Φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό τον Γιάννη;

ΑΡΘΡΟ

Του Captain Νικόλαου Κ. Μεταξά

ATPL

AIRLINE PILOT

B737NG AIRBUS 320

Στην χειμερινή περίοδο μέχρι πριν το επεισόδιο στον Έβρο με τους δυο Έλληνες στρατιωτικούς μονάχα κάθε Πέμπτη πήγαινε από την Μυτιλήνη με τρεις τουριστικές εταιρίες ένας αριθμός από 600 ως 1000 ταξιδιώτες, στο Αϊβαλή για ψώνια.

Όλη η Βόρειος Ελλάδα επισκεπτόταν ανά τακτά χρονικά διαστήματα σε μονοήμερες ή διήμερες εκδρομές για ψώνια στην Κεσσάνη, στην Ραιδεστό.

Ας μην συνεχίσω άλλο να εξιστορώ την μανιοκαταθλιπτική συμπεριφορά των ομοεθνών μας για ξόδεμα τόσο στην Τουρκιά αλλά και παλαιοτέρα στην Βουλγαρία αλλά και στα Σκόπια.

Δεν ξέρω το τι είναι οι Έλληνες στρατιωτικοί, πάντως Ήρωες δεν είναι και ας πάψουν όλοι αυτοί οι ανιστόρητοι να πατριδοκαπηλεύουν την χώρα μιας και το ελάχιστο θα είναι να τρίζουν τα κόκκαλα εκατομμύριων Ελλήνων Ηρώων που έδωσαν το αίμα τους για την πατρίδα τους.

Το μόνο σίγουρο ότι αυτή η κατάσταση παραβιάσεων τόσο χερσαία, τόσο θαλάσσια και από αέρος είναι κοινό μυστικό ότι συμβαίνει και από τις δυο χώρες.

Εμείς το έχουμε κρυφό και ο κόσμος τούμπανο. Ποιος άραγε δεν ξέρει ότι οι περιπολίες στον Έβρο έχουν αυτά τα συμβάντα ένθεν και ένθεν και λύνονται πάντα κοινή συναινέσει και δεν είναι λίγες οι φόρες που πίνουν ένα τσάι. τρώνε ή ανταλλάσουν κονιάκ με σοκολάτα και πηγαίνει ο καθένας στον τόπο του. Εάν μου πείτε ότι αυτά που σας λέγω είναι ιστορίες για αγρίους, τότε σας λέγω ότι κοιμάστε ύπνο βαθέους όρθρου. Το ίδιο συμβαίνει και στον θαλάσσιο αλλά και στον εναέριο χώρο.

Έπειτα λάβετε υπόψη σας ότι η μεγάλη διαφορά μας με την Τουρκία είναι ότι αυτοί πάντοτε από ιδρύσεώς τους έχουν ένα στόχο και πάνω σε αυτόν εργάζονται μέχρι και της επιτεύξεώς του, ενώ εμείς είμαστε οι γαλαντόμοι ανιστόρητοι, και αγεωγράφητοι, μιας και ποτέ δεν κατορθώσαμε να επιβάλουμε αυτά που μας κατοχυρώνουν οι διεθνείς συνθήκες και πάντοτε έχουμε μια υποχωρητικότητα σε όλα τα εθνικά μας θέματα πράγμα που η Τουρκία το εκλαμβάνει ως ΑΔΥΝΑΜΙΑ.

Έτσι ερχόμαστε πάντα ή σχεδόν πάντα σε θερμά επεισόδια και τις τρώμε και μετά βάζουμε την ουρά στα σκέλια μας εν ονόματι ότι είμαστε ειρηνόφιλοι και γαλαντόμοι.

