ΑΡΘΡΟ

Του Παναγιώτη Χατζηγεωργίου

Δικηγόρου

 

Όταν ο Διονύσης Σαββόπουλος κυκλοφόρησε το 1979 την περίφημη «ΡΕΖΕΡΒΑ» του, συμπεριέλαβε και το υπέροχο αυτοβιογραφικό του τραγούδι «Γεννήθηκα στη Σαλονίκη». Τραγουδούσε λοιπόν τότε και το στίχο: «Ελλάδα γλώσσα τυφλή στη Γεωγραφία, Ελλάδα οικόπεδο και αποικία».

Δεν υπήρχε τότε ακόμη η θεωρία της Πολιτικής Ορθότητας. Δεν υπήρξε κανείς Έλληνας να καταγγείλει ότι θίχτηκε από τους στίχους του, να μηνύσει τον Νιόνιο, να τον τρέχει στα δικαστήρια, να ζητά αποζημιώσεις.

Το 1991 ο Γιάννης Μπαχ Σπυρόπουλος ακούγοντας την αφήγηση του Λαυρέντη για τη στρατιωτική του θητεία στον Έβρο, έγραψε τους στίχους του περίφημου «Διδυμότειχο Μπλουζ». Ο Μαχαιρίτσας το μελοποίησε εξαιρετικά με την υπέροχη φωνή του Γιώργου Νταλάρα. Το τραγούδι έκανε πάταγο, σημείωσε μεγάλη επιτυχία και πούλησε δεκάδες χιλιάδες δίσκους.

Πλην όμως σημειώθηκε «διπλωματικό επεισόδιο» με τον τότε Δήμαρχο Διδυμοτείχου, που ένοιωσε πως θίγεται η πόλη του, από τον στίχο «Διδυμότειχο μπλουζ, τρύπα στη γεωγραφία». Δεν γνωρίζω αν στις ΗΠΑ είχε ήδη ξεκινήσει η θεωρία της Πολιτικής Ορθότητας, αλλά στη χώρα μας ακόμη δεν είχε φθάσει. Ο Λαυρέντης δήλωσε ότι δεν είχε πρόθεση να θίξει το Διδυμότειχο. Πως η πόλη με το τραγούδι του έγινε γνωστή στο Πανελλήνιο. Δόθηκαν αμοιβαίες εξηγήσεις και το επεισόδιο έληξε με μια συναυλία στο Διδυμότειχο.

Πρόσφατα και με αφορμή συμπολίτες μας, που δηλώνουν αρνητές, είχα γράψει ένα άρθρο με τον εύγλωττο τίτλο «Η κυρία Μαρία ξέρει καλύτερα». Καλύτερα από τους ειδικούς και γι’ αυτό αγνοεί τους Επιστήμονες, τους Πολιτικούς, την Εκκλησία που την προτρέπουν να εμβολιαστεί, να φοράει μάσκα, να τηρεί τα προστατευτικά μέτρα. Δεν είχα σκεφτεί ότι έχει φθάσει και στη χώρα μας η θεωρία της Πολιτικής Ορθότητας.

Πως θα μπορούσα να βρεθώ κατηγορούμενος για εξυβριστικά και ρατσιστικά σχόλια σε βάρος κάθε «κυρίας Μαρίας». Να εμπλακώ σε δικαστικούς αγώνες. Να υποχρεωθώ να ζητάω συγγνώμη και να καταβάλλω αποζημιώσεις.

Προ ημερών ο Δημήτρης Δανίκας θέλοντας να τονίσει πως οι πολλές υποψηφιότητες στο ΚΙΝΑΛ/Πα.Σο.Κ. δεν είναι a priori και ότι πιο σοβαρό και αξιόπιστο, έγραψε πως «σε λίγο θα βάλει υποψηφιότητα και η καθαρίστρια του Πα.Σο.Κ.».

Το γεγονός ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυριών. 32 Σωματεία από όλη τη χώρα ζήτησαν την κεφαλή του επί πίνακι. Θεώρησαν πως θίγεται και προσβάλλεται όλος ο κλάδος των καθαριστών/ιών, οι οποίοι και εξασκούν ένα έντιμο και απολύτως απαραίτητο για την κοινωνία επάγγελμα. Πως έχουν και αυτοί λόγο και δικαίωμα σε όλες τις εκφάνσεις της δημόσιας ζωής και βεβαίως και στην πολιτική. Τα παραπάνω βέβαια προσόντα και δικαιώματά τους προφανώς και δεν αμφισβήτησε ο εν λόγω δημοσιογράφος.

Προφανώς και έχουν τα δίκιά τους. Προφανώς και η θεωρία της Πολιτικής Ορθότητας ήρθε για να διορθώσει κακώς κείμενα. Προφανώς και οφείλουν ιδίως όσοι έχουν δημόσιο λόγο να προσέχουν τι γράφουν και τι προφέρουν, έτσι ώστε να μη θίγουν αδικαιολόγητα και απρόκλητα κανένα συμπολίτη μας, πολλώ δε μάλλον ολόκληρους κλάδους εργαζομένων.

Οφείλουμε όμως ως πολίτες και ως κοινωνία να διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας. Όπως έλεγαν και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι «παν μέτρον άριστον». Δεν υπάρχει λόγος να μεγαλοποιούμε καταστάσεις. Να εντοπίζουμε εγκλήματα και αντικοινωνικές συμπεριφορές εκεί που ολοφάνερα δεν υπάρχουν.

Ναι, θα συμφωνήσω, τα ανέκδοτα για τους Πόντιους, για τις ξανθιές, για τους Βλάχους είναι ενοχλητικά και ρατσιστικά και θα πρέπει να σταματήσουν. Ναι τα στερεότυπα του παρελθόντος πρέπει να ξεπεραστούν και να μη προσβάλλουμε δίχως λόγο την κάθε κυρία Μαρία, την κάθε κυρά Κατίνα, την καθαρίστρια, τον σκουπιδιάρη, τον διπλανό μας.

Αλλά μη φθάσουμε και στο σημείο να κάνουμε μηνύσεις και αγωγές αποζημίωσης σε όσους ακόμη συνεχίζουν να τα λένε ή να χασκογελάνε με αυτά. Σε όσους ισχυρίζονται ότι όλοι οι δικηγόροι συλλήβδην είναι ψεύτες και απατεώνες, ότι όλοι οι γιατροί είναι φιλοχρήματοι και αγιογδύτες, ότι το τάδε μαγαζί είναι φαρμακείο υπονοώντας πως όλοι οι φαρμακοποιοί μας κλέβουν με υπερτιμημένες τιμές.

Ας αναλογιστούμε, ότι οφείλουμε να ερευνήσουμε και την πρόθεση αυτού που έγραψε ή είπε την επίμαχη φράση. Είχε δηλαδή αυτός πράγματι δόλο, πρόθεση να εξυβρίσει, να δυσφημίσει, να υποτιμήσει την συγκεκριμένη κατηγορία συνανθρώπων μας. Μήπως απλά ήταν σχήμα λόγου για να τονίσει – να στηλιτεύσει ποιητική αδεία ένα γεγονός, που απασχολεί την κοινή γνώμη και τη δημόσια ζωή.

Καλοδεχούμενη λοιπόν η Πολιτική Ορθότητα και στη χώρα μας. Αλλά με μέτρο, περίσκεψη και σύνεση. Ας πορευτούμε με τα διδάγματά της και τις θεωρίες της, αλλά συνδυάζοντάς τα πάντοτε και με το χιούμορ μας και με το μεσογειακό μας ταμπεραμέντο!!!