ΑΡΘΡΟ

Της Χαράς Κεφαλίδου

Βουλευτού Ν. Δράμας

Τομεάρχη Παιδείας Κινήματος Αλλαγής

 

 

Είναι αναμφισβήτητο ότι η είσοδος της χώρας σε νέα φάση κανονικότητας είναι απαραίτητο να συνδεθεί με βαθιές τομές που έχει ανάγκη η Παιδεία. Το σύστημα εκπαίδευσης ταλαιπωρήθηκε, όσο ποτέ άλλοτε, από τους πειραματισμούς της προηγούμενης κυβέρνησης, με τους Υπουργούς Παιδείας να διαγκωνίζονται σε «κωλοτούμπες» ακόμα και δικών τους διακηρύξεων. Αρκεί να θυμηθούμε πόσες φορές ο κ. Γαβρόγλου εξήγγειλε την κατάργηση των εισαγωγικών εξετάσεων στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση, για να τις αναιρέσει την επόμενη ημέρα.

Οι προγραμματικές δηλώσεις της νέας Κυβέρνησης, και ειδικότερα της Υπουργού Παιδείας κ. Κεραμέως, έχουν μια ελευθερία, έναν ενθουσιασμό και καλές προθέσεις, αλλά όλα μένει να δοκιμαστούν στην πράξη. Στο πεδίο αυτό θα κριθεί η συνέπεια των εξαγγελιών.

Το Κίνημα Αλλαγής θεωρεί ότι ήρθε ο καιρός να τεθούν, επιτέλους, οι βάσεις για ένα σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα, που να ανταποκρίνεται τόσο στις ανάγκες της χώρας, όσο και στις καταιγιστικές αλλαγές στον διεθνή περίγυρο. Δεν είμαστε μηδενιστές, ούτε οπαδοί του λαϊκισμού, που τόσο έχει ταλαιπωρήσει τον χώρο της Παιδείας. Αυτό θα είναι και το κριτήριό μας στα θέματα εκπαιδευτικής πολιτικής. Υποστηρικτικοί σε αναγκαία μέτρα και θεσμούς, έντονα κριτικοί σε ανακολουθίες, ερασιτεχνισμούς και σε κάθε γαλάζια απόπειρα κομματικοποίησης της Παιδείας.

«Πυξίδα» μας για μια νέα σελίδα στο εκπαιδευτικό οικοδόμημα είναι ορισμένες βασικές κατευθύνσεις:

– Καθιέρωση της αριστείας σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Αυτή δεν εξαντλείται στη δημιουργία ενός Πρότυπου Σχολείου στα δυτικά προάστια της Αττικής. Η νέα γενιά έχει ανάγκη από ένα ολοκληρωμένο σχέδιο πρότυπης εκπαίδευσης, που θα «διαχέεται» σε όλες τις σχολικές αίθουσες, με γνώμονα τη διάκριση στη γνώση και την επιμόρφωση

– Ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, στη βάση της αξιολόγησης. Ας το ξεκαθαρίσουμε από την αρχή: η χώρα διαθέτει άξιους πανεπιστημιακούς και ιδρύματα που συναγωνίζονται με επιτυχία αντίστοιχα Πανεπιστήμια στον διεθνή στίβο. Το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (ΕΜΠ) βρίσκεται στην πρώτη δεκάδα των ανάλογων ιδρυμάτων, διεθνώς. Ένα Πολυτεχνείο όμως δεν φτάνει να βγάλει τα σπασμένα μιας χώρας που επί χρόνια, συστηματικά απαξιώνει, τα Πανεπιστήμιά της, αφήνοντάς τα έρμαια σε κάθε λογής συλλογικότητα. Η διάκριση του ΕΜΠ θα έπρεπε να είναι ο κανόνας για τα ΑΕΙ της χώρας μας, όχι εξαίρεση που όλοι θυμούνται. Η καθιέρωση πραγματικής αυτοδιοίκησης στα ΑΕΙ, χωρίς τον ασφυκτικό έλεγχο του Κράτους, η διαρκής αξιολόγηση, η εξωστρέφεια, είναι στοιχεία που μπορούν να εγγυηθούν την αναβάθμιση όσων Πανεπιστημιακών Σχολών παραμένουν στάσιμες, ταυτισμένες με τη μετριότητα και την ενδοσκόπηση.

– Η δυναμική αξιοποίηση της σύγχρονης τεχνολογίας σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες. Αποτελεί μια αναμφισβήτητη πραγματικότητα στις ημέρες μας. Είναι πολλά τα παιδιά σήμερα, ήδη από την προσχολική ηλικία, που αισθάνονται ιδιαίτερα εξοικειωμένα με τα σύγχρονα μέσα τεχνολογίας, αλλά δυστυχώς όταν περνούν την αίθουσα του σχολείου γυρίζουν δεκαετίες πίσω, σε ό,τι αφορά στην αξιοποίηση τους στη μαθησιακή διαδικασία. Το πρόβλημα αυτό συναντάται ακόμη και στις ανώτερες βαθμίδες της εκπαίδευσης. Επιτέλους, δεν νοείται σύγχρονη Παιδεία, αποκομμένη από τη διαρκή τεχνολογική επανάσταση στα μέσα επικοινωνίας και μετάδοσης της γνώσης, από τις παραγωγικές ανάγκες εντός και εκτός συνόρων.

– Η αναγέννηση της ενταφιασμένης από τον ΣΥΡΙΖΑ επαγγελματικής εκπαίδευσης είναι άμεση ανάγκη και προτεραιότητα. Η δυναμική που μπορεί να αποκτήσει μέσα από την αλλαγή κατεύθυνσης σε νέες ειδικότητες και επαγγέλματα που επιζητεί η αγορά, είναι η ώθηση ανάπτυξης που χρειάζεται η παραγωγική προσπάθεια της χώρας.

Όλα τα παραπάνω αποτελούν το εφαλτήριο για ριζικές τομές στην εκπαίδευση. Εδώ θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό τόσο η επάρκεια της κυβέρνησης, όσο και η ικανότητα της αντιπολίτευσης – του Κινήματος Αλλαγής ειδικότερα – να δώσει αποτελεσματικές απαντήσεις και λύσεις στα κρίσιμα προβλήματα του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Ο λαϊκισμός οποιασδήποτε απόχρωσης, η αποσπασματικότητα, η προχειρότητα και κυρίως ο κομματικός έλεγχος κάθε άλλο παρά αποτελούν εργαλεία και μεθόδους στην αποτελεσματική διαχείριση των εκπαιδευτικών ζητημάτων της χώρας μας.

 

*Το άρθρο της κ. Κεφαλίδου δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «ΝΕΑ ΣΕΛΙΔΑ» το Σάββατο 27 Ιουλίου 2019