Εγώ προσωπικά δεν κατάλαβα τις στάσεις αυτές ΤΩΝ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΗΓΕΣΙΩΝ, μιας και αυτές οι τακτικές μας έχουν φέρει σε δεινή θέση. Δεν χρειάζεται να σας αναφέρω γεγονότα αλλά μονάχα τα τελευταία γεγονότα να δούμε και θα καταλάβουμε ότι πλέον η γείτονα χώρα μας λοιδορεί και μας κράζει με τον χειρότερο τρόπο. Φυσικά και οι Σύμμαχοι μας, δηλαδή αυτοί που μας κατέστρεψαν σε κάθε φάση που έπρεπε να σταθούν στο πλευρό μας, για ακόμη μια φορά παίζουν τον ρόλο «του στριβείν δια του αρραβώνος».

Τις τελευταίες ημέρες το πολιτικό προσωπικό της χώρας (και αναφέρομαι σε όλο το πολιτικό φάσμα, από τα αριστερά μέχρι τα δεξιά), έχει αρχίσει και μιλάει με γρίφους και «προφητείες», περί επικείμενης πολεμικής σύρραξης Ελλάδας – Τουρκίας. Κανείς όμως δε μιλάει καθαρά και ξάστερα. Και τούτο είναι εξόχως εξοργιστικό και συνάμα επικίνδυνο για έναν λαό που είναι ήδη καταταλαιπωρημένος και εξαθλιωμένος οικονομικά και ηθικά.

Για να είμαι σαφής. Παρακολουθώ διάφορα πολιτικά μπουμπούκια (άλλα πολεμοχαρή κι άλλα όχι) τα οποία αφήνουν καθημερινά, όλο και περισσότερα υπονοούμενα περί δήθεν ενδεχόμενης σύρραξης με τους Τούρκους:

«Οφείλουμε να είμαστε σε επαγρύπνηση», «οι Ένοπλες Δυνάμεις να είναι σε ετοιμότητα», «υπάρχει κίνδυνος πολεμικής εμπλοκής της Ελλάδας», «ανησυχούμε για ένα θερμό επεισόδιο» και διάφορα αντίστοιχα τσιτάτα, χωρίς ωστόσο να λένε κάτι συγκεκριμένο.

Μιλάμε τώρα για τύπους που είναι ζήτημα αν έχουν περάσει έξω από ΚΨΜ και κάνουν και βαθυστόχαστες πολεμικές αναλύσεις.

Ειλικρινά δεν ξέρω αν όλες αυτές οι δηλώσεις γίνονται στο πλαίσιο κάποιας αντιπολιτευτικής τακτικής ή αν το πολιτικό προσωπικό της χώρας γνωρίζει κάτι άλλο.

Όπως και να ‘χει και στις δυο περιπτώσεις προσφέρουν κακές υπηρεσίες στον τόπο.

Βαδίζοντας την τρίτη εβδομάδα κράτησης των δύο στρατιωτικών μας στις φυλακές της Αδριανούπολης, και σε συνδυασμό με το όλο κλίμα των ελληνοτουρκικών σχέσεων που μυρίζει μπαρούτι, αναδύεται φυσιολογικά το ερώτημα «τι να κάνουμε». Η ανησυχία είναι διάχυτη στην θρακική – κι όχι μόνο – κοινωνία για την ειρήνη και το αύριο της χώρας μας, οπότε θα πούμε τη γνώμη μας.

Το πλαίσιο των σχέσεων με τη γείτονα δεν έχει αλλάξει. Αυτό που έχει όμως λήξει είναι η πολιτική «κατευνασμού του θηρίου», έτσι όπως την είδαμε να εφαρμόζεται από το 1999. Το θλιβερό τσίρκο των τουρκολάγνων, αυτό που περιέφερε για χρόνια σε κάθε κοινωνικό χώρο και με κάθε αφορμή την «ελληνοτουρκική φιλία» ως πανάκεια, έχει βγάλει τον σκασμό. Όλα εκείνα τα ανθρωπάρια, που τους έπιανε ακράτεια από τη χαρά τους άμα τη εμφανίσει Τούρκων υπουργών, συγγραφέων, αθλητών, ηθοποιών, αρσενοκοιτών κτλ και που μας φόρεσαν τόσες αδελφοποιήσεις με τούρκικες πόλεις και οργανώσεις, καθώς το υπερατλαντικό τους αφεντικό αλλάζει ρητορεία απέναντι στην Άγκυρα, είτε εξαφανίστηκαν είτε ρίξανε τους τόνους στο υποηχικό φάσμα. Τελευταία φορά τους ακούσαμε τον περασμένο Δεκέμβρη να υίζουν εναντίον όλων ημών που αντιδράσαμε στον ερχομό του Ερντογάν στη Θράκη – αλήθεια, με κείνην την επίσκεψη κερδίσαμε στις διμερείς σχέσεις όσα… απολαμβάνουμε σήμερα;

