ΑΡΘΡΟ

Του Παναγιώτη Χατζηγεωργίου

Δικηγόρου Δράμας

Τα Υπουργεία Παιδείας και Υγείας, η Κυβέρνηση, μας λένε: ΝΑΙ!

Οι καθηγητές των Πανεπιστημίων μας συμφωνούν, λένε: ΝΑΙ!

Η αρμόδια Επιτροπή Λοιμοξιολόγων και λοιπών ειδικών λέει: ΝΑΙ!

Γι’ αυτό και κρατάνε κλειστές και το τρέχον εξάμηνο ακόμη και τις Ιατρικές Σχολές. Την ίδια ώρα σχεδιάζουν να ανοίξουν το λιανεμπόριο, την αγορά, την κοινωνία.

Γι αυτό και δεν εμβολιάζουν κατά προτεραιότητα τουλάχιστον τους φοιτητές του 5ου και 6ου έτους, για να μπορούν να επισκέπτονται κλινικές και χειρουργεία.

Τι κι αν η κοινή λογική λέει ότι έτσι μόνο θα μάθουν, θα εκπαιδευτούν, θα γίνουν οι αυριανοί άξιοι λειτουργοί της Υγείας, αλλά και θα βοηθήσουν βρε αδελφέ το Εθνικό Σύστημα Υγεία σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία.

Αν λοιπόν η κοινή λογική, η πρακτική και η επιστήμη διαφωνούν και μας λένε ότι δίχως πρόσβαση σε Νοσοκομεία, δίχως κλινική εικόνα και παρατήρηση, δίχως συμμετοχή στα χειρουργεία, δεν μπορεί κανείς να γίνει Γιατρός, ίσως και να κάνουν λάθος.

Άλλωστε ως γνωστόν αν η πραγματικότητα είναι διαφορετική από τις εμμονές μας και τις ιδεοληψίες μας, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα.

Δεν πα να κάνουν έκκληση οι φοιτητές Ιατρικών και Οδοντιατρικών Σχολών για τα αυτονόητα:

Πως δεν είναι θεωρητική η επιστήμη τους, δεν γίνεται να σπουδάζουν από το διαδίκτυο, δεν θέλουν να περνάνε τα μαθήματα με αντιγραφές πίσω από τις οθόνες των υπολογιστών τους, δεν μπορούν να γίνουν γιατροί από το ιντερνετ.

Φωνάζουν εις ώτα μη ακουόντων.

Κωφεύει η Πολιτεία, κωφεύουν οι Καθηγητές, κωφεύουν οι αρμόδιοι.

Οφείλει όμως να αντιδράσει η Κοινωνία.

Γιατί «τουρίστες» ή διαδικτυακοί φοιτητές μπορεί και στο παρελθόν να πήραν πτυχία, να έγιναν επαγγελματίες και να διέπρεψαν σε άλλους κλάδους της επιστήμης, μαθαίνοντας εν πολλοίς στου κασίδι το κεφάλι…

Όχι όμως στον τομέα της Ιατρικής Επιστήμης.

Και αυτούς που αύριο θα περιθάλψουν εμάς και τους δικούς μας ως ασθενείς, δεν τους θέλουμε γιατρούς μόνο στα χαρτιά.

Τους θέλουμε κορυφαίους στον κλάδο και την επιστήμη τους.

Γιατί θα τους εμπιστευθούμε τις ζωές μας…