ΑΡΘΡΟ
του Παναγιώτη Χατζηγεωργίου
Δικηγόρου Δράμας
Όσοι γεννηθήκαμε περασμένες δεκαετίες του ‘60, του ‘70 μεγαλώσαμε αλλιώς. Δίχως σεξουαλική αγωγή και ανάλογη διαπαιδαγώγηση. Δίχως περιοδικά με αποκαλυπτικό σεξ και πολύ περισσότερο με σκληρό πορνό. Δίχως τράπουλες και πλήθος περιοδικών που απεικονίζουν χιλιάδες προκλητικές σεξουαλικές στάσεις.
Έπεφτε στα χέρια μας κανένα τραστ του γέλιου και βλέπαμε αγόρια με προκλητικά μαγιό ή κορίτσια με τόπλες. Κρύβαμε τέτοια άσεμνα περιοδικά στα παιδικά μας δωμάτια. Συζητούσαμε με συνομηλίκους μας, που καυχιόταν ότι είχαν ερωτικές περιπέτειες, συνήθως φανταστικές, για να πληροφορηθούμε λεπτομέρειες. Φλερτάραμε κοκκινίζοντας και κρυφογελώντας.
Μετά ήρθε η Εμμανουέλα. Μια προχωρημένη για την εποχή αποκαλυπτική ερωτική ταινία. Έκανε πάταγο. Έτρεχε ο ανδρικός πληθυσμός και η πιτσιρικαρία να δει την εκρηκτική Σύλβια Κριστέλ. Το σινεμά ανακάλυψε ότι το σεξ είναι πιο προσοδοφόρο ακόμη και από τη βία και το αίμα. Ταινίες με αποκαλυπτικές σκηνές ή και σκληρό πορνό κατέκλυζαν τις κινηματογραφικές αίθουσες και τα καλοκαιρινά drive in.
Ναι προφανώς δεν ήταν και εκείνα τα χρόνια άδολα και απονήρευτα. Ας μην τα εξιδανικεύουμε. Κακοποιητικές, σεξιστικές και παραβατικές συμπεριφορές υπήρχαν και τότε. Και διαστροφή. Και ύποπτα νυχτομάγαζα. Και εμπορία σαρκός και trafficking. Αλλά όλα αυτά ήταν σε μικρότερο βαθμό. Διαδραματίζονταν πίσω από το παραβάν. Όχι στο προσκήνιο. Δεν είχαν λάβει εκρηκτικές διαστάσεις κοινωνικής μάστιγας.
Μετά ήλθε το διαδίκτυο και τα κινητά. Όπου έχουν πρόσβαση οι πάντες. Ακόμη και ανήλικα μικρά παιδιά. Με τεράστιους κινδύνους να ελλοχεύουν. Με τους γονείς να μη μπορούν, να μη γνωρίζουν πως «να ελέγξουν» τα παιδιά, ιδίως στην κρίσιμη εφηβική ηλικία. Να τα καθοδηγήσουν σωστά. Να περιορίσουν σε θεμιτά και κοινωνικά αποδεκτά όρια την επιθυμία τους για εξερεύνηση της σεξουλικότητάς τους.
Και πώς να το καταφέρουν από τη στιγμή που και οι ίδιοι οι γονείς είναι συχνά θύματα και αυτοί της δικής τους αρρωστημένης περιέργειας. Η οποία ενίοτε ξεφεύγει και γίνεται επικίνδυνη διαστροφή. Γονείς και παιδιά εγκλωβισμένοι στους κινδύνους του διαδικτύου. Καλυπτόμενοι πίσω από την ανωνυμία γινόμαστε ολοένα και πιο ριψοκίνδυνοι στις διαδικτυακές μας περιπλανήσεις. Διαπιστώνοντας πως εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο σερφάρουν σε πονηρές ιστοσελίδες, τείνουμε να πιστέψουμε πως είναι φυσιολογικό, κοινωνικά αποδεκτό, μη ανήθικο. Και ναι πράγματι το απλό σερφάρισμα δεν συνιστά αδίκημα. Αλλά δυστυχώς είναι και πάμπολλοι αυτοί που εθίζονται. Ή και παρασύρονται κατόπιν και σε εγκληματικές συμπεριφορές.
