ΠΟΙΗΣΗ

Του Γ.Κ. Χατζόπουλου

Τ. Λυκειάρχη

 

 

Παντού το σίδερο ηχεί1 σ’ Ανατολή και Δύση2

ψυχούλες χάνουν τη ζωή προτού τηνε γευτούνε3.

Ποιος τάχα το δικαίωμα αθώους να σκοτώνουν

τους έδωσε απλόχερα τους Δυνατούς4 του κόσμου;

Πόσο αχόρταγη5 η ψυχή τ’ ανθρώπου έχει γίνει

την ηδονή να γεύεται το αίμα σαν ρουφάει6;

Τι θα κερδίσεις, άνθρωπε, κλεισμένος στ’ αργαστήρι7

τον θάνατο χαιρέκακα συχνά να μαστορεύεις;

Μήπως και δεν κατάλαβες τυφλά πως αρμενίζεις8;

Δεν είναι αυτός ο ρόλος σου στυγνά να διαφεντεύεις9!

Οι τύψεις είν’ για σε ουτοπικές10 εικόνες

ολονυχτίς τις τρέφουνε κενόδοξες ελπίδες11.

Στάσου και σκέψου μια στιγμή πως μάταια πασχίζεις,

καλά στο νου σου βάλε το πως λάθος αρμενίζεις12.

Σάπιο σκαρί κωπηλατείς στο τέρμα για να φθάσεις13,

ολόχαρη σε καρτερεί της συμφοράς η Κίρκη14,

μην το γευτείς το νέκταρ της π’ απλόχερα προσφέρει!

 

ΣΧΟΛΙΑ:

Γενικά: Το ποίημα αποτυπώνει μια διαχρονική συμπεριφορά, η οποία χαρακτηρίζει τον άνθρωπο από την εμφάνιση στη γη. Ποτέ ο άνθρωπος δεν διήγε ειρηνική ζωή με το συνάνθρωπό του. Οι συγκρούσεις δεν έπαυσαν να είναι αιματηρές. Η έκτασή τους εξαρτήθηκε από την επινόηση των μέσων εξόντωσης του συνανθρώπου του ακολουθώντας στο διάβα του χρόνου όλο και μεγαλύτερη προσπάθεια αφαίρεσης ζωών.

  1. Το σίδερο ηχεί: Κατά το σχήμα της συνεκδοχής ως σίδερο εννοείται η ύλη αντί για εκείνο, που είναι κατασκευασμένο από αυτήν, δηλ. το όπλο. Η χρήση του ενεστώτα ηχεί δηλώνει ότι, μολονότι οι άνθρωποι, ύστερα από πολυαίμακτες συγκρούσεις, κάθονται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για να φορτώσουν το ανάθεμα στον πόλεμο και να ορκιστούν αιώνια πίστη στην ειρηνική ζωή, γρήγορα λησμονούν τον όρκο τους και επιδίδονται με μεγαλύτερο πάθος στην αφαίρεση ζωής.
  2. Δυστυχώς οι εστίες των αιματηρών συγκρούσεων δεν περιορίζονται σε ένα συγκεκριμένο σημείο του πλανήτη. Ιδιαίτερα στις ημέρες μας δεν υπάρχει σημείο του πλανήτη χωρίς τις αιματηρές συγκρούσεις. Και ενώ φαινομενικά οι συγκρούσεις αυτές χαρακτηρίζονται ως τοπικές, στην ουσία λαμβάνουν το χαρακτήρα παγκοσμιότητας, αφού επηρεάζουν τη ζωή όχι μόνον εκείνων, που ζουν στα παιδεία των συγκρούσεων, αλλά και άλλων κατοίκων του πλανήτη, αφού σήμερα η επικοινωνία των ανθρώπων έχει ξεπεράσει τα σύνορα.
  3. Είναι λυπηρό ότι τα πιο δυστυχή θύματα αυτών των συγκρούσεων είναι τα παιδιά, αφού όχι μόνο χάνουν τους προστάτες γεννήτορές τους, αλλά και πέφτουν άμεσα θύματα μιας οδυνηρής κατάστασης, για την οποία δεν φέρουν καμία ευθύνη.
  4. Πρωταγωνιστές και κύριοι υπεύθυνοι των αιματηρών συγκρούσεων θεωρούνται ανεπιφύλακτα οι οικονομικά ισχυροί, οι οποίοι χάριν του κέρδους, που αποφέρουν οι αιματηρές διαμάχες, καθιστούν υποχείριά τους όλους εκείνους, που διακατέχονται από το νοσηρό φαινόμενο της αρχομανίας, για χάρη της οποίας δεν διστάζουν να διευκολύνουν το έργο των εμπόρων του πολέμου.
  5. Είναι αλήθεια ότι η ανθρώπινη ψυχή διανθίζεται από αρετές και ελαττώματα, πολλά από τα οποία προσβάλλουν βάναυσα το τελειότερο δημιούργημα του Θεού.
  6. Μολονότι χάνονται χιλιάδες ψυχούλες αθώες η ηδονή από τη θέα του αίματος των θυμάτων δεν έχει κορεσμό.
  7. Οι διαχειριστές του χρήματος, οι έμποροι των όπλων, προσελκύουν με παχυλότατες αμοιβές τους επινοητές νέων πιο αποτελεσματικών όπλων. Δυστυχώς οι τελευταίοι δεν διαθέτουν ηθικές αντιστάσεις και πουλάνε τα αγαθά του νου τους, αδιαφορώντας για τη συμφορά των συνανρθώπων τους. Εύλογα κερδίζουν την αποστροφή και την καταδίκη στη μνήμη της ανθρωπότητας.
  8. Η συμπεριφορά αυτή των ανθρώπων του χρήματος σηματοδοτεί ότι έχουν ξεστρατίσει από τη λογική.
  9. Ο ρόλος των οικονομικά ισχυρών θα πρέπει να κατατείνει στην προσπάθεια ανακούφισης, βελτίωσης και παγίωσης της ειρηνικής συμβίωσης. Ο πλούτος τους έχει θολώσει το νου και επομένως μόνο η στυγνότητα τους κατευθύνει.
  10. Με διαμορφωμένη τέτοια συνείδηση οι ισχυροί του χρήματος και τα πειθήνια εξουσιαστικά τους όργανα ζουν και κινούνται στο χώρο της ουτοπίας.
  11. Έρχεται όμως κάποια ώρα, κατά την οποία συνειδητοποιούν ότι εξέθρεψαν ελπίδες μάταιες, στήριξαν την ευτυχία τους στην άμμο.
  12. Όσο κι αν επιχειρούν οι νουνεχείς να τους συνετίσουν, αυτοί κυριαρχημένοι από το πνεύμα της άτης, συνεχίζουν ακάθεκτοι να ηδονίζονται από τη θέα των εκατομβών αθώων συνανθρώπων τους.
  13. Η νοοτροπία από την οποία διακατέχονται είναι παντελώς αθέμιτη και καθόλου δεν τους τιμά.
  14. Δυστυχώς οι Κίρκες δεν πρόκειται να λείψουν από τη ζωή των Δυνατών. Η συνειδητοποίηση της ματαιότητας δεν τους αγγίζει καθόλου. Κι αν κάποιες φορές διαθέτουν ελάχιστο μέρος του κέρδους, που αποκομίσανε από την προξένηση της συμφοράς, καθόλου δεν τους προσπορίζει συγχωροχάρτι. Η δέλτος της ανθρώπινης πορείας θα είναι μελανοκατάστικτη για αυτούς. Δεν έχουν άδικο όσοι υποστηρίξανε στο διάβα του χρόνου ότι οι άνθρωποι είναι θηρίο για τον άνθρωπο. Αχνότατες είναι οι ελπίδες ότι θα αλλάξει ρότα η ανθρώπινη ζωή. Θα πορεύεται στο διηνεκές ανάμεσα στα ερείπια, στην τέφρα, στον πόνο, στην απώλεια της ζωής, στην απέραντη δυστυχία.