«Το γεγονός ότι η Κυβέρνηση αναθέτει στην Παγκόσμια Τράπεζα τη μελέτη για τον νέο δικαστικό χάρτη της χώρας, δείχνει τις προτεραιότητές της. Η λειτουργία των δικαστηρίων έχει σαφώς και οικονομικές παραμέτρους, αλλά η απονομή της δικαιοσύνης δεν είναι μια επενδυτική κίνηση. Είναι κάτι πολύ περισσότερο», τόνισε ο Βουλευτής Δράμας και Τομεάρχης Δικαιοσύνης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Θ. Ξανθόπουλος, μιλώντας στην αρμόδια κοινοβουλευτική Επιτροπή, για το ν/σ του Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων και Κατάστασης Δικαστικών Λειτουργών (ΚΟΔΚΔΛ).

«Στο λεγόμενο δικαστικό Καλλικράτη υπάρχει μια ισοπεδωτική λογική που θέλει να εξαφανίσει δικαστήρια. Το δικαστήριο της Δράμας για παράδειγμα, είναι ένα μεσαίο πρωτοδικείο που λειτουργεί από το 1914 και κινδυνεύει, εξαιτίας των νέων ρυθμίσεων και με το “επιχείρημα” των τηλεματικών δικών, να πάψει μετά από 100 χρόνια. Η χώρα σε πολύ δυσκολότερες συνθήκες δημιούργησε ένα Πρωτοδικείο στη Δράμα. Σήμερα, ποιές συνθήκες επιβάλλουν την εξαφάνιση ή την περιθωριοποίησή του; Έχετε εντελώς λάθος προσέγγιση. Προσδιορίζετε την δικαιοσύνη με αμιγώς ποσοτικά κριτήρια τα οποία σε μια διαδικασία με κυρίως ανθρωποκεντρικό και κοινωνικό χαρακτήρα, δεν μπορούν να ισχύσουν», συμπλήρωσε.

Στη συνέχεια ο κ. Ξανθόπουλος, διατύπωσε, μεταξύ άλλων, και τις εξής επιμέρους παρατηρήσεις:

-Η βαθμολόγηση της δυσκολίας των υποθέσεων από 1-5 δείχνει ότι δεν έχετε επίγνωση της δικαστηριακής ύλης.

-Γιατί οι αναβολές που θα δίνει ο δικαστής να προσμετρώνται αρνητικά; Πρέπει να μπούμε στην ουσία της υπόθεσης, για ποιό λόγο δόθηκε αναβολή. Και αυτό είναι θέμα της επιθεώρησης.

-Γιατί μια απόφαση που εξαφανίστηκε στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο, θα εγγράφεται στο παθητικό του δικαστή; Πώς μπορεί έτσι να εξελιχθεί και να αποφασίζει με βάση τα εχέγγυα της προσωπικής και λειτουργικής ανεξαρτησίας; Θα αναγκασθεί να ακολουθεί την κυρίαρχη νομολογία, υπό το φόβο της αναίρεσης με αποτέλεσμα να μην έχουμε εξέλιξη στη νομολογία.

-Δεν είναι οι δικαστικές αποφάσεις με το κιλό και το μέτρο. Τα ποσοτικά κριτήρια δεν μπορούν να εφαρμοστούν. Κάνετε στρατηγικό λάθος.

-Προσωπική μου άποψη, να υπάρχει θυρίδα αποφάσεων του δικαστή και να μπορεί ο επιθεωρητής να βλέπει όποιες θέλει.