ΑΡΘΡΟ

Του Χάρη Δαμιανίδη

Φοιτητή του Τμήματος Κοινωνικής Διοίκησης και Πολιτικής Επιστήμης

 

 

Πολλά ακούγονται το τελευταίο διάστημα σχετικά με τη φαρμακευτική – θεραπευτική χρήση της κάνναβης. Η ελληνική κυβέρνηση «κλείνει» το μάτι σε μονοπωλιακούς ομίλους να καλλιεργούν κάνναβη όπου έπειτα θα είναι διαθέσιμα στην αγορά μετά από έγκριση του ΕΟΦ. Οι τεράστιες ελλείψεις στο σύστημα Υγείας σε συνδυασμό με την απελπισία των ανθρώπων που υποφέρουν από χρόνιες ασθένειες, έρχονται να ενισχύσουν τη νομιμοποίηση της κάνναβης για φαρμακευτικούς σκοπούς. Αποτελεί πεδίο μεγάλης κερδοφορίας καθώς ο τζίρος των επιχειρηματικών ομίλων είναι αρκετά υψηλός. Το 2013 καταναλώθηκαν 11.500 τόνοι, ενώ σήμερα περισσότεροι από 3 εκατομμύρια Ευρωπαίοι πολίτες κάνουν χρήση.

Η στήριξη για τη νομιμοποίηση της κάνναβης έχει ξεκάθαρα οικονομικά και πολιτικά οφέλη. Πρέπει να τονιστεί πως ακόμη και για τις νόμιμες ουσίες (καπνός, αλκοόλ) τα κέρδη έρχονται από το λαθρεμπόριο και αποτελεί πρόβλημα για τις καπιταλιστικές οικονομίες, όχι επειδή έχουν αρνητική επίδραση στον ανθρώπινο οργανισμό αλλά λόγω της έλλειψης εσόδων προς τα κρατικά ταμεία. Επιπλέον, έχουν στο μυαλό τους τα πολλαπλά οφέλη που μπορεί να έχει η οικονομία, καθώς θα αναζωογονηθεί η αγροτική οικονομία, θα αποφέρει έσοδα στο κράτος διότι οι αγοραπωλησίες θα γίνονται νόμιμα και θα σώσουν τα ασφαλιστικά ταμεία από τα έξοδα που έχουν για τη συνταγογράφηση ακριβών φαρμάκων. Το Ισραήλ παίζει καθοριστικό ρόλο στη βιομηχανία παραγωγής της κάνναβης, όπου οχτώ εταιρίες παράγουν εννιά τόνους ετησίως. Παράλληλα, φιλοξενεί κάθε είδους συνέδριο που σχετίζεται με την ιατρική κάνναβη.

Ακόμη, οι οπαδοί της νομιμοποίησης θεωρούν πως η συγκεκριμένη ουσία αποτελεί ένα «αγνό προϊόν της φύσης». Με αυτό τον τρόπο, και οι εκάστοτε κυβερνήσεις αλλά και η ΕΕ, θέλουν οι ασθενείς να «κοστίζουν» ολοένα και λιγότερο, έτσι ώστε να μην αποτελούν βάρος στο κράτος και στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Θεωρούν πως είναι αναγκαία η νομιμοποίηση της καθώς έχει μειωμένο κόστος σε σχέση με τις άλλες θεραπείες. Υπάρχει μια ξεκάθαρη παραίτηση για αξιοποίηση της επιστήμης προς όφελος της υγείας των ασθενών.

Επιπρόσθετα, πρέπει να εξεταστούν σε μεγάλο βαθμό όχι μόνο οι άμεσες αλλά και οι μακροπρόθεσμες συνέπειες στον άνθρωπο. Αν και υπάρχουν συνεχώς αναφορές για παρενέργειες, ακόμη δεν έχουν μελετηθεί εκτενώς. Ωστόσο, πρέπει να αναφέρουμε πως δεδομένου ότι οι υποδοχείς των κανναβινοειδών βρίσκονται και στον αναπτυσσόμενο εγκέφαλο των εμβρύων – νεογνών – παιδιών – εφήβων, υπάρχουν σοβαρά ερωτήματα για τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει η χρήση της κάνναβης κατά την εγκυμοσύνη, σε παιδιά ή ακόμη και σε νεαρούς ενήλικες. Επίσης, αρκετές έρευνες υποστηρίζουν πως ο εγκέφαλος διατηρεί κάποια πλαστικότητα για πολλά χρόνια, ενώ οι επιπτώσεις της χρήσης των κανναβινοειδών σε αυτή τη διαδικασία είναι ακόμη άγνωστες στο μεγαλύτερο βαθμό τους.

Στόχος όλης της προσπάθειας είναι να ενισχυθεί η κοινωνική ανοχή στη διάδοση των ναρκωτικών ουσιών όπου μεγάλα τμήματα του λαού και της νεολαίας αντιμετωπίζουν προβλήματα διαβίωσης και κάλυψης των βασικών αναγκών. Η διάδοση των ναρκωτικών ουσιών χρησιμοποιείται ως μέσω κοινωνικής καταστολής, π.χ. στο εξωτερικό, και συγκεκριμένα στην Αργεντινή, στις αρχές του 2000, απάντηση στην ανεργία και τη φτώχεια ήταν η διάδοση του paco, στην Πορτογαλία, η αποποινικοποίηση της χρήσης κάνναβης ξεκίνησε όταν τα σημάδια της καπιταλιστικής κρίσης άρχισαν να γίνονται αισθητά στην αύξηση της ανεργία στις νέες ηλικίες. Τα ναρκωτικά είναι χημικά που επιδρούν στον εγκέφαλο και επηρεάζουν το ΚΝΣ. Αποτελούν εμπόρευμα που αποφέρουν πάνω από 500 δισ. δολάρια ετησίως στην παγκόσμια αγορά νόμιμης και παράνομης διακίνησης και πάνω από 3 δισ. δολάρια κάθε έτος στο Άμστερνταμ. Αποτελεί πλέον ένα πολιτισμικό προϊόν που μπαίνει στις παραδόσεις των νέων ανθρώπων, γίνεται κουλτούρα, γίνεται τρόπος ζωής, διαμορφώνοντας ανθρώπους σκιές στο περιθώριο της κοινωνικής πραγματικότητας.

Στο καπιταλιστικό σύστημα, η παραγωγή και εμπορία ναρκωτικών αποτελούν πηγή ασύλληπτου κέρδους. Πόλεμος, φτώχεια, πείνα, ανεργία είναι το υπόβαθρο όπου βρίσκουν αποκούμπι τα ναρκωτικά. Στο υπάρχον οικονομικό σύστημα, όπου κυριαρχεί το κέρδος, η ιατρική χρήση της κάνναβης θα αξιοποιηθεί για την εξασφάλισή του από τους μονοπωλιακούς ομίλους στις πλάτες των ασθενών, οι οποίοι αναζητούν μια λύση.

Η αντιμετώπιση των ναρκωτικών είναι ένα πρόβλημα καθαρά πολιτικό και κοινωνικό, και όχι φαρμακευτικό όπως θέλουν να μας πουν οι θιασώτες της φαρμακευτικής κάνναβης.