ΑΡΘΡΟ
Του Γ.Κ. Χατζόπουλου
Τ. Λυκειάρχη
(συνέχεια από το προηγούμενο)
Θα κλείσω με τρεις ακόμη αναφορές.
Η πρώτη σχετίζεται με την ίδρυση το 1952 του ποδοσφαιρικού Συλλόγου ΑΡΗΣ: Αθλητισμός και γύμναση. Νους υγιής, εν σώματι υγιεί και Βίος ανεόρταστος μακρά οδός απανδόκευτος. Στο τελευταίο θα εντάξουμε και τα δρώμενα: τη Χουσπαντιών και τ’ Αιιδίτσας. Λαϊκό παραδοσιακό θέατρο, που το έφεραν μαζί τους οι Πόντιοι και το παρίσταναν τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά. Η παράσταση διακόπηκε με τη μετανάστευση. Τις απογευματινές ώρες της Κυριακής ο ΑΡΗΣ πραγματοποιούσε είτε στο γήπεδό του είτε σε γειτονικά χωριά τις αναμετρήσεις του. Πανηγύρι με τη συμμετοχή όλου του χωριού. Στήριξη στα αγωνιζόμενα νιάτα. Κατήφεια στην ήττα, πανηγύρια στη νίκη. Έρημο σήμερα το γήπεδό του. Χορτάριασε.
Η δεύτερη σχετίζεται με την ίδρυση του Πολιτιστικού Συλλόγου Ποντίων Αργοναύται – Κομνηνοί το 1979.
Πριν την ίδρυσή του δέχθηκα την επίσκεψη νέων για παροχή συμβουλών. Τους συνέστησα την ίδρυση προσφυγικού Συλλόγου προς αποφυγή διχασμού. Έζησε το διχασμό το χωριό αρκετά χρόνια. Δεν εισακούσθηκα. Υπέκυψα και δέχθηκα να προεδρεύσω στην πρώτη Γενική Συνέλευση με τη συμβουλή πάντοτε να αποφύγουν τις διαχωριστικές γραμμές και το διχασμό. Τους στήριξα στους χορευτικούς διαγωνισμούς που έπαιρναν μέρος. Τους χαιρόμουν. Έστω αργά το κατάλαβαν και άλλαξαν το καταστατικό. Προς τιμή τους. Και είναι τώρα Σύλλογος όλων των προσφύγων Πλατανιωτών. Εδώ και χρόνια παρουσιάζει αξιόλογη πολιτιστική και κοινωνική δραστηριότητα.
Η τρίτη αναφορά μου σχετίζεται με τον Αγιάννη. Τόπος προσκυνήματος η μια από τις βρύσες στο Μπαλαμπάνι. Αγίασμα θεραπευτικό το νερό της. Εκεί προσέρχονταν και απευθύνανε τις δεήσεις τους στον Άγιο.
Πιεζόμενος από τους αδελφούς Πλατανιώτες πήρα την πρωτοβουλία να κτίσουμε το σπίτι του άστεγου Αγιάννη.
Έγραψα την ιστορία του, την τύπωσα. Και τα έσοδά της διατέθηκαν για το χτίσιμο του σπιτιού του. Έκανα και έρανο με τον αείμνηστο Σπύρο Παπαδόπουλο. Με κλείσανε μέσα για παράνομο έρανο. Δεν πειράζει. Χαλάλι του Αγιάννη. Βοηθοί στην προσπάθεια όλοι οι Πλατανιώτες και οι εκτός Πλατανιάς. Ο λασπότοπος παλιά, φιλοξενεί εδώ και χρόνια το περικαλλές σπίτι του Αγιάννη. Ελπίζω να είναι μέσ’ στη χαρά ο Άγιος. Και δεν είναι μόνο τόπος προσκυνήματος, αλλά και αναψυχής τους θερινούς μήνες. Ο τερψιλαρύγγιος οίνος ευφραίνει καρδίαν ανθρώπων και απελαύνει τις έγνοιες της ζωής, ιδιαίτερα στη γιορτή της μνήμης του Αγίου κάθε χρόνο στις 29 Αυγούστου.
Σας κούρασα. Είχα να σας πω κι άλλα. Όμως η ανελέητη κλεψύδρα με αναγκάζει να διακόψω την αφήγησή μου.
Θα κλείσω ανανεώνοντας για μια ακόμη φορά την υπόσχεσή μου. Το σώμα μου μπορεί να απουσιάζει από την Πλατανιά, όμως η ψυχή μου και το πνεύμα μου θα βρίσκονται συνέχεια εκεί που είδα για πρώτη φορά το φως του ήλιου.
Σας ευχαριστώ ολοκάρδια για την υπομονή σας να με ακούσετε.
Το κείμενο αποτελεί την ομιλία του κ. Χατζόπουλου στην εκδήλωση «Η Πλατανιά στο βάθος των αιώνων. Ο πολιτισμός και η ιστορία της», η οποία πραγματοποιήθηκε στον προαύλιο χώρο του Δημοτικού Σχολείου Πλατανιάς στις 28 Αυγούστου 2021.
