«Συντηρεί τα βαρίδια που κρατάνε το ελληνικό πανεπιστήμιο κολλημένο στον περασμένο αιώνα»

 

Η Χαρά Κεφαλίδου, Βουλευτής Δράμας και Τομεάρχης Παιδείας και Θρησκευμάτων του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής, κατά την εισαγωγική τοποθέτησή της στην αρμόδια Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής των Ελλήνων στη συζήτηση επί της Αρχής του σ/ν για τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, αναφέρθηκε στην πάγια τακτική της ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας, που με τη νέα νομοθετική της πρωτοβουλία για την Γ’ βάθμια εκπαίδευση και τη διοίκηση των πανεπιστημίων, κλείνει τον κύκλο κυβερνητικής θητείας της όπως ακριβώς άρχισε: Προκαλώντας αχρείαστο θόρυβο και σκόνη χωρίς καμιά ουσία, φέρνοντας μια καρικατούρα μεταρρύθμισης που συντηρεί όλα τα βαρίδια που κρατάνε το ελληνικό πανεπιστήμιο κολλημένο στον περασμένο αιώνα.

Η αρμόδια Τομεάρχης Παιδείας Χαρά Κεφαλίδου επεσήμανε στην Υπουργό ότι παρά τα όσα διαφημίζονται, στα τρία χρόνια διακυβέρνησής της, η Ν.Δ. δεν κατάφερε να χαράξει μια εθνική πολιτική στην Γ’ βάθμια Εκπαίδευση.

Αναφερόμενη στον νόμο 4009/2011, νομοθέτημα που το ΠΑΣΟΚ έφερε και έγινε το σύμβολο συναίνεσης και σημείο αναφοράς για μεταρρύθμιση στο χώρο των ΑΕΙ μέχρι σήμερα, τόνισε ότι με ευθύνη της σημερινής Κυβέρνησης της Ν.Δ. αυτός αποδομήθηκε την επομένη της ψήφισής του και ο ΣΥΡΙΖΑ έβαλε την ταφόπλακα τόσο στο νόμο όσο και στον εκσυγχρονισμό του ελληνικού πανεπιστημίου.

Σε μια σύντομη αναδρομή στα νομοθετικά πεπραγμένα της Κυβέρνησης, η Χαρά Κεφαλίδου αναφέρθηκε και στον νόμο για την πανεπιστημιακή Αστυνομία που χαρακτήρισε ως «νόμο μια τρύπα στο νερό» στηλιτεύοντας την έλλειψη ασφάλειας στα πανεπιστήμια μέχρι και σήμερα.

Στα τρία χρόνια διακυβέρνησης της Ν.Δ., συνέχισε η εισηγήτρια, η Υπουργός κα Κεραμέως δεν έχει απαντήσει στο πρωταρχικό ερώτημα, πόσα Πανεπιστήμια και σε πόσους υποψήφιους εισακτέους μπορεί να εξασφαλίσει ποιοτικές σπουδές η χώρα μας ούτε τι θέλει να θεραπεύσει το σχέδιο νόμου που συζητείται σήμερα.

Η Χαρά Κεφαλίδου στην τοποθέτηση της τόνισε πως αυτό που χρειάζεται σήμερα το δημόσιο ελληνικό πανεπιστήμιο είναι λιγότερο κράτος και ανάκτηση της εμπιστοσύνης, που γίνεται μόνο με την εξασφάλιση διαφάνειας, θεσμικών μηχανισμών αυτόματου ελέγχου και λογοδοσίας, που το σ/ν δεν εξασφαλίζει.

Αντίθετα, παρουσιάζεται από το Υπουργείο ένα σχέδιο νόμου που αυτοακυρώνεται, συντηρώντας και επιτείνοντας τις στρεβλώσεις με εξουσίες που παρέχει και που καθιστούν τον πρύτανη απόλυτο μονάρχη, ανεύθυνο για τις πράξεις και τις παραλήψεις του, χωρίς θεσμικά αντίβαρα, και χωρίς υποχρέωση λογοδοσίας.

Το μοντέλο διοίκησης, που φέρνει το σ/ν αντί για τα αυξημένα φίλτρα συλλογικότητας, λογοδοσίας, διαφάνειας και εξωστρέφειας, φέρνει ένα κακέκτυπο Συμβούλιο Διοίκησης, υποτίθεται για την εποπτεία, τη στρατηγική χάραξη των Ιδρυμάτων, στην πραγματικότητα εξαρτημένο από έναν παντοδύναμο πρύτανη, ο οποίος είναι ελέγχων και ελεγχόμενος ταυτόχρονα. Ένα νομοθέτημα που χρησιμοποιεί λέξεις-μεταρρυθμιστικά σύμβολα μόνο προς εξυπηρέτηση των μικροεξουσιών και μικροφέουδων, που έχουν καθηλώσει το ελληνικό πανεπιστήμιο, ντύνοντάς το με δανεικό μανδύα και το βλέμμα στραμμένο στις προσεχείς εκλογές για να χρησιμοποιηθεί ως επίτευγμα επιτυχίας.

Κλείνοντας την τοποθέτησή της η Βουλευτής και Τομεάρχης Παιδείας του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής Χαρά Κεφαλίδου αναφέρθηκε στην πραγματική ανάγκη του σύγχρονου πανεπιστημίου για ένα νέο ξεκίνημα με αλλαγή της φιλοσοφίας του και ένα λιτό «πλαίσιο», που να αφορά κυρίως τον τρόπο διοίκησης και εποπτείας, το λειτουργικό και ακαδημαϊκό πλαίσιο, την οικονομική διαχείριση. Τα υπόλοιπα θα πρέπει να τα αποφασίζουν τα ίδια τα ΑΕΙ με τους εσωτερικούς κανονισμούς τους και τα ακαδημαϊκά όργανά τους, χαράζοντας την φυσιογνωμία που θέλουν να έχουν. Η Κυβέρνηση καταφεύγοντας σε τεχνάσματα υπερρύθμισης, υπονομεύει το μέλλον του δημόσιου πανεπιστημίου που υποτίθεται θέλει να δώσει προοπτική.

Τέλος κάλεσε την Υπουργό Παιδείας έστω και την τελευταία στιγμή, να αλλάξει τη γκρίζα εικόνα που αφήνει το σχέδιο νόμου, εισηγούμενη ένα έντιμο μοντέλο διοίκησης του ελληνικού πανεπιστημίου.