ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΕΣΒΗ ΕΠΙ ΤΙΜΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ Π. ΜΑΛΛΙΑ, ΥΠΟΨΗΦΙΟ ΕΥΡΩΒΟΥΛΕΥΤΗ ΜΕ ΤΗ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

 

  •  «Το μήνυμά μου, γιατί δε καταφεύγω σε συνθήματα, είναι απλό και ίσως αυτονόητο “για μια ασφαλή Ελλάδα σε μια Ευρώπη με ανθρωπιά”»
  • «Η επιστροφή στις ανθρωπιστικές αρχές και αξίες και η ενίσχυση της αλληλεγγύης και της αίσθησης του κοινού συμφέροντος είναι συνθήκη αναγκαία και απαραίτητη για να αποτελέσει εκ νέου η δική μας Ευρώπη πόλο έλξης των λαών της και πηγή έμπνευσης»

 

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

ΣΠΥΡΟΣ ΛΑΤΣΑΣ

 

Συνέντευξη στην εφημερίδα «Εργασία… συν» παραχώρησε ο πρέσβης επί τιμή, υποψήφιος Ευρωβουλευτής της Ν.Δ., κ. Αλέξανδρος Π. Μαλλιάς.

 

Κύριε Μαλλιά, για ποιους λόγους αποδεχτήκατε την πρόσκληση του κ. Μητσοτάκη και είστε υποψήφιος Ευρωβουλευτής με τη Ν.Δ.;

Η πατρίδα μου με τίμησε όλα αυτά τα χρόνια διότι μου έδωσε την ευκαιρία να την υπηρετήσω. Μου εμπιστεύθηκε καίριες, κρίσιμες για τα εθνικά μας συμφέροντα θέσεις. Ως διπλωμάτης υπηρέτησα υπό 11 Κυβερνήσεις και 15 Υπουργούς Εξωτερικών. Πρέσβης της Ελλάδος στην Ουάσινγκτον, στην Αλβανία, στα Σκόπια, Σύμβουλος στον ΟΗΕ, στο Συμβούλιο της Ευρώπης, στη Διάσκεψη για τον Αφοπλισμό και τη Συνεργασία, Επιτετραμμένος στη Λιβύη και πέντε χρόνια επικεφαλής των Βαλκανικών Υποθέσεων στο ΥΠΕΞ. Αφυπηρέτησα από το ΥΠΕΞ το 2010. Έκτοτε έχω γράψει πέντε βιβλία. Αφορούν στην κρίση, στην Ευρώπη, στην Αλβανία, στο τρίγωνο ΗΠΑ-Ελλάδα-Τουρκία και πιο πρόσφατα τη Συμφωνία των Πρεσπών.

Συνεπώς, σταθερή και μόνιμη προσφορά μου είναι η γνώση, η εμπειρία και η αξιοπιστία στα ζητήματα Εθνικής Ασφάλειας, στα εθνικά μας, όπως λέγονται, θέματα.

Τον Πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας κύριο Κυριάκο Μητσοτάκη γνωρίζω εδώ και 15 χρόνια. Έχουμε ανταλλάξει κατά καιρούς απόψεις για τα θέματα που γνωρίζω, που έχω χειριστεί ως διπλωμάτης και καλύπτουν σχεδόν το σύνολο των λεγόμενων εθνικών μας θεμάτων. Μου πρότεινε να μετάσχω ως υποψήφιος του Ευρωψηφοδελτίου της Ν.Δ.. Το σκέφτηκα, ομολογώ. Δεν αισθάνομαι πολιτικός. Παραμένω συνειδητά ένας πειθαρχημένος διπλωμάτης με την αίσθηση του καθήκοντος. Το μέτρο, η ευθύνη και το καθήκον δεν παύουν και δεν τελείωσαν την ημέρα που αποχώρησα από το Υπουργείο Εξωτερικών. Αυτή είναι η βασική μου ιδιότητα και αυτήν θέτω τώρα στην υπηρεσία της ανάδειξης, υποστήριξης και προώθησης των εθνικών μας συμφερόντων με το ψηφοδέλτιο του ιστορικού ευρωπαϊκού κόμματος της Νέας Δημοκρατίας.

