ΑΡΘΡΟ
Του Κωνσταντίνου Μπλούχου
Χειρουργού Γενικού Νοσοκομείου Δράμας
Βουλευτή Ν.Δ. Νομού Δράμας
Το δεύτερο κύμα της πανδημίας ήρθε δυναμικά και διέλυσε γρήγορα τις ψευδαισθήσεις ότι ο ιός είναι εύκολος αντίπαλος. Κακά τα ψέματα… Δεν τηρούνταν με επιμέλεια τα μέτρα πρόληψης και προφύλαξης, ενώ συγχρωτισμοί, συνωστισμοί, ανόητες αμφισβητήσεις ακόμη και της ύπαρξης του κορωνοϊού προέκυπταν ως συνήθειες πολλών, βλακώδεις θεωρίες, με τη βοήθεια των ΜΚΔ και της ανευθυνότητας που χαρακτηρίζει την εύκολη ανάρτηση με τα ενθαρρυντικά likes, έκαναν αισθητή την εμφάνισή τους και άσκησαν επιρροή. Και κατόπιν γεμίσαμε φωνές…
Ανωφέλευτες κραυγές διαμαρτυρίας. Ουρλιαχτά από στόματα ανθρώπων ανευθυνοϋπεύθυνων που εκ των πραγμάτων νοιάζονται περισσότερο ν’ αδράξουν την ευκαιρία να βγουν στο προσκήνιο και να φανούν στο πάλκο του ναρκισσισμού της επικαιρότητας. Κι άρχισε μια τιποτολογία που έφερνε το ενδιαφέρον του κόσμου στην άσκοπη αναζήτηση «αιτιών του κακού» και όχι στην πρόδηλη ανάγκη για πρόληψη, η οποία είναι η αυστηρή τήρηση των υγειονομικών μέτρων προφύλαξης. Οι τιποτολογούντες στις αρχές Οκτωβρίου έκαναν διαδηλώσεις για τη «Δημοκρατία» τη στιγμή που η δημοκρατία εκφράζεται θεσμικά από τις τρεις κυρίαρχες και ανεξάρτητες εξουσίες της. Και η δικαστική απεφάνθη ως τέτοια: ανεξάρτητα και δημοκρατικά. Οι ίδιοι ήθελαν εορταστικές λιτανείες στις 17 Νοεμβρίου και στις 6 Δεκεμβρίου σε πείσμα κάθε υγειονομικής σύστασης. Δικαιωματισμός απόλυτης απανθρωπιάς με νομικίστικο ένδυμα. Όμως από την άλλη οι όντως αρμόδιοι, οι ιατροί και νοσηλευτές, δεν φωνάζουν. Μόνο εργάζονται… Θυσιαστικά και ηρωικά, ξεπερνώντας τα όριά τους. Για να σώσουν την ανθρώπινη ζωή. Για να επιδείξουν το μέτρο της θυσιαστικής αυταπάρνησης. Της όντως ανθρωπιάς. Αυτοί που φωνασκούν και θορυβούν είναι οι αναρμόδιοι. Ο δημόσιος χώρος πλημμύρισε απ’ αυτόν τον παράξενο ανθρωπολογικό τύπο που θα τον ονόμαζα «προβατόσχημο καρναβαλιστή φιλανθρωπίας και αλληλεγγύης». Ουσιαστικά όμως πρόκειται για κρυφοπανηγυριστές της καταστροφής!
Ευκαίρως και ακαίρως οι εκφραστές των χρόνιων παθογενειών του ΕΣΥ καταδολιεύουν το όποιο του καταπίστευμα. Εμείς θα στοιχίσουμε δυνάμεις για την ανατροχοδρόμηση και αναβάπτιση του ΕΣΥ όταν και όπως πρέπει.
Κι εδώ σταματά να μιλά ο πολιτικός. Αρχίζει να μιλά ο «αγιάτρευτος» γιατρός. Είμαι σε καθημερινή έγνοια και μόνιμη αγωνία. Δίπλα στους συναδέλφους μου, ιατρούς και νοσηλευτές. Αυτοί, ναι… Προσφέρουν… Αφειδώλευτα και σιωπηρά… Κάνω έκκληση… Να μην τους ξεχάσουμε στιγμή…
Ναι. Το επιδημιολογικό φορτίο στη Βόρεια Ελλάδα υπήρξε υψηλό! Και τα νοσοκομεία μας μπήκαν νωρίς στον πόλεμο. Ανταποκρίθηκαν και συνεχίζουν, προσφέροντας υπηρεσίες στους πάσχοντες χάρη στην αυταπάρνηση των υπηρετούντων. Και τους ευχαριστούμε. Οι δυνάμεις των νοσοκομείων μας δεν θα μπορούσαν να είναι ανεξάντλητες, παρά την ουσιαστική τους στελεχιακή ενίσχυση το προηγούμενο διάστημα, λόγω μεγάλου τμήματος του προσωπικού που νοσεί ή που βρίσκεται σε καραντίνα. Αυτό είναι δείκτης πίεσης. Η πίεση αυτή θα αποφορτιστεί με την επανάκαμψη όλων. Τους ευχόμαστε από καρδιάς γρήγορη ανάρρωση. Οι εκπτύξεις απλών κλινών Covid σε υπάρχουσες κλινικές, καθώς και κλινών ΜΕΘ Covid είναι υποδειγματικές, δεδομένων των έκτακτων συνθηκών. Τα νοσοκομεία μας μέσα στο εμπερίστατο της πανδημίας φανερώνονται ως ζωντανοί οργανισμοί με απαράμιλλη σωτήρια δυναμική.
Απομένει η έκκληση για ενσυνείδητη και αυστηρή τήρηση όλων των μέτρων εγκλεισμού, μασκοφορίας, απαγόρευσης άσκοπων μετακινήσεων, διατήρησης κοινωνικής απόστασης και σχολαστικής ατομικής υγιεινής.
Είναι ευτύχημα το ότι στη δύσκολη σημερινή συγκυρία η εμπιστοσύνη του πολίτη προς την πολιτεία δεν κλονίζεται, γιατί, ναι, σήμερα έχουμε στιβαρή επίσημη πολιτεία.
Η κοινωνία και η πολιτεία δεν συμπαρασύρονται στον ανήθικο πλέον ζηλωτισμό και μηδενισμό ορισμένων.
Εδώ είναι ο «πόλεμος»: ή συστρατευόμαστε να κάνουμε το μέτωπο δυνατό και αρραγές ή λιποταχτούμε. Δεν υπάρχουν γκρίζες επιλογές. Το γνωρίζουμε όλοι… Δεν υπάρχει ακόμη εξειδικευμένη φαρμακολογική θεραπεία στον ιό. Και μέχρι την επίτευξη του μαζικού εμβολιασμού, η άμυνά μας, η θωράκισή μας, η προστασία μας, περνά από τις συμπεριφορές μας.
*Το άρθρο του κ. Μπλούχου δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ»
