ΑΡΘΡΟ
Της Τόλης Καραγιαννίδου – Τσολπίδου
Συνταξιούχου τραπεζικής υπαλλήλου πρώην Α.Τ.Ε.
Ο Μητροπολίτης Αλεξ/λεως Άνθιμος (κατά κόσμο Χρ. Κουκουρίδης) είπε: Ας ορκιζόμαστε στην τιμή και στη συνείδησή μας, που τα έχει κάποιος ή δεν τα έχει και τα οποία μας ενέπνευσε ή όχι η Δημοκρατία. Νοιώθω ενοχή όταν αναγκάζω Βουλευτές, Περιφερειάρχες και Δημάρχους να επιορκήσουν. Εμείς οι Εκκλησιαστικοί πηγαίνουμε όπου μας προσκαλούν. Ανεπιθύμητοι δεν θέλουμε να είμαστε.
Έτσι λοιπόν κι εγώ ανέτρεξα σε πληροφορίες για τον Όρκο.
Στην Ελληνική και Ρωμαϊκή μυθολογία το όνομα Όρκος ήταν γνωστή θεότητα, όπου οι αρχαίοι θεωρούσαν προσωποποίηση του όρκου που δινόταν. Ο Όρκος τιμωρούσε τους επίορκους (ήταν γιός της Έριδας ή Γαίας και του Αιθέρα).
Ο δε Όρκος του Ιπποκράτη, 400 π.Χ., είναι ένας αρχαίος Όρκος με σύγχρονη σημασία αφιερωμένος σε θεμελιώδη ευγενή ή ηθικά ιδεώδη. Βέβαια διαχώρισε την Ιατρική από την θρησκεία.
Όρκος: Βεβαίωση ή υπόσχεση με επίκληση του θείου ως μάρτυρα για την αλήθεια ή όχι του γεγονότος. Ο όρκος δεσμεύει άμεσα ή έμμεσα την τιμή και την προσωπικότητα του προσώπου που τον δίνει, διαφορετικά θα πρέπει να υποστεί κυρώσεις (άλλο που αυτό δεν συμβαίνει με τους υψηλά ιστάμενους).
Παλαιά Διαθήκη: Μη λάβεις το όνομα του Θεού επί ματαίω. Στην επί του Όρους ομιλία ο Χριστός κηρύσσει την απαγόρευση του Όρκου (εγώ δε λέγω υμίν μη ομόσαι… Στο δε Βυζάντιο οι Πατέρες της Εκκλησίας καταδίκαζαν την συνήθεια επίκλησης του Όρκου. Ο Ιερός Χρυσόστομος καυτηριάζει την τάση των Χριστιανών να ορκίζονται και να θέτουν το χέρι τους επάνω στο Άγιο Ευαγγέλιο (ας το σκεφθούν οι Βουλευτές, Δήμαρχοι, Νομάρχες κλπ. που δεν εφαρμόζουν τις υποσχέσεις τους). Ο δε Μέγας Βασίλειος έλεγε: Με τη συμπεριφορά του κάποιος θα πιστοποιεί τον λόγο του. Ο Γρηγ. Θεολόγος είπε: Η επιορκία είναι άρνηση Θεού.
Η Εκκλησία παρά την απαγόρευση του Όρκου που αναφέρεται στο Ευαγγέλιο, έπρεπε να βοηθήσει το νεοσύστατο Ελληνικό Κράτος και έκανε την τελετή ορκωμοσίας.
Έτσι είναι Συνταγματικά κατοχυρωμένη η Ορκωμοσία.
16.9.2001: Στην Ελλάδα ορίζεται ότι κάποιος ρωτάται αν θέλει να δώσει Θρησκευτικό ή Πολιτικό όρκο, χωρίς να δηλώσει το θρήσκευμά του. Έτσι και ο Ορθόδοξος Χριστιανός μπορεί να δηλώσει «στην τιμή και στη συνείδησή του».
Η Ευρ. Ένωση καταδίκασε την Ελλάδα επειδή ανάγκασε δικηγόρο να αποκαλύψει τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις, όταν επρόκειτο να πάρει την άδεια Δικηγορίας. Η Λιάνα Κανέλλη κατά την ορκωμοσία στο Κοινοβούλιο δήλωσε: Αν δεν ορκιστώ στο θρήσκευμά μου, είναι σαν να μην αναγνωρίζω το θρήσκευμα των άλλων. Είναι μια συμβολική πράξη επίκλησης της Αγ. Τριάδας.
Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος είπε: Δεν δημιουργεί πρόβλημα η κατάργηση του θρησκευτικού όρκου, αφού ο διοικητικός διαχωρισμός με το Κράτος έχει επέλθει.
Στην Κύπρο ο Πρόεδρος δεν ορκίζεται, αλλά διαβεβαιώνει στο Κοινοβούλιο ότι θα τηρεί το Σύνταγμα και τους νόμους. Απλά χωρίς τελετές και ιερωμένους.
Το Σύνταγμα δίνει την δυνατότητα σε αλλόθρησκους ή ετερόθρησκους Βουλευτές να ορκίζονται σύμφωνα με τους τύπους της δικής τους θρησκείας ή δόγματος.
Οπότε αποφασίζει καθένας τι πρέπει να κάνει όταν παραστεί η ανάγκη αυτή, αρκεί να μην φανεί επίορκος και το απολαμβάνει όταν μάλιστα δεν τιμωρείται.
