμένη της παιδείας, τα 416 σχολεία με τους 33 χιλιάδες μαθητές, μετατρέπει σε τζαμιά βάρβαρης λατρείας τις ορθόδοξες εκκλησίες, καρατομεί τους παιδαγωγούς, υποχρεώνει σε αλλαξοπιστία ορθοδόξους και διογκώνει το νέφος των νεομαρτύρων.
Το ξίφος αντικαθιστά τον σταυρό, η επίκληση του αληθούς θεού αντικαθίσταται από τον Ισλαμισμό, το μίσος, την αγάπη, τον σεβασμό της ανθρώπινης τιμής και ζωής, η περιφρόνηση, ενώ οι εκατόμβες θυσιών είναι φαινόμενο καθημερινό.
(συνεχίζεται…)
