ΑΡΘΡΟ

Του Captain Νικόλαου Κ. Μεταξά

ATPL

AIRLINE PILOT

B737NG AIRBUS 320

Προς κ. Τσαμπαλάκη, Προϊστάμενο Δημοτικής Αστυνομίας Δράμας

Ειλικρινά όπως και εσείς, έτσι και εγώ αυτό που βλέπω ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ σίγουρα δεν αποτελεί το έργο για το οποίο θεσπίστηκε ο φορέας της Δημοτικής Αστυνομίας και το οποίο δεν αποτελεί έργο της η επιβολή και μετά η είσπραξη προστίμων στις από κάθε Δήμο οριοθετημένες οδούς όπου χρειάζεται ειδικό τέλος παρκαρίσματος και το οποίο αποτελεί κατά ομολογία το κύριο έργο της κάθε Δημοτικής Αστυνομίας και όχι η εξεύρεση λύσης κατόπιν οδηγιών και συστάσεων.

Δυστυχώς που το επισημαίνω, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα, κύριε Τσαμπαλάκη, Προϊστάμενε της Δημοτικής Αστυνομίας Δράμας.

Δεν θέλω να αναφέρω τίποτε περισσότερο μιας και είναι γνωστά, αλλά και ορατά, όχι μονάχα τοπικά, αλλά ανά το Πανελλήνιο και οφείλετε να ξανασχεδιάσετε την εδώ λειτουργία της Δημοτικής Αστυνομίας καθαρά στην πρακτική και στην πιστή εφαρμογή όλων αυτών που αναφέρονται στα Νομοθετικά διατάγματα για τη δημιουργία της.

Η Δημοτική Αστυνομία συνιστά θεσμό φιλικό προς τον πολίτη, ανθρωποκεντρικό, με μεγάλη κοινωνική χρησιμότητα, και έχει δημιουργηθεί για να παρέχει στον Πολίτη, και στον κάθε Δημότη την εγγύηση μιας όμορφης διαβίωσης αλλά και της εγγύτητας ότι βρίσκεται διπλά στον Πολίτη με ευγένεια, κατανόηση και υψηλό καθήκον εξυπηρέτησης στην πόλη του.

Πρόκειται αναμφίβολα για μια σημαντική υπηρεσία που συστάθηκε για να βρίσκεται κοντά στον πολίτη και τις ανάγκες του έχοντας ως βασικούς στόχους την καλύτερη και αποτελεσματικότερη εξυπηρέτηση του κοινωνικού συνόλου καθώς και την βελτίωση των συνθηκών ζωής στις τοπικές κοινωνίες και έκτος των πολλών άλλων που έχει είναι και η αρμοδιότητα για τη ρύθμιση της κυκλοφορίας, τη στάση και τη στάθμευση των οχημάτων, καθώς και στην αντιμετώπιση των εγκαταλειμμένων οχημάτων, την τήρηση ωραρίου κοινής ησυχίας και πολλές άλλες δραστηριότητες, όπως περιγράφονται και στον αναθεωρημένο 3731/2008, στο άρθρο 1, όπου γίνεται λεπτομερής αναφορά 28 περιπτώσεων. στις οποίες επιλαμβάνεται η Δημοτική Αστυνομία.

Είναι αυτό όμως για το οποίο δημιουργήθηκε ως Υπηρεσία;

Σύμφωνα με το Σύνταγμα αλλά και με όσα προβλέπονται από τον ισχύοντα Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων η διοίκηση των τοπικών υποθέσεων ανήκει στην αρμοδιότητα των Δήμων και Κοινοτήτων, κύρια μέριμνα των οποίων αποτελεί η προαγωγή των οικονομικών και κοινωνικών συμφερόντων των κατοίκων τους. Η ελληνική πολιτεία προκειμένου να ενισχύσει την εξουσία των περιφερειακών μονάδων οργάνωσης και διοίκησης και θέλοντας να ισχυροποιήσει την Τοπική Αυτοδιοίκηση αλλά και να διασφαλίσει, προασπίσει και ενισχύσει τα δικαιώματα των πολιτών της, θεσμοθέτησε την λειτουργία της Δημοτικής Αστυνομίας. Η Δημοτική Αστυνομία επομένως αποτελεί έναν σημαντικό θεσμό για τη λειτουργία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Δεν πρόκειται απλά για άλλη μία από τις πολλές υπηρεσίες που υφίστανται και λειτουργούν στο πλαίσιο ενός Δήμου, αλλά αποτελεί έναν θεσμό-εργαλείο, ο οποίος συμβάλει καθοριστικά στην εφαρμογή του προγράμματος που τίθεται κάθε φορά από τις τοπικές αρχές καθώς επίσης και στην αποτελεσματική προώθηση των τοπικών υποθέσεων.

Συνιστά θεσμό φιλικό προς τον πολίτη, ανθρωποκεντρικό, με μεγάλη κοινωνική χρησιμότητα, ο οποίος συναντάται πλέον στην πλειοψηφία των ευρωπαϊκών κρατών με συγκεκριμένες και σαφώς προσδιορισμένες αρμοδιότητες και με δυνατότητα άσκησης έλεγχου για την τήρηση των ρυθμίσεων που αφορούν θέματα τοπικού ενδιαφέροντος.