Και τώρα; Τώρα είναι η στιγμή για μια δυναμική ελληνική πολιτική. Με τις ΗΠΑ συμμάχους αλλά όχι σε πλήρη ταύτιση μαζί τους, π.χ. στην αντιρωσική υστερία. Βεβαίως ο Ταγίπ είναι κακό σπυρί στον ΝΑΤΟϊκό πισινό αλλά κανείς μας δεν προκρίνει τον «φρονηματισμό» του ημετέροις αναλώμασι

Ο Τούρκος πρόεδρος δεν είναι ούτε ψυχοπαθής ούτε ανόητος για να επιθυμεί αυτή τη στιγμή πολεμική εμπλοκή με την Ελλάδα. Όσο όμως κερδίζει πόντους σε βάρος μας με δυο τρεις σκουντιές, φυσικά θα συνεχίσει να το πράττει. Εμείς, προκειμένου να διατηρήσουμε την ειρήνη, την επιβίωση και την αξιοπρέπειά μας, πρέπει να φανούμε επιτέλους σοβαροί: να εξοπλιστούμε επαρκώς, να βελτιώσουμε την άμυνά μας στο Αιγαίο – η δήλωση του Υπουργού Άμυνας ότι θα εξαϋλώσουμε όποια ξένη δύναμη εμφανιστεί σε ελληνικό νησί ήταν αποφασιστικής σημασίας – και να είμαστε ανυποχώρητοι στην Κύπρο. Στη δε Θράκη, όπου έχουμε κάθε πλεονέκτημα με την δική μας πλευρά (του στρατιωτικού συμπεριλαμβανομένου), να τσακίσουμε τον τουρκικό δάχτυλο!

Χωρίς τυμπανοκρουσίες και φανφαρονισμούς, έχουμε την μοναδική ευκαιρία στη Θράκη να διαλύσουμε το τοπικό δίκτυο των πρακτόρων. Θυμίζουμε ότι αναμένεται η δικαστική απόφαση για την επαναλειτουργία (!!!) της «Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης» (και των συναφών συλλόγων μετά), ότι κάποιοι σεσημασμένοι ατζέντηδες τουρκισμού δεν χαίρουν πια βουλευτικής ασυλίας, ότι ο εμφύλιος με το σύστημα Γκιουλέν έχει παραλύσει την δραστηριότητα του προξενικού κυκλώματος σε Κομοτηνή και Ξάνθη. Υπάρχει μία μοναδικά ευνοϊκή συγκυρία στους μειονοτικούς θεσμούς που στηρίζει η πολιτεία (μουφτείες, βακούφια) και όπου μπορούμε στηρίζοντας τους έντιμους να κερδίσουμε έδαφος χαμένο από χρόνια. Υπάρχουν επίσης άπειρα – καλά και δίκαια – πράγματα που μπορούν να γίνουν χωρίς να συναντήσουν τις αντιδράσεις που θα έβρισκαν άλλοτε μπροστά τους, ξεκινώντας από τους γεωργικούς αναδασμούς και φτάνοντας μέχρι το χτίσιμο δημόσιων σχολείων. Δεν χρειάζεται λεπτομερής περιγραφή, οι αρμόδιοι γνωρίζουν τα πάντα και υπάρχουν ήδη στα χέρια τους υποδείξεις και εναλλακτικές. Αυτό που δεν υπάρχει είναι μια σοβαρή, ελληνική Κυβέρνηση στην Αθήνα, τριάντα (τουλάχιστον) χρόνια τώρα.

Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν: ως ο Σουλτάνος που ετέτρεψε τη χωροφυλακή σε σώμα πραιτοριανών προκειμένου να «επιβιώσει» τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό…

«Ο Ερντογάν, παρά τις διώξεις, φυλακίσεις, αποστρατείες χιλιάδων στρατιωτικών, που στην ουσία ευνούχισαν τις ένοπλες δυνάμεις της Τουρκίας και κατακρεούργησαν το ηθικό των, ακόμη αισθάνεται ανασφαλής και διακατέχεται από φοβικά σύνδρομα, ότι ενδέχεται να ανατραπεί από εσωτερικές και εξωτερικές δυνάμεις και ότι θα έχει την τύχη του Menderes, που απαγχονίστηκε.

Μετέτρεψε την Τζαντάρμα, με κάποια δόση λεκτικής υπερβολής, σε προσωπική του φρουρά, σε δύναμη συλλογής πληροφοριών, σε δύναμη επιβολής της πολιτικής του, σε δύναμη εκφοβισμού, λόγω των υπερβολικών (και όχι σύννομων) μεθόδων που χρησιμοποιούν, που ακόμη και οι τούρκοι στρατηγοί, ξεδοντιασμένοι πλέον, να υπακούνε στις αποφάσεις της ηγεσίας της. Και τώρα τι μέλλει γενέσθαι; Θα περιμένουμε και θα δούμε ανάλογα με την ροή των εξελίξεων. Θα αρκούσε ένα νεύμα του Ερντογάν και οι στρατιωτικοί μας θα είχαν απελευθερωθεί πάραυτα. Το ότι συνεχίζουν να παραμένουν φυλακισμένοι σε φυλακές υψίστης ασφαλείας στην Ανδριανούπολη δεν είναι ευνοϊκή εξέλιξη».

Ο Ερντογάν, μετά το πραξικόπημα του Ιουλίου 2016, αποφάσισε να αλλάξει πολλά, στην δομή των Ενόπλων Δυνάμεων, με σκοπό να υπάρχει απόλυτος έλεγχος επί αυτών, ώστε να μην αιφνιδιαστεί στο μέλλον. Η πιο σημαντική αλλαγή που έπρεπε να είχαμε μελετήσει, ήταν ο ρόλος και οι δυνατότητες της Στρατοχωροφυλακής, της περίφημης JAΝDARMA (Τζαντάρμα).

Η Τζαντάρμα είναι ένας στρατιωτικός σχηματισμός με καθήκοντα φύλαξης συνόρων, συμμετοχής σε στρατιωτικές επιχειρήσεις, καθώς και καθήκοντα εσωτερικής ασφάλειας. Εκπαιδεύεται από τις Τουρκικές Ε.Δ. και έχει στελέχη και Αρχηγό από τον Στρατό. Έχει δύναμη περί τους 270.000 άνδρες, περίπου 1.500 τεθωρακισμένα πάσης μορφής (ΤΟΜΠ, ΤΟΜΑ, άρματα μάχης) και περίπου 60 ελικόπτερα. Έχει ιστορικό παρελθόν, αφού δημιουργήθηκε επί Οθωμανικής αυτοκρατορίας, το 1839 και πάντα συμμετείχε σε πολεμικές επιχειρήσεις. Συμμετείχε στην εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο το 1974, στην επιχείρηση «Ασπίδα του Ευφράτη» και σήμερα στην επιχείρηση «Κλάδος Ελαίας» (sic!!!), κατά του Κούρδων του YPG, στην Συρία, στο καντόνι του Αφρίν. Η αλλαγή που σημειώθηκε μετά το πραξικόπημα του 2016, ήταν η πλήρης υπαγωγή της Τζαντάρμα στο Υπουργείο Εσωτερικών (Icisleri Bakanlıgı),δεν υπάγεται πλέον στο Υπουργείο Άμυνας, καθώς και η σταδιακή της μεταμόρφωση σε σώμα Πραιτοριανών του Ερντογάν. Κύριος σκοπός τους (εκτός των άλλων) είναι πλέον η προστασία του Σουλτάνου από εσωτερικούς κινδύνους και ιδιαίτερα από τον τουρκικό στρατό. Έτσι η Τζαντάρμα απέκτησε υπερεξουσίες, είναι ανεξάρτητη και δεν ελέγχεται πλέον από τον στρατό. Για να μπορεί να αισθάνεται ασφαλής ο πρόεδρος Ερντογάν και να μαθαίνει τα πάντα, τοποθέτησε ως διοικητή της Τζαντάρμα, τον στρατηγό Cetin, έναν σκληροπυρηνικό εθνικιστή και ισλαμιστή στρατιωτικό, από τους ελάχιστους στρατηγούς που εμπιστεύεται πλέον. Υπουργό Εσωτερικών, τοποθέτησε από τα τέλη Αυγούστου 2016 (μετά το πραξικόπημα) τον Suleyman Soylu, τον αντιπρόεδρο του ΑΚΡ, του κόμματός του δηλαδή και εκ των πλέον στενών συνεργατών του, σκληροπυρηνικός ισλαμιστής και αυτός βεβαίως».

Ποια είναι η περίφημη Jandarma: Η Γενική Διοίκηση Χωροφυλακής (τουρκικά: Jandarma Genel Komutanlıgı) ή Τουρκική Χωροφυλακή (Turk Jandarmasi) αποτελεί κλάδο των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, υπεύθυνο για τη διατήρηση της δημόσιας τάξης σε περιοχές που δεν εμπίπτουν στη δικαιοδοσία των αστυνομικών δυνάμεων (γενικά στις αγροτικές περιοχές), καθώς και της εξασφάλισης της εσωτερικής ασφάλειας και γενικά τον έλεγχο των συνόρων, μαζί με την εκτέλεση άλλων ειδικών καθηκόντων που της ανατίθενται με ορισμένους νόμους και κανονισμούς.

Η Χωροφυλακή είναι ουσιαστικά μια κυβερνητική ένοπλη υπηρεσία επιβολής του νόμου, στρατιωτικής φύσης. Στη Γενική Διοίκηση Χωροφυλακής υπάγεται η Στρατονομία (Askeri Inzibat), υπεύθυνη για την αστυνόμευση των ενόπλων δυνάμεων και δύο ταξιαρχίες ειδικών δυνάμεων, η Διοίκηση Ειδικών Επιχειρήσεων Χωροφυλακής (Jandarma Ozel Harekat) και η Διοίκηση Δημόσιας Ασφάλειας Χωροφυλακής (Jandarma Ozel Asayis Komutanlıgı).

Ως μέρος των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, η Γενική Διοίκηση Χωροφυλακής υπάγεται στο τουρκικό Γενικό Επιτελείο, όσον αφορά θέματα που σχετίζονται με την στρατιωτική εκπαίδευση και κατάρτιση, καθώς και στο Υπουργείο Εσωτερικών σε θέματα που σχετίζονται με την ασφάλεια και τη δημόσια τάξη. Ο Διοικητής της Χωροφυλακής υπάγεται στον Υπουργό Εσωτερικών.

Η Χωροφυλακή έχει τις ρίζες της στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και την οργάνωση στρατιωτικής επιβολής του νόμου «Subaşı» (αργότερα γνωστό ως «Zaptiye»), η οποία διεξάγεται υπηρεσίες ασφάλειας και προστασίας. Στο παρελθόν, μια παρόμοια δύναμη ονομαζόταν «Şurta», κατά τη διάρκεια της μεσαιωνικής αυτοκρατορίας των Σελτζούκων.

Ο «σουλτάνος» και οι Τούρκοι στρατηγοί επιβεβαιώνουν αυτό που εδώ και καιρό βλέπουμε και ακούμε ότι είναι εγκλωβισμένοι και διατεθειμένοι να τραβήξουν την κατάσταση σε Αιγαίο και Κύπρο στα άκρα.