 

Έχοντας πολυετή εμπειρία ως Διπλωμάτης, μάλιστα υπό 11 κυβερνήσεις και 15 Υπουργούς Εξωτερικών, και γνωρίζοντας με πληρότητα τα ζητήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πιστεύετε ότι εκπληρώνονται οι σκοποί ίδρυσής της ή θα πρέπει να υπάρξουν δομικές αλλαγές στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα;

Η στάση μου ήταν και είναι απολύτως διαυγής και ξεκάθαρη. Θα υπηρετήσω τα συμφέροντα της πατρίδας μου μέσα από το ψηφοδέλτιο της Ν.Δ. σε ένα χώρο που μου είναι απόλυτα γνώριμος. Από 19 ετών είμαι αθεράπευτα και προσηλωμένα ευρωπαϊστής. Αναγνωρίζω τα δομικά και θεσμικά προβλήματα που έχει σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία έχει απομακρυνθεί πολύ από τις αξίες εκείνες που αποτέλεσαν τον πόλο έλξης των λαών της Ευρώπης. Ασφαλώς δεν είμαι ικανοποιημένος με την εικόνα της Ευρώπης την τελευταία δεκαετία. Παραπαίει. Η επιστροφή στις ανθρωπιστικές αρχές και αξίες και η ενίσχυση της αλληλεγγύης και της αίσθησης του κοινού συμφέροντος είναι συνθήκη αναγκαία και απαραίτητη για να αποτελέσει εκ νέου η δική μας Ευρώπη πόλο έλξης των λαών της και πηγή έμπνευσης.

Ποτέ στο παρελθόν η απόσταση μεταξύ των ευρωπαϊκών θεσμών και του ευρωπαίου Πολίτη δεν ήταν τόσο μεγάλη όσο σήμερα. Η δική μου Ευρώπη πρέπει να επιστρέψει στις ρίζες της και να ξαναβρεί τη χαμένη πυξίδα και ταυτότητά της. Η προσπάθεια αυτή είναι το μεγάλο στοίχημα στις ευρωεκλογές του Μαΐου. Ως ρεαλιστής όμως, οφείλω να ομολογήσω ότι φοβάμαι για το μέλλον της Ευρώπης.

 

Πρόσφατη είναι η έκδοση του βιβλίου σας «Ελλάδα και Βόρεια Μακεδονία. Η Αυτοψία της Δύσκολης Συμφωνίας των Πρεσπών». Τελικά ήταν καλή ή κακή η Συμφωνία για την Ελλάδα;

Έχω επανειλημμένα διατυπώσει τον προβληματισμό μου για τις άμεσες και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις λόγω της αναγνώρισης μακεδονικής εθνότητας και γλώσσας.

Με τις έξι συνταγματικές τροπολογίες, που επέβαλε στη Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας η Συμφωνία των Πρεσπών, φθάνουμε αισίως το σύνολο των 36 στο σύνταγμα της γειτονικής μας χώρας σε διάστημα 28 ετών. Προβλέπω ότι δεν είναι οι τελευταίες.

Σημασία αναμφίβολα έχει να τακτοποιείς τα προβλήματα από το παρελθόν. Να κλείνεις και να λύνεις ζητήματα. Εξίσου σημαντικό όμως είναι να προβλέπεις την συμπεριφορά και τις μελλοντικές επιπτώσεις του σημερινού «δούναι κα λαβείν». Πώς δηλαδή θεμελιώδη ταυτοτικά θέματα που στην πραγματικότητα ανοίγεις (αναγνώριση μακεδονική γλώσσας και εθνότητας/ιθαγένειας) ενώ επιδιώκεις να κλείσεις άλλα μπορούν κάτω από νέες συνθήκες να σου δημιουργήσουν το νέο πρόβλημα.

Διαφωνώ ριζικά με όσους ισχυρίζονται ότι τα λεγόμενο ταυτοτικό Μακεδονικό ζήτημα διευθετήθηκε και διευκρινίστηκε με την Συμφωνία των Πρεσπών. Για πρώτη φορά, η Ελλάδα συνομολογεί με διεθνή μάλιστα Συνθήκη ζητήματα Μακεδονικής ταυτότητας.

Η θέση μου είναι διαυγής, θεμελιωμένη και δημόσια διατυπωμένη μέσω του βιβλίου μου «Ελλάδα και Βόρεια Μακεδονία-Η Αυτοψία της Δύσκολης Συμφωνίας των Πρεσπών» (Εκδόσεις Ι.Σιδέρης) σε πολιτικά ανύποπτο και αθώο χρόνο.

