ΑΡΘΡΟ

Του Δημοσθένη Βασιλού

Συνταξιούχου Εισαγγελέα Εφετών

 

Τις γραμμές αυτές τις γράφω γιατί είμαι θυμωμένος. Είμαι θυμωμένος γιατί αυτοί οι ψευτοεπαναστάτες, που μας κυβερνούν και αυτοχαρακτηρίζονται «αριστεροί», μέχρι χθες αποκαλούσαν τους Αμερικάνους «φονιάδες των λαών» τώρα πανηγυρίζουν, που αυτοί οι φονιάδες, δέχθηκαν στη χώρα τους τον Πρωθυπουργό μας.

Είμαι φοβισμένος, σχεδόν τρομοκρατημένος, γιατί κατά την επίσκεψη αυτή του επαναστάτη Πρωθυπουργού μας στην Αμερική, συμφωνήθηκε να πληρώσει η χώρα μας στους Αμερικάνους περίπου 2.5 δισεκ. ευρώ, για την ανανέωση λένε, του εξοπλισμού μας. Έτσι πραγματοποιείται η μεγαλύτερη αντίφαση της ιστορίας μας. Αφού από τη μια, με την ανεργία, τη μείωση μισθών και συντάξεων την αύξηση των φόρων και των ασφαλιστικών εισφορών, βυθίζεται η χώρα στη φτώχια και τον αφανισμό, από την άλλη μοιράζουμε δισεκατομμύρια. Βέβαια αυτό γίνεται δήθεν, για την άμυνα της πατρίδας και την φύλαξη των συνόρων μας. Όμως ποιάς πατρίδας και ποιών συνόρων; Την μεν πατρίδα την παρέδωσε ήδη ο κ. Τσίπρας στους τοκογλύφους της Ευρώπης, για 100 χρόνια, με τα μνημόνια που υπέγραψε, τα δε σύνορα τα έχει καταργήσει ο ίδιος, με τη δήλωσή του, ότι «δεν υπάρχουν σύνορα κρατών στη θάλασσα».

Συνεπώς τα σύνορα που φυλάγουμε δεν είναι δικά μας. Είναι της Ευρώπης και πρέπει να μας πληρώνουν για τη φύλαξή τους και όχι να τους πληρώνουμε.

Το ενδιαφέρον της άλλωστε για την πατρίδα το έδειξε αυτή η συγκυβέρνηση, με την προσφορά στους Τούρκους από τον Υπουργό τους, Ζουράρι, μερικών νησιών μας, μια και έχουμε πολλά, όπως είπε. Οι άνθρωποι αυτοί ενδιαφέρονται μόνο για τον εαυτό τους και την καρέκλα της εξουσίας. Το ψέμα και η απάτη γι’ αυτούς δεν είναι σύμπτωμα, αλλά καθεστώς και ιδεολογία. Προεκλογικά παρότρυναν τους ψηφοφόρους να μη πληρώνουν τις οφειλές τους προς το κράτος. Ίδρυσαν μάλιστα και σωματεία με τίτλο «δεν πληρώνω δεν πληρώνω». Όταν ανέλαβαν την εξουσία επικαλούνταν το χάος, που δημιούργησαν οι ίδιοι με το «δεν πληρώνω». Συγχρόνως διαβεβαίωναν τους πολίτες ότι έχουν την δυνατότητα (μπορούν), εφόσον κι όταν αναλάβουν την εξουσία και γίνουν κυβέρνηση, να καταργήσουν (σχίσουν) τα μνημόνια, να αυξήσουν μισθούς και συντάξεις, να μειώσουν την φορολογία και να καταργήσουν τον ΕΝΦΙΑ. Όλα αυτά βεβαίως ήταν ψέματα, το εγνώριζε αυτό ο κ. Τσίπρας και η παρέα του, το έκανε όμως για να παραπλανήσει τον λαό να τον ψηφίσει όπως και έγινε. Όταν όμως ανέλαβε την εξουσία αποκαλύφθηκε το ψέμα και η απάτη. Αποκαλύφθηκε δηλαδή ότι η κυβέρνηση δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να πραγματοποιήσει όσα είχε διαβεβαιώσει ο κ. Τσίπρας προεκλογικά ότι μπορούσε να πράξει. Αντίθετα μάλιστα. Μείωσε τους μισθούς και τις συντάξεις, αύξησε τους φόρους. Η ζημία που υπέστη η χώρα από τις ψευδείς διαβεβαιώσεις του κ. Τσίπρα ανέρχεται σε πολλά δισεκ. ευρώ. Είναι δε η συμπεριφορά αυτή του κ. Τσίπρα απάτη του άρθρου 386 π.κ. και όχι πολιτική απάτη, που δεν υπάρχει και είναι εφεύρημα των πολιτικών για να εξασφαλίσουν τη μη δίωξή τους.

Εξάλλου αντί να προσελκύει επενδύσεις, με διάφορα τεχνάσματα και προφάσεις, διώχνει τους επενδυτές. Σαν μάγος του πανηγυριού εμφανίζει μειωμένη ανεργία, διότι δεν υπολογίζει τους ανέργους που ξενιτεύονται σε αναζήτηση δουλειάς. Ισχυρίζεται ότι έχει πλεόνασμα και αναγγέλλει τη διανομή μερίσματος κοινωνικής αλληλεγγύης, που το χαρακτήριζε μάλιστα 13η σύνταξη, ενώ πρόκειται για χρήματα που προέρχονται από την υπερφορολόγηση των ίδιων των πολιτών ή ανήκουν σε δικαιούχους από δικαστικές αποφάσεις, χθες ακόμα, διαβεβαίωνε το ακροατήριό του ότι θα προστατεύσει την ιδιωτική κατοικία, ενώ την ίδια μέρα ιδιοκτήτες σπιτιών ελάμβαναν ειδοποίηση από το κτηματολόγιο ότι το σπίτι τους ανήκει στο Δημόσιο. Συγχρόνως οι δανειστές μας απαιτούσαν να ψηφισθεί νόμος, που να προβλέπει εφαρμογή αυτόφωρης διαδικασίας, γι’ αυτούς που παρεμποδίζουν τους πλειστηριασμούς κατοικιών…

Ενόψει όλων αυτών και άλλων πολλών, ο υπερήφανος ελληνικός λαός πάγωσε. Τα αντανακλαστικά του παρέλυσαν και αποδέχθηκε σχεδόν αδιαμαρτύρητα, την εξαθλίωσή του. Τα περιστατικά εχθρικής αντιμετώπισης των επενδύσεων αυξήθηκαν (Σκουριές, Ελληνικό κλπ.), η μείωση μισθών, συντάξεων και η αύξηση της φορολογίας, συνεχίσθηκαν παρά την οικονομική αδυναμία του λαού. Οι ουρές των συσσιτίων διογκώθηκαν και φτάσαμε στο άκρως εξευτελιστικό σημείο, Υπουργός της συγκυβέρνησης (Κουντουρά Υπ. Πολ.) να κρίνει την οικονομική δυνατότητα των Ελλήνων από το αν πολλοί ή λίγοι σκαλίζουν τα σκουπίδια για ανεύρεση τροφής.

Την κατάντια αυτή της χώρας, την αντελήφθησαν εγκαίρως κορυφαία και ιδρυτικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που διαχώρισαν τη θέση τους και έφυγαν από την παράταξη του Τσίπρα. Ο Μανώλης Γλέζος έφυγε, καταγγέλλοντας ότι δεν δέχεται να εξαπατά το λαό, παρουσιάζοντας το κρέας για ψάρια. Ο Αλέκος Αλαβάνος, μέντορας του Τσίπρα, δήλωσε ότι «εξαπατήθηκε» και αποχώρησε από την παράταξη. Ο δε Μίκης Θεοδωράκης, σύμβολο της αντίστασης και αγωνιστής για την ελευθερία και αξιοπρέπεια του ανθρώπου, με την βαρυσήμαντη δήλωση – καταγγελία του ότι «ο Τσίπρας στήνει Μαδουρισμό στην Ελλάδα», επισημαίνει την επικινδυνότητα αυτής της κυβέρνησης και ιδιαίτερα του Τσίπρα. Είναι ίσως πολύ τολμηρό να αποδεχθεί κανείς την άποψη αυτή του Μίκη. Είναι όμως και πολύ δύσκολο να την απορρίψει, διότι η λογική και τα γεγονότα οδηγούν στην ορθότητά της.

Κατ’ αρχήν πρέπει να πούμε ότι ένας λαός φτωχός και τρομοκρατημένος εύκολα υποτάσσεται. Με το νόμο Παρασκευόπουλου που ψηφίσθηκε από την κυβέρνηση και μάλιστα με αγωνιώδη βιασύνη -γιατί άραγε;- και την χορήγηση άδειας στον Κουφοντίνα, οι τρομοκράτες αποθρασύνθηκαν και η βία και τρομοκρατία εντάθηκαν και η κατάσταση έγινε ανεξέλεγκτη. Ξεπέρασε τα όρια της πλατείας Εξαρχείων και αλωνίζει σε όλη την Αττική. Φοβούμαι δε ότι από τη βία που εξαπλώνεται στη χώρα θα έχουμε και μείωση του τουρισμού.

Ο κ. Τόσκας, με αχαρακτήριστο κομπασμό, επικαλείται τις επιτυχίες της Αστυνομίας. Πράγματι η Ελληνική Αστυνομία, που είναι η καλύτερη της Ευρώπης, έχει σημαντικές επιτυχίες παρά τις ελλείψεις σε προσωπικό, σε εξοπλισμό και με μισθούς πείνας. Όμως οι επιτυχίες αυτές οφείλονται αποκλειστικά στην ικανότητα και τους αγώνες των οργάνων της Αστυνομίας και αποκαλύπτουν την ανεπάρκεια του κ. Τόσκα, αφού όταν και όπου αυτός επεμβαίνει προκαλεί αποτυχία και γελοιοποίηση, όπως τελευταία κατά την εισβολή του Ρουβίκωνα στο Υπ. Εθν. Άμυνας.

Πάντως ο κ. Τσίπρας κατόρθωσε μέσα σε τρία μόλις χρόνια να φτωχοποιήσει την Ελλάδα, η οποία έγινε η φτωχότερη χώρα της Ευρώπης και να τρομοκρατήσει τους Έλληνες, οι οποίοι πάγωσαν, παρέλυσαν, και σιγά σιγά, αργά, αργά καταστρέφεται η χώρα και γίνεται εύκολη λεία σε κάθε διεστραμμένη επιθυμία.

Βέβαια προκύπτει το ερώτημα: Γιατί να το κάνει; Γιατί να θέλει, γιατί να επιδιώκει και να προκαλεί την καταστροφή της χώρας; Η απάντηση, όσο δύσκολη και αν φαίνεται είναι απλή. Γιατί να μη το θέλει; Γιατί να μην το κάνει; Δηλώνει άθεος και αναρχικός. Είναι αμαθής και αμόρφωτος. Δεν γνώριζε ότι υπάρχουν σύνορα μεταξύ των κρατών και στη θάλασσα, δεν γνώριζε ότι η Λέσβος και η Μυτιλήνη είναι το ίδιο νησί. Υπήρξε μέλος της αναρχικής οργάνωσης «Εγκέλαδος», δηλ. υπήρξε από αυτούς που φορούν κουκούλες και καταστρέφουν ότι βρεθεί μπροστά τους. Παριστάνει τον επαναστάτη, οι μόνες όμως επαναστατικές του εκδηλώσεις είναι ότι ονόμασε το γιό του Ερνέστο και δεν φορά γραβάτα. Εξαπάτησε το λαό που τον ψήφισε και έγινε Πρωθυπουργός. Έριξε χημικά εναντίον γερόντων συνταξιούχων διαδηλωτών, δικαιολογεί όμως τους κουκουλοφόρους και τον Ρουβίκωνα για τα εγκλήματά τους ωσάν να πρόκειται για ιδιωτικό στρατό. Ψήφισε νόμο που ευνοεί τους βαρυποινίτες τρομοκράτες.

Γιατί συνεπώς να διστάσει να καταστρέψει τη χώρα;  Αν αυτό του εξασφαλίζει διάρκεια στην καρέκλα της εξουσίας; Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο Αρχιεπίσκοπος οφείλουν να προσέξουν και να μη στέλνουν αρνητικά μηνύματα προς τον λαό, που κοιμάται. Άνοιξαν όχι μόνο την πόρτα τους στον κ. Τσίπρα, αλλά και την αγκαλιά τους. Έτσι όμως κολακεύουν την ματαιοδοξία και τη βαρβαρότητα αυτού του ανθρώπου, παραπλανούν και καθησυχάζουν το λαό, που κινδυνεύει να πιαστεί στον ύπνο. Για τη σωτηρία της πατρίδας μας δεν αρκούν μερικά πιάτα φαγητού, ούτε κάποια λογύδρια σε τελετές και επετείους. Χρειάζονται εγρήγορση, αγώνες και θυσίες. Αλλιώς, ας σώσει ο θεός τη χώρα μας.