ΑΡΘΡΟ

Του Captain Νικόλαου Κ. Μεταξά

ATPL

AIRLINE PILOT

B737NG AIRBUS 320

Μήδεια και Αντιγόνη, Βουλευτές Ν.Δ. και Μαρία Καρυστιανού. Τι κοινό έχουν η Μήδεια και η Αντιγόνη εκτός από το φύλο και το γεγονός ότι και οι δύο είναι πρόσωπα της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας; Εκ πρώτης όψεως τίποτα:

Η πρώτη είναι μια φόνισσα —αδελφοκτόνος και παιδοκτόνος—, οδηγημένη από το πάθος, η δεύτερη μια αφοσιωμένη αδελφή που δέχεται να οδηγηθεί στον θάνατο στο όνομα της τήρησης των υποχρεώσεων των ζώντων απέναντι στους νεκρούς.

Όμως, αν κοιτάξουμε καλύτερα το πλαίσιο στο οποίο εκτυλίσσονται τα δράματα της ζωής τους, θα δούμε ότι οι πράξεις και των δυο είναι πράξεις ενάντια στο συμβατικό δίκαιο, το δίκαιο του κράτους. Που πολλές φόρες αφενός είναι άδικο, αφετέρου δε υπερισχύει του Φυσικού-Ανθρωπίνου δίκιου με το έτσι θέλω.

Η Μήδεια και η Αντιγόνη είναι δύο πτυχές της σύγκρουσης του φυσικού, θειου Δικαίου με το συμβατικό δίκαιο και αποτυπώνουν το μεγάλο πολιτικό και ηθικό δίλημμα.

Όπως ο Κρέων, ο βασιλέας, ο εκφραστής και εκτελεστής του συμβατικού δικαίου, θέτει την υποταγή στον νόμο της πόλης —τον νόμο του κράτους— επάνω από τον νόμο των θεών, τον νόμο που ισχύει στους ανθρώπους «φύσει», έτσι και σήμερα ο κάθε πολίτης αυτής της ανεκδιήγητης χώρας αγωνιά στην περίπτωση μια κακιάς στιγμής το πως θα βρει το δίκαιο του, έναντι στον συμβατικό νόμο του Κράτους, τον οποίο συνέταξαν τα όργανα του κράτους, αλλά δεν το βρίσκει. Δίχως να γνωρίζουμε το εάν κατά την σύνταξη του νόμου ή των νομών αυτών εάν ήταν σε καλή διάθεση και ψυχική ηρεμία ή είχαν μαλώσει με τη γυναικά τους και είχαν αφαιρετική σκέψη.

Αυτά που ονομάζουμε Δυτικά και φιλελεύθερα κράτη αναπτύσσουν το συμβατικό τους δίκαιο ακολουθώντας τις βασικές και πανανθρώπινες αρχές του φυσικού δικαίου, προσπαθώντας να εγκαθιδρύσουν μία κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα που τις υλοποιεί με τον καλύτερο τρόπο.

Όμως οι θιασώτες της ιδέας της παντοδυναμίας του συμβατικού δικαίου, βλέπε ως ο ασύδοτος Κρέων και κάθε Κρέοντας, μπορεί ανά πάσα στιγμή να προκαλέσει τη λυσσαλέα αντίδραση της κάθε Αντιγόνης, του φυσικού δικαίου.

Πάμε στο σήμερα… Τα δυο Πρόσωπα της Ελλάδος.

Από τη μια η κυρία Μαρία Καρυστιανού και από την άλλη όλες οι κυρίες Βουλευτές της κυβερνητικής παραταξης, απεικονίζουν τα δύο πρόσωπα της σύγχρονης Ελλάδας.

Το πρόσωπο της μάνας που μάχεται για την πατρίδα, δεν φοβάται, δεν υποτάσσεται, δεν απειλείται, δεν υποκλίνεται. Έχοντας δίπλα της όπως η ίδια δήλωσε, την Παναγιά και την κόρη της που χάθηκε βάναυσα και άδικα, αγωνίζεται για όλους εμάς, άσχετα αν δεν μας έτυχε η κακία ώρα, η κάκια στιγμή.

Για τον τεράστιο αγώνα που δίνει προκειμένου να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι για το έγκλημα στα Τέμπη, επαναλαμβάνοντας πως δεν θα σταματήσει ακόμα και αν μείνει μόνη της!

Η μητέρα της 21χρονης Μάρθης Ψαροπούλου η οποία έχασε τη ζωή της στο σιδηροδρομικό δυστύχημα και Πρόεδρος του «Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων

Τα άλλα πρόσωπα σε ένα πρόσωπο, μιας άλλης μάνας, που ενώ δέχθηκε χτυπήματα της ζωής αντίθετα αγωνίζεται για να παραμείνει στην εξουσία κάθε λογής, χωρίς να υπολογίζει ούτε το εθνικό, ούτε το κοινωνικό, ούτε το ηθικό συμφέρον.

Υποτάσσεται σε οικονομικά και πολιτικά ατομικά κελεύσματα, αρκεί με αυτόν τον τρόπο να εξασφαλίσει τη διαιώνιση της πολιτικής της παρουσίας.

Στο άμεσο μέλλον, κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνας θα κληθεί να επιλέξει πιο πρόσωπο προτιμά.

Αλλά εκτός από την πολιτική διάσταση του θέματος, υπάρχει και μία ακόμη, αυτή της άκρατης σημασιολογίας κατά την οποία αναπτύχθηκαν σενάρια επιστημονικής φαντασίας. Τουτέστιν μετά την δημοσίευση της εφημερίδας το Βήμα, «πήξαμε» στο παραμύθι. Τόσο και τέτοιων διαστάσεων, που πραγματικά, αν ζούσε ο μακαρίτης ο Φώσκολος, μέχρι και σίριαλ θα έστηνε με Γιάγκο Δράκο (και ένα πλήθος… δράκων)!

Μπήκαν στο τρένο για να ταξιδέψουν ασφαλώς, πήγαν στο Αστυνομικό Τμήμα για να προστατευτούν επαρκώς, όλοι τους έχουν αποτύχει παταγωδώς.

Τέμπη: Εγγυήσεις ύψους 1,7 εκατ. ευρώ σε δυο κατηγορούμενους για τη σύμβαση 717. Στον πιο αδαή, αδιάφορο γεννάται ένα ερώτημα, το πού βρήκαν οι κατηγορούμενοι αυτό το ύψος των εγγυήσεων που ζητήθηκαν, όταν στην καλύτερη περίπτωση ο μισθός του δεν ξεπερνά τα 5.000 ευρώ για τα ανώτερα και ανώτατα στελέχη. Απαντήσεις που δεν δόθηκαν από την κυβέρνηση και τον ίδιο τον Πρωθυπουργό.

Ξέρω ότι πολλοί θεωρούν ότι αυτό που συμβαίνει στη Βουλή είναι απλώς ένας κοινοβουλευτικός καυγάς, από αυτούς που κάποιες φορές απομακρύνουν τους πολίτες από την πολιτική και ίσως όχι άδικα αν κρίνει κανείς από το επίπεδο του λόγου, τη στρεψοδικία και αποφυγή ουσιαστικής συζήτησης για τα επίδικα -συχνά με την αόριστη επίκληση της Δικαιοσύνης που τα μελετά- και ότι τελικά σπανίως γίνεται κανείς σοφότερος. Δυστυχώς, ακόμα και όταν μιλάμε για εξαιρετικά κρίσιμα ζητήματα, κεφαλαιώδους σημασίας για την κοινωνία και τη Δημοκρατία.

Δεν αρνούμαι ότι είναι μία από τις διαστάσεις του προβλήματος, που λειτουργεί τρόπον τινά και ως φαύλος κύκλος, αν οι πολίτες παρακολουθούσαν και «απαγόρευαν» τη μετατροπή της συζήτησης σε σόου μάλλον πολλά πράγματα θα ήταν διαφορετικά. Απόδειξη της δύναμής τους να επιβληθούν είναι το ότι η κοινωνική αντιπολίτευση ανέδειξε ουσιαστικά το θέμα.

Όμως, ειδικά στην προκειμένη περίπτωση, δεν είναι η μόνη και δεν είναι η κύρια, είναι δε εξαιρετικά επικίνδυνο να πέσει κανείς στην παγίδα -που στήνεται τεχνηέντως- και να μην το συνειδητοποιήσει.

Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός προτίμησε να περιοριστεί σε ρόλο αμφιλεγόμενου πολιτικού ρακοσυλλέκτη. Εν μέσω απομακρύνσεων κυβερνητικών στελεχών για «ανομήματα» και «κακές παρέες με ολιγάρχες» και ενώ η κοινωνία καταθέτει πάνω από 1.300.000 υπογραφές κατά της συγκάλυψης του εγκλήματος στα Τέμπη, η πρόταση δυσπιστίας που κατέθεσε η αντιπολίτευση κατά της κυβέρνησης Μητσοτάκη, εξελίχθηκε σε ένα θέατρο σκιών.

Εξ αρχής ήταν σαφές πώς πίσω από τη συζήτηση για την τραγωδία των Τεμπών «καιροφυλακτούσε» το μείζον ζήτημα που αφορά τη διαχρονική σχέση διαπλοκής του πολιτικού συστήματος με την οικονομική εξουσία. Ενώ στη Βουλή βρισκόταν σε εξέλιξη ένα πολιτικά ανεπαρκές debate με εκρήξεις πολιτικής αερολογίας και εξατμίσεις πολιτικής υστερίας, στον κυβερνητικό πυρήνα εξελισσόταν ένα διαφορετικό σκηνικό σύγκρουσης.

Κυβερνητικά στελέχη με άνωθεν εντολές προφανώς, «πιάστηκαν με τη γίδα στην πλάτη» στα διαμερίσματα του εν Ψυχικό εκδότη και εφοπλιστή Ευάγγελου Μαρινάκη ομού μετά άλλων δέκα προσώπων, ένα εικοσιτετράωρο μετά το δημοσίευμα του «Βήματος» περί μονταζιέρας. Ο πρώην ο κ. Παπασταύρου όπως και ο έτερος Καππαδόκης κ. Μπρατάκος, αμφότεροι κυβερνητικά στελέχη και εξ απορρήτων συνεργάτες του Πρωθυπουργού απομακρύνθηκαν. Και οι δύο επισκέφθηκαν τον Ευάγγελο Μαρινάκη προκειμένου να πετύχουν μία συμφωνία ειρήνης μεταξύ του ισχυρού οικονομικού και εκδοτικού παράγοντα και της κυβέρνησης. Η αποστολή στέφθηκε με πλήρη αποτυχία. Τα δύο στελέχη εξοστρακίστηκαν.

(συνεχίζεται…)