ΑΡΘΡΟ
Της Τόλης Καραγιαννίδου – Τσολπίδου
Συνταξιούχου τραπεζικής υπαλλήλου πρώην Α.Τ.Ε.
Ο σχολιασμός λέξεων συνήθως ξεκινά απ’ ότι ακούσαμε στην επικαιρότητα με κάποιες δηλώσεις προσώπων σε πολιτικές θέσεις μας φέρνουν στο νου το επίθετο χυδαίος και καλό θα είναι να μην τους αντιπροσωπεύει αυτούς που μιλάνε για χυδαιότητα και χυδαίες πράξεις, εκστομίσεις κτλ. π.χ. οι χυδαίοι χοροί δεν με ενθουσιάζουν, θέλω τρυφερή (νέα) παρτενέρ. Βέβαια του Άδωνι η σύζυγος ξέρει από χορούς, αλλά δεν είναι πια τρυφερή.
ΧΥΔΑΙΟΣ: πρόστυχος, μη ευπρεπής, προσβλητικός. Κατά την αρχαιότητα χαρακτήριζε τους απλούς, αμόρφωτους ανθρώπους (αγενείς – άσεμνους).
Κατά την Παλαιά Διαθήκη στην Έξοδο: η πορεία των Ισραηλιτών προς την γη της Επαγγελίας: οι δε υιοί Ισραήλ ηυξήθηκαν και επληθύνθησαν και χυδαίοι εγένεντο (έκαναν κακές πράξεις).
Χυδαίος, επίθετο που φτιάχθηκε κατά την ελληνιστική περίοδο.
Χυδαίος, ένας μειωτικός χαρακτηρισμός που χρησιμοποιούσαν οι οπαδοί της καθαρεύουσας για την δημοτική γλώσσα, αλλά οι δημοτικιστές δεν είχαν καμία σχέση με τους σημερινούς χυδαιογλώσσους. Ο χυδαίος ξεφεύγει από τα όρια του χιουμοριστικού.
Χυδαίος είσαι και αν ακόμη μέσα στη Βουλή σηκώνεις το δάκτυλο απειλητικά, βρίζοντας, φωνάζοντας, κάνοντας άσεμνες χειρονομίες.
Μερικά γνωμικά:
Η χυδαιότητα είναι αστραπή του μίσους.
Η ύβρις είναι το όπλο των χυδαίων.
Το μόνο αλάνθαστο κριτήριο σοφίας για τον χυδαίο νου: η επιτυχία.
Η τραγωδία είναι πιο χυδαία από την φαρσοκωμωδία.
Ο ατομικισμός είναι το λίκνον της χυδαιότητας.
Η θέληση μείον νοημοσύνη ισούται με χυδαιότητα.
Πάντως χυδαίες πολιτικές προκαλούν την ίδια την κοινωνία, για αυτό οι χυδαίοι άρχοντες και η διαπλοκή είναι έκπτωτοι στη συνείδηση του λαού.
Και ο λαός που με την ψήφο του θα πρέπει να τιμωρεί…
