ΑΡΘΡΟ
Της Τόλης Καραγιαννίδου – Τσολπίδου
Συνταξιούχου τραπεζικής υπαλλήλου πρώην Α.Τ.Ε.
Άμπωτις και παλίρροια: Φυσικό φαινόμενο της περιοδικής ανόδου και καθόδου της στάθμης του νερού – κυρίως θαλασσών. Η άνοδος ονομάζεται πλημμυρίδα, ενώ η κάθοδος άμπωτη. Επαναλαμβάνεται δύο φορές το 24ωρο, όταν η σελήνη βρίσκεται στην Ανατολή και μετά από 12 ώρες στη Δύση. Εμείς έχουμε τον Πορθμό του Ευρίπου στη Χαλκίδα με αυτό το φαινόμενο.
Θυμάμαι τη δασκάλα Βαλεντίνη, που στη μάθημα των θρησκευτικών εξήγησε στα παιδιά μας πως η θάλασσα που χωρίστηκε στα δύο και φάνηκε η γη όπου πέρασαν οι διαλεκτοί, ενώ πνίγηκαν οι κακοί, δεν ήταν θαύμα, αλλά φυσικό φαινόμενο.
Ερμηνεύσιμα θαύματα: Σε τόπους γεωθερμίας που υπήρχε πετρέλαιο, σε συνδυασμό με εύφλεκτο αέριο και όταν αυτά τα υλικά βρεθούν ή κάποιος το ‘χε τοποθετήσει δίπλα – δίπλα αναφλέγονται. Σε ένα θαμνώδες δενδρύλλιο, όταν σε μια έξοδο εύφλεκτου αερίου τοποθετούνται «κληματίδες» βάτου βουτηγμένες σε πυρίμαχη λάσπη οι φλόγες ζώνουν το δενδρύλλιο, χωρίς φυσικά να κατακαίουν το πήλινο περίβλημά (αφού διευθετήθηκαν και ευάριθμες – αρκετές- πήλινες έξοδοι αερίου). Επίσης σε παράγωγα πετρελαίου και μέσα σε νερό αντίκρυ του ήλιου, ανάβει φωτιά κι ας πέφτει βροχή ή χαλάζι. Καθαρά φυσικό φαινόμενο.
Στο θυσιαστήριο ολοκαυτωμάτων γινόταν ανάφλεξη, διότι τοποθετούσαν υλικά πυρός: άνθρακας (κάρβουνο), θειάφι και αλάτι (νίτρο) = μαύρη πυρίτιδα και σε αντίδραση με την εμφάνιση του ήλιου και σε απόσταση ασφαλείας ο «πυροδοτών» που κατείχε τα υλικά, ο πυροτεχνουργός της εποχής, το παρουσίαζε ως θαύμα. Ήταν φυσικό φαινόμενο.
Έγιναν όμως και θανατηφόρα ατυχήματα από δοκιμαζόμενο άγνωστο υλικό πυρός π.χ. θάνατος δύο ιερέων αδελφών, που οδήγησε σε εκμετάλλευση του συγγενή τους, για την εξόντωση 250 θρησκευτικών του αντιπάλων, καίγοντάς τους σε μια κόλαση πυρός. Το ονόμασε θαύμα! Σίγουρα όμως ο θεός δεν είναι δολοφόνος και που θα προτιμούσε αυτόν για την εγκαθίδρυση θρησκείας.
Μαζική καταστροφή 850 ατόμων σε θυσιαστήριο ζώων, που πρότεινε προφήτης να εμφανιστεί φωτιά, σε αρχηγό άλλου λαού και θεού. Οι αντίπαλοι προσευχήθηκαν αλλά… δεν άναψε φωτιά. Αυτός ο προφήτης που ήθελε να επιβληθεί πρότεινε (που δεν ήταν στη συμφωνία) 12 διαυγείς πέτρες (φώσφορος, ορυκτό που βρίσκεται στην ανώτερη οξειδωτική βαθμίδα πετρωμάτων παραγωγικής λάμψης). Επίσης έκαναν οι δικοί του αυλάκι περί θυσιαστηρίου, ζήτησε 4 υδρίες νερού, που όμως περιείχαν διαφανή καύσιμη ύλη [δραστική μορφή ο φώσφορος που αναφλέγεται όταν εκτεθεί στην ατμόσφαιρα σε 30 βαθμούς κελσίου (για αυτό τον κρατάμε μέσα σε δοχείο με νερό)]. Κατέβρεξαν λοιπόν τα ξύλα, τις πέτρες έριξαν και στο αυλάκι το παχύ νερό και με την εμφάνιση του ήλιου έγινε ανάφλεξη και το παρουσίασε ως θαύμα θεού!
Και χρησιμοποιώντας τον ενθουσιασμό του όχλου κατέσφαξε 850 ιερείς του άλλου θεού. Ωμή δολοφονία… Όχι ο θεός δεν ρίχνει φωτιά, ούτε θέλει σφαγή διαφωνούντων. Γιατί να μην τους πείσει με κάποιον άλλο τρόπο; Δεν διαφέρει από τους άλλους ψευδείς, κακούς θεούς των εθνών;
Βιβλίο που γράφτηκε για να συγκρατήσει γραπτά με εντυπωσιακές τακτικές πολέμου, με υλικά και τρόπους παραγωγής – συνταγές δηλαδή θαυμάτων από μέγα θαυματοποιούς της ανθρωπότητας της εποχής εκείνης και μέγα αλχημιστές και μάγους, από πυροτεχνουργούς που πέτυχαν τα πειράματά τους –και τα εξελίξαμε εμείς- που παρουσιάστηκαν ως θαύματα, το ονόμασαν θρησκευτικό βιβλίο.
Τώρα καταλαβαίνω γιατί σε βιβλία θρησκευτικών του Δημοτικού υπάρχει διαφορετική ύλη από αυτά που διδασκόμασταν εμείς!
Εξηγούνται τα πάντα από την Επιστήμη…