Η Συμφωνία μετά την κύρωσή της από τη Βουλή των Ελλήνων δε μπορεί να ανοίξει για διαπραγμάτευση ή να ακυρωθεί. Ακόμα και στην περίπτωση που ανοίξει για διαπραγμάτευση, υποχρεωτικά, δεσμευτικά και ρητώς εξαιρούνται τα θεμελιώδη τετελεσμένα της ήτοι το όνομα, η ταυτότητα (γλώσσα, εθνικότητα, υπηκοότητα), ένταξη στο ΝΑΤΟ και ενταξιακές διαπραγματεύσεις στην Ε.Ε.. Αυτή είναι η σημερινή βαριά κληρονομιά που αφήνει η Κυβέρνηση.

Θυμίζω ότι ο Πρόεδρος της Ν.Δ. Κυριάκος Μητσοτάκης έχει επανειλημμένα ξεκαθαρίσει ότι η κυβέρνησή της Νέας Δημοκρατίας θα αξιοποιήσει όλα τα νομικά, πολιτικά και διπλωματικά όπλα που θα έχει στη διάθεσή της. Η μάχη θα δοθεί σε όλα τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ήτοι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και βεβαίως το Συμβούλιο των Υπουργών. Υποχρεούμαι να σημειώσω ότι πρόκειται για ένα πολύ δύσκολο εγχείρημα . Όμως, όποιος πιστεύει στο δίκαιο των θέσεών του και αγωνίζεται για την προώθηση των εθνικών συμφερόντων αισθάνεται να πολλαπλασιάζονται και οι δυνατότητές του και οι ευκαιρίες. Καμία διμερής ή πολυμερής συμφωνία δε μπορεί να στερήσει από την Ελλάδα και οποιοδήποτε κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης του θεμελιώδους αυτού δικαιώματός του.

 

Έχοντας ως κεντρικό μήνυμα το «για μια ασφαλή Ελλάδα σε μία Ευρώπη με ανθρωπιά», θα ήθελα να μου πείτε πόσο εύκολο είναι να επιτευχθούν και τα δυο. Και η ασφαλής Ελλάδα, αλλά και η ανθρωπιά στην Ευρώπη…

Οι Ευρωεκλογές της 26ης Μαΐου είναι η Μητέρα όλων των μαχών για την Ευρώπη. Όχι για μια άλλη Ευρώπη, αλλά για το δικό μας, κοινό μας, σπίτι. Είναι λάθος όπως δυστυχώς πολλοί νομίζουν ότι οι εκλογές αυτές αφορούν κάποιους άλλους. Σε πολύ μεγάλο βαθμό οι κατευθύνσεις και αποφάσεις των Βρυξελλών ορίζουν και προσδιορίζουν το δικό μας μέλλον, τη ζωή μας και τη ζωή των παιδιών μας. Για τη δική μας γενιά και για τις γενιές που ακολουθούν.

Το μήνυμά μου, γιατί δε καταφεύγω σε συνθήματα, είναι απλό και ίσως αυτονόητο «για μια ασφαλή Ελλάδα σε μια Ευρώπη με ανθρωπιά». Εξηγούμαι: η Ελλάδα μπορεί να νιώθει ασφαλής εφόσον είναι μέλος του σκληρού πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μια χώρα που συνδιαμορφώνει τις αποφάσεις και την πολιτική της Ένωσης και δεν παρακολουθεί ως παρατηρητής τις αποφάσεις άλλων. Έχουμε διερωτηθεί πού θα βρισκόταν η Ελλάδα εάν είχε επικρατήσει ως πολιτική απόφαση το ιδεολόγημα εξόδου από την Ευρώπη που ήταν συνέπεια μιας επιπόλαιης, διχαστικής, αλλοπρόσαλλης πολιτικής που σαν μονόδρομο προέβαλε η Κυβέρνησή μας τον Ιούλιο του 2015; Εμείς τότε εκφράζαμε ειρηνικά στο Σύνταγμα ότι «Μένουμε Ευρώπη». Εκείνοι μας λοιδορούσαν και μας ενέπαιζαν ως «γερμανοτσολιάδες» κ.λ.π.

Η πιο σκληρή δοκιμασία για τη δική μου γενιά ήταν εκείνες οι μέρες, που η ανικανότητα, η δειλία, η ανευθυνότητα και η ιδεοληψία μας υποχρέωσαν να κάνουμε ουρά 2-3 φορές την εβδομάδα για να πάρουμε 50 ευρώ από την τράπεζα. Αυτό δεν το ξεχνώ. Ήταν οι πιο ντροπιαστικές στιγμές που έχω νιώσει. Αυτές είναι οι δυνάμεις οι αντιλαϊκές, κατ’ ευφημισμό λαϊκιστικές, με τις οποίες θα αναμετρηθούμε στην Ελλάδα στις 26 Μαΐου.