ΑΡΘΡΟ
Της Τόλης Καραγιαννίδου – Τσολπίδου
Συνταξιούχου τραπεζικής υπαλλήλου πρώην Α.Τ.Ε.
Κήδομαι = φροντίζω, επιμελούμαι.
Κηδεία = σύνολο φροντίδων και τελετών από την οικογένεια του θανόντα. Παράγωγες λέξεις: Κηδεμών, κηδεμονία, επικήδειος.
Ας δούμε τα κλισέ που χρησιμοποιούμε και που κυκλοφορούν τελευταία και που είναι άστοχα.
Οδηγείται στην τελευταία κατοικία του. Στην κατοικία (σπίτι) μένει κάποιος όταν είναι ζωντανός. Άρα… ταιριάζει η κατοικία της σωρού.
Έφυγε από τον μάταιο τούτο κόσμο. Σίγουρα η οικογένειά του θα προτιμούσε να ζει στον μάταιο τούτο κόσμο και ας είναι μάταιος. Έχει χαρές, διασκέδαση, επικοινωνία.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει. Το χώμα ελαφρύ δεν είναι σίγουρα, απεναντίας είναι βαρύ κι ασήκωτο. Πώς να είναι ελαφρύ αφού προϋπήρχε εκεί; Έγινε μπετόν αρμέ… Ίσως αν το έφερναν εκείνη τη στιγμή να ήταν ελαφρύ.
Είναι το τελευταίο του ταξίδι. Ταξίδια όμως κάνουν μόνο οι ζωντανοί.
Πάει στη γειτονιά των αγγέλων. Αυτή η έκφραση πια… Κι ας ήταν το άτομο κακός-η οικογενειάρχης, κακός-η συνάδελφος, κακός-η εργοδότης, κακός-η γείτονας, άνθρωπος με ανάρμοστη συμπεριφορά και τόσα άλλα.
Τα θερμά μου συλλυπητήρια! Σε μια ψυχρή κατάσταση… το λες; Θερμά είναι τα συγχαρητήρια και οι χαιρετισμοί.
Καλό παράδεισο να ‘χει… Αυτός, αυτή, με τα τόσα αρνητικά τα παραπάνω… Είναι δυνατόν; Έπειτα αν υπάρχει παράδεισος με φυτά, ζώα, λίμνες κτλ., θα είναι εσώκλειστος ο άνθρωπος και αν ήταν και «πόρτα – γύρα» θα τρελαθεί.
Πέρα στην αιωνιότητα, στο Πάνθεον των αθανάτων. Αφού είναι νεκρός, δεν είναι αθάνατος και οι δικοί του τον ήθελαν εδώ στη γη και όχι στην αιωνιότητα.
Άρα καλύτερα να λέμε: Κάνε κουράγιο… Να είστε γεροί να τον/την θυμάστε.
Αν χρειαστεί βοήθεια και μπορώ, θα βοηθήσω. ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ.