Νομίζουμε πως με το διαδίκτυο σήμερα είμαστε επαρκώς ενημερωμένοι. Πως είμαστε συγκροτημένοι, ενάρετοι και ηθικοί. Πως δεν κινδυνεύουμε. Έχουμε εμπιστοσύνη στα παιδιά μας και δεν φοβόμαστε μήπως παρασυρθούν. Θεωρούμε πως τα έχουμε εφοδιάσει με τις αναγκαίες προς τούτο αντιστάσεις.
Αλίμονο πόσο βαθιά νυχτωμένοι είμαστε. Αν ψάξουμε λίγο πιο βαθιά θα ανακαλύψουμε ότι η πορνογραφία υπό μορφή ποινικού αδικήματος και μάλιστα η παιδική πορνογραφία ζει και βασιλεύει:
«…η παραγωγή και διακίνηση παιδικής πορνογραφίας στο διαδίκτυο γνωρίζει εδώ και πολλά χρόνια πρωτοφανή ανάπτυξη… το 2021 είχε καταλάβει ήδη το 20% του συνολικού πορνογραφικού υλικού… από το 1997 έως το 2015 στις ΗΠΑ τα σχετικά διαπιστωμένα εγκλήματα είχαν αυξηθεί κατά 1.500%… κάθε εβδομάδα στην Ευρώπη προωθούνται (το 2021) πάνω από 3.000 sites με υλικό παιδικής πορνογραφίας και 20.000 φωτογραφίες παιδιών με άσεμνες στάσεις στις πάνω από 100.000 πορνογραφικές ιστοσελίδες του κυβερνοχώρου… καθαρό κέρδος 2 έως και 3 δις δολάρια ετησίως… περισσότερο από 1.000.000 πορνογραφικές εικόνες παιδιών και 200 νέες ταχυδρομούνται ηλεκτρονικά σε ημερήσια βάση… μια απλή ιστοσελίδα παιδικής πορνογραφίας δέχεται μηνιαίως περίπου 1.000.000 επισκέψεις… από Εισήγηση της Αντεισαγγελέως Εφετών Ειρήνης Χρυσογιάννη στην Εθνική Σχολή Δικαστών, Θεσσαλονίκη 22/23.4.2023».
Τα νούμερα τρομάζουν. Παιδική πορνογραφία, εκδικητική πορνογραφία, πορνογραφία κάτω από απειλή, βία και εκβιασμούς, διακίνησή της κατ’ επάγγελμα και κατ’ εξακολούθηση με σκοπό το κέρδος. Με θύματα ακόμη και μικρά παιδιά ή και βρέφη!!! Με θύτες ακόμη και ανήλικους…
Σε όλη την υφήλιο, σε όλες τις χώρες και βεβαίως και στη δική μας, η πορνογραφία, στις παραπάνω εγκληματικές της μορφές είναι πλέον κοινωνικός εφιάλτης. Πόσοι γνωρίζουμε για να ενημερώσουμε και τα παιδιά μας ότι η τυχόν αποθήκευση τέτοιων εικόνων και βίντεο στον υπολογιστή, συνιστά κακούργημα; Ότι η διακίνηση σε τρίτους επ’ αμοιβή, όπως και η παιδική και η εκδικητική πορνογραφία συνιστούν κακούργημα και τιμωρούνται με βαρύτατες ποινές (κάθειρξη πολλών ετών);
Γίνεται λόγος για εικόνες και βίντεο στα οποία συμμετέχουν άνδρες και γυναίκες, αγόρια και κορίτσια είτε εν γνώσει τους και με σκοπό το εύκολο και γρήγορο χρήμα. Είτε και εν αγνοία τους, καθώς με παράνομο τρόπο μπορεί να διακινείται τέτοιο υλικό, που καλόπιστα στο παρελθόν κατέγραψαν έχοντας άγνοια των κινδύνων.
Ακόμη – ακόμη μπορεί να συμμετέχουν μετά από βία, απειλή και κακοποίηση (επίσης κακούργημα). Μπορεί να συμμετέχουν ακόμη και ανήλικα μικρά παιδιά ή και βρέφη, με τη συναίνεση των γονιών τους ή και εν αγνοία τους. Να συμμετέχουν μικρά παιδιά ανυποψίαστα και νομίζοντας ότι παίζουν διαδραστικά παιχνίδια.
Η ανωνυμία, η πολύ μεγάλη επισκεψιμότητα, η αδυναμία ελέγχου και πάταξης του συγκεκριμένου εγκλήματος, το εύκολο και γρήγορο κέρδος, η άκρατη και αχαλίνωτη ανθρώπινη περιέργεια για εξερεύνηση της σεξουαλικότητας είναι στοιχεία που μπορούν να αιτιολογήσουν τη ραγδαία αύξηση της πορνογραφίας και δη της παιδικής, που εξάπτει περισσότερο την ανθρώπινη διαστροφή.
Αδικήματα απολύτως απαξιωτικά και απεχθή. Αδικήματα που προσβάλλουν αξιοπρέπειες, σπιλώνουν υπολήψεις, αμαυρώνουν προσωπικότητες. Μπορούν να οδηγήσουν σε ανεπούλωτα ψυχικά τραύματα, ακόμη και σε αυτοκτονίες.
Στα οποία όμως μπορεί εν δυνάμει να εμπλακεί καθένας – δίχως να το πολυκαταλάβει – ως θύμα ή και ενδεχομένως ως θύτης. Εγκλήματα τα οποία θα συνεχίσουν να υπάρχουν και να αυξάνονται αλματωδώς, όσο αυξάνεται η ζήτηση και η σχετική αγορά. Στην οποία εμπλέκονται ακόμη και δικοί μας άνθρωποι, θρησκευόμενοι και ευυπόληπτοι συμπολίτες μας, συνάνθρωποί μας υπεράνω πάσης υποψίας.
Οι γνωστές πλατφόρμες (facebook, twitter, goοgle) με «επόπτες περιεχομένου» (βλ. πρόσφατο ντοκιμαντέρ στην ΕΡΤ 2) προσπαθούν να ελέγξουν και να καθαρίσουν από «βρωμιές» το διαδικτυακό τοπίο. Διαθέτουν όμως ελάχιστα και ανεπαρκή μέσα, όπως απέδειξε το ντοκιμαντέρ και η «ανάκριση» των υπευθύνων τους από αρμόδια Επιτροπή του Κογκρέσου στις ΗΠΑ. Για αυτό και οι Πολιτείες οφείλουν να είναι σε διαρκή εγρήγορση και να πάρουν μέτρα νομοθετικά, ενημερωτικά, διαπαιδαγωγικά.
Για να ελέγξουν ει δυνατόν αυτή την εφιαλτική μάστιγα. Πρόκειται για άνισο αγώνα. Γιατί όσο αυξάνεται η ζήτηση, τόσο θα εκτρέφεται το τέρας. Τόσο θα γιγαντώνεται το φαινόμενο.
Για αυτό και απαιτείται αυξημένη επαγρύπνηση όλων μας. Πλήρης και επαρκής ενημέρωση. Για να μην παρασυρθούμε οι ίδιοι. Για να προσέχουμε, ώστε τα παιδιά μας να μη γίνουν θύματα μιας τέτοιας κακοποιητικής και εγκληματικής συμπεριφοράς. Αλλά και για να μη παρασυρθούν ενδεχομένως και εξελιχθούν σε θύτες τέτοιων ιδιαζόντως απεχθών εγκληματικών πράξεων.