Θα προσπαθήσω να δώσω συγκριτικά δομές αλλά και το τι σημαίνει Δημοτική Αστυνομία, διότι το είχα επισημάνει από την πρώτη φορά που δημιουργήθηκε, και τότε δέχτηκα σφοδρό πόλεμο από στελέχη της καθαρά συντεχνιακά, μιας και ακόμη δεν μπήκαν στην υπηρεσία της ζητούσαν τα προνομία τους, αλλά όχι τις νομοθετημένες υποχρεώσεις τους. Και μετά τόσα χρονιά λειτουργίας της οι υπηρεσιακές της αρμοδιότητες στο μεγαλύτερο μέρος είναι εισπρακτικές και όχι αυτών που βάση του Νόμου και των άρθρων που αναφέρονται στην σύστασή της και την λειτουργία της.

Το έχω ζήσει όπως και εσείς; Και προσωπικά, και το βιώνω καθημερινά και δια αυτό λέγω ότι άραγε αποτελεί θεσμό – υπηρεσία αρωγής της τοπικής αυτοδιοίκησης;

Ας δώσω λίγα ιστορικά στοιχεία.

Ιστορικά να επιβεβαιώσω ότι Γάλλια και Ελλάδα είναι οι δυο πρώτες χώρες όπου ο θεσμός της Δημοτικής Αστυνομίας υπήρξε όχι όπως σήμερα, αλλά κατά ολοκληρία υπήρξε το πνεύμα της Πόλης και ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Η Ελλάδα και η Γαλλία αποτελούν, όπως είναι γνωστό, μέλη της οικογένειας του ηπειρωτικού δικαίου στην Ευρώπη. Το στοιχείο αυτό, προσδίδει περαιτέρω, τόσο μια συναισθηματική σύνδεση όσο και μια πραγματιστική θεώρηση του νομικού πολιτισμού και συστήματος. Αυτή η σύνδεση γίνεται περισσότερο ευδιάκριτη μέσα από τις έννοιες της ελευθερίας και της πολιτικής σκέψης του γαλλικού Διαφωτισμού. Πράγματι, ο γαλλικός Διαφωτισμός επηρέασε τόσο την προεπαναστατική όσο και την μεταεπαναστατική Ελλάδα και οδήγησε στη συγγραφή κειμένων, όπως η Χάρτα του Ρήγα Φεραίου στην οποία η γαλλική διανόηση κατέχει μια εξέχουσα θέση. Όμως, τα πράγματα δεν μένουν ως εκεί. Παράλληλα, οι επιρροές του γαλλικού νομικού πνεύματος στην διαμόρφωση του δικαιικού συστήματος της χώρας μας υπήρξαν καταλυτικές. Παρατηρούμε, ότι από την ίδρυση του νέου ελληνικού κράτους το δίκαιο δέχθηκε επιδράσεις ιδιαίτερα από το γαλλικό διοικητικό και εμπορικό δίκαιο. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως ο Ναπολεόντειος Εμπορικός Κώδικας αποτελεί ένα από τα θεμέλια του ελληνικού εμπορικού δικαίου, ενώ η νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας επικαλείται συχνά ή παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις στη νομολογία του αντίστοιχου Conseil d’ Etat της Γαλλίας. Στο αστικό δίκαιο η γαλλική νομική σκέψη διακρίνεται σε διατάξεις του δικού μας κώδικα και άλλων αστικών νόμων. Ακριβώς αυτή η πνευματική συγγένεια στο νομικό πεδίο, συνέτεινε στη μεταφορά θεσμών από τη Γαλλία, όπως ο θεσμός της δημοτικής αστυνομίας.

Ωστόσο, θα πρέπει εδώ να τονιστεί ότι προς τιμή στην ιστορική αλήθεια, πρώτη αναφορά για ένα οργανωμένο πλαίσιο δημοτικής αστυνομίας συναντούμε στην Αρχαία Ελλάδα, ιδιαίτερα στην Αθήνα, όπου υπάρχει η αστυνομία του άστεως. Η αστυνομία αυτή είχε αρμοδιότητες περίπου όμοιες με εκείνες της σύγχρονης περιόδου και μάλιστα είχαν δοθεί και κονδύλια από το ταμείο της Δηλιακής Συμμαχίας, ώστε η εμπέδωση και η διαφύλαξη της κοινωνικής ειρήνης να θεωρείται δεδομένη.

Αλλά και σε άλλες πόλεις-κράτη υπήρχε αστυνομία του άστεως με αρμοδιότητες τόσο αγορανομικές όσο και υγειονομικές καθώς και ασφάλειας των ενδοαστικών και περιαστικών δρόμων στις νυχτερινές ώρες. Επομένως, σπέρματα του θεσμού της δημοτικής αστυνομίας υπάρχουν ήδη τόσο από την κλασική όσο και μεταγενέστερη αρχαιότητα. Στο Βυζάντιο επίσης, απαντούμε μια μορφή του θεσμού της δημοτικής αστυνομίας, που όμως είχε πιο ευρείες αρμοδιότητες, όμοιες με εκείνες των σύγχρονων αστυνομιών που όλοι γνωρίζουμε. Στην περίοδο της Τουρκοκρατίας, οι κοινότητες είχαν καθιερώσει μονάδες «οιωνεί» δημοτικής αστυνομίας, υπό την άμεση επίβλεψη των δημογεροντιών και βέβαια υπό την αυστηρή επιτήρηση των τουρκικών δυνάμεων.

(συνεχίζεται